ویکی شیعه:Featured articles/2023/17
نظامی گَنْجوی با نام کامل الیاس بن یوسف بن زَکِیّ بن مُؤَیَّد (درگذشت ۵۷۶ تا ۶۰۶ق) شاعر داستان‌سرای فارسی‌گویِ اهل ایران و از ارکان شعر فارسی که درباره امام علی(ع) نیز اشعاری سروده است. گنجوی در علوم زمان خود مانند فلسفه، نجوم، حدیث، تفسیر و فقه ماهر بود و سروده‌های او دارای مضامین فلسفی، عرفانی و گاه سیاسی است. او در اشعار خود، پیامبر(ص) را معصوم دانسته، به وی توسل جسته و از او درخواست شفاعت کرده است. نظامی در اشعارش، خلفای سه‌گانه را نیز ستوده؛ اما جایگاه امام علی(ع) را بالاتر از آنها شمرده است. برخی تراجم‌نگاران او را شیعه می‌دانند که در حال تقیه بوده است. در مقابل، قاضی نورالله شوشتری متکلم شیعه، او را از اشاعره دانسته است. او را متمایل به تصوف نیز دانسته‌اند. اثر او پنج گنج یا خمسه نظامی، شامل پنج مثنوی با نام‌های مَخزنُ الْاَسرار، خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، هفت‌پیکر و اسکندرنامه است. برای او دیوانی نیز ذکر کرده‌اند. (تصویر:مقبره نظامی گنجوی در گنجه (شهری در کشور آذربایجان که بخشی از خاک ایرانِ آن زمان بود.)
دیگر مقالات منتخب: لبیب بیضون – اخباریان – دائرةالمعارف آستان قدس رضوی (کتاب)