رحیم مؤذنزاده اردبیلی(۱۳۰۴-۱۳۸۴ش)، اذانگوی مشهور ایران.
اذانگوی مشهور ایران | |
اطلاعات کلی | |
---|---|
خویشاوندان سرشناس | عبدالکریم مؤذنزاده • سلیم مؤذنزاده اردبیلی |
زادروز | ۱ مهر سال ۱۳۰۴ش |
زادگاه | اردبیل |
وفات | ۵ خرداد سال ۱۳۸۴ش |
محل دفن | قبرستان ابنبابویه |
اطلاعات علمی | |
آثار | صوت اذان: |
اطلاعات دیگر | |
فعالیتها | همکاری با رادیو ایران |
مؤذنزاده شهرتش را از اذانی که در سال ۱۳۳۴ش در رادیو ایران، با دستگاه بیات ترک گفت، به دست آورد. اذان وی به عنوان اولین اثر ثبتی در حوزه میراث معنوی ایران در ۱۳۸۷ش، توسط سازمان میراث فرهنگی این کشور به ثبت رسیدهاست.
خانواده
پدر او، عبدالکریم مؤذنزاده تا سال ۱۳۲۴ش در رادیو ایران اذان میگفت. وی در منطقه اردبیل به وعظ و اذانگویی مشغول بود و نخستین بار به خاطر اذانی که در سال ۱۳۲۲ش در رادیو گفته بود، شهرت پیدا کرد و سپس تا سال ۱۳۲۶ش برنامه سحری رادیو را به صورت زنده، از طریق مسجد امام (مسجد شاه سابق) اجرا میکرد و در سال ۱۳۲۹ش از دنیا رفت.[۱]
به گفته رحیم مؤذنزاده، اذانگویی در خانواده آنها، ۱۵۰ سال قدمت داشته است و نام فامیل آنها بههمین دلیل مؤذنزاده شده است.[۲]
برادرش سلیم مؤذنزاده اردبیلی، مداح و نوحهخوان اهلبیت(ع) است.
زندگینامه
رحیم مؤذنزاده، در ۱۳۰۴ش در اردبیل زاده شد. او تحصیلات ابتدایی را در مکتبخانه در زادگاهش آغاز کرد. سپس به مدرسه حاج ابراهیم رفت. و پس از آن ادامه تحصیلاتش را در قم گذراند. وی در این شهر در درس خارج فقه شرکت میکرد و در حرم حضرت معصومه(س) اذان میگفت.[۳]
از سال ۱۳۵۷ش مؤذنزاده در برخی مساجد تهران مناجات و نوحهخوانی می کرد و هر سال، شبهای عاشورا در مسجد اردبیلیها به منبر میرفت.[۴]
رحیم مؤذنزاده، در ۱۳۸۴ش به سبب ابتلا به سرطان در بیمارستان مدائن تهران بستری شد. و در بهار همان سال درگذشت[۵] و در قبرستان ابنبابویه ری به خاک سپرده شد.[۶]
اذان مشهور
اذان مشهور مؤذنزاده در ۱۳۳۴ش در استودیو یک رادیو ایران ضبط شد. به گفته مؤذنزاده، وی این اذان را با دستگاه بیات ترک، در گوشه روح الارواح و با دهان روزه گفته است.[۷] رحیم مؤذنزاده اردبیلی حدود ۴۰ سال بعد(سال ۱۳۸۴ش)، در آخرین روزهای زندگی خود، اذانش را برای دومین و آخرین بار تکرار کرد.[۸]
اذانهایی که توسط او خوانده شدهاست، هنوز به عنوان زیباترین اذانهای موجود در رسانههای صوتی و تصویری ایران پخش میگردد.[۹]
اذان مؤذنزاده اردبیلی به عنوان اولین اثر ثبتی در حوزه میراث معنوی ایران در دومین سالروز درگذشت وی در ۱۳۸۷ش، توسط سازمان میراث فرهنگی این کشور به ثبت رسیدهاست.[۱۰]
فیلم مستند عاشقانههای ایرانی، درباره اذان ایرانی و زندگی مؤذنزاده است.[۱۱]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ همشهری، مطلب۹۰۱۰۲.
- ↑ همشهری، مطلب۹۰۱۰۲.
- ↑ همشهری، مطلب۹۰۱۰۲.
- ↑ همشهری، مطلب۹۰۱۰۲.
- ↑ همشهری، مطلب۹۰۱۰۲.
- ↑ پیکر موذنزاده اردبیلی به خاک سپرده شد، سایت شهید آوینی.
- ↑ در سوگ بلال ایران، مرکز تعلیمات اسلامی واشنگتن.
- ↑ سالروز درگذشت بلال ایران، باشگاه خبرنگاران جوان.
- ↑ سالروز درگذشت بلال ایران، باشگاه خبرنگاران جوان.
- ↑ ثبت اذان موذنزاده در آثار معنوی ایران، خبرگزاری کتاب ایران.
- ↑ سالروز درگذشت بلال ایران، باشگاه خبرنگاران جوان.
منابع
- همشهری آنلاین؛ روزنامه همشهری، چهارشنبه، ۱۸ شهریور، ۱۳۸۸ ش، مطلب ۹۰۱۰۲، زندگینامه رحیم مؤذنزاده اردبیلی
- پیکر موذنزاده اردبیلی به خاک سپرده شد، سایت شهید آوینی.
- در سوگ بلال ایران، مرکز تعلیمات اسلامی واشنگتن.
- سالروز درگذشت بلال ایران، باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۳۹۲ش.
- ثبت اذان موذنزاده در آثار معنوی ایران، خبرگزاری کتاب ایران، تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۳۸۶ش.