آیه ۲۵ سوره مطففین
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| واقع در سوره | مطففین |
| شماره آیه | ۲۵ |
| جزء | ۳۰ |
| اطلاعات محتوایی | |
| شأن نزول | ندارد |
| مکان نزول | مدینه |
| موضوع | اخلاقی |
| درباره | امام علی(ع) ومومنان |

آیه ۲۵ سوره مُطَفِّفین به بخشی از پاداش برای بهشتیان اشاره دارد.[۲] براساس این آیه شرابی مخصوص، برای گروهی از مؤمنان مهیا شده است که «رحیق مختوم» نامیده شده است.[۳] بیشتر مفسران شیعه[۴] و سنی[۵] واژه رحیق را به معنای شرابِ خالصِ مهرشده حلال تفسیر نمودهاند که این شراب غیر از شراب ناپاک و حرام دنیوی است.[۶]
﴿يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ٢٥﴾ [مطففین:25]|﴿از بادهای مهر شده نوشانیده شوند ٢٥﴾
در روایات شیعه شراب رحیق، برای مؤمنانی که در دنیا ترک شراب دنیوی نمودهاند و یا کسانی که مؤمنی را در دنیا سیراب نمودهاند و نیز برای روزهداران در تابستان گرم و داغ، مهیا شده است.[۷] همچنین براساس برخی روایات، اولین شخصی که از رحیق مختوم مینوشد امام علی(ع) است.[۸]
واژه «رحیق» در اشعار و ابیات فراوانی از شعرای پارسی زبان نیز به کار رفته است. برای نمونه مولانا، عارف و شاعر ایرانی، در شعر خود به این آیه اشاره کرده است:
عبدالله جوادی آملی، مفسر قرآن، کتاب شرح اسفار خود را با اقتباس از این آیه، «رحیق مختوم» نامگذاری کرده است.[۱۰]
پانویس
- ↑ «الخطوط العربية القديمة.. بيت الجمال»، در سایت صحیفة الخلیج.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۲۹۷.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۲۹۷.
- ↑ «برای نمونه نگاه کنید به: شیخ طوسی، التبیان، بیتا، ج۱۰، ص۳۰۲، مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص ۲۷۵، طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۲۸، ...»
- ↑ «برای نمونه نگاه کنید به: فخر رازی، مفاتيح الغيب، ۱۴۲۰ق، ج۳۱، ص۹۲، زمخشری، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، ۱۴۰۷ق، ج۴ ص۷۲۳، سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۲۷، ...»
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص ۲۷۵.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۰۱ و ج۶، ص۴۳۰، حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج ۵، ص۵۳۴، قمی، تفسیر قمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۴۱۱، مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۰، ص۵۹، کوفی، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۹۲.
- ↑ حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۵۳۳، مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۹، ص۱۲۷.
- ↑ «شعرهای مولانا»، سایت گنجور
- ↑ جوادی آملی، رحیق مختوم، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۱۰.
منابع
- «الخطوط العربية القديمة.. بيت الجمال»، در سایت صحیفة الخلیج، تاریخ درج مطلب: ۸ دسامبر ۲۰۲۴م، تاریخ بازدید: ۱۹ مهر ۱۴۰۴ش.
- جوادی آملی، عبدالله، رحیق مختوم، قم، نشر اسراء، ۱۳۷۹ش.
- حويزى، عبدعلى بن جمعه، تفسير نور الثقلين، قم، اسماعيليان، ۱۴۱۵ق.
- زمخشرى، محمود، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، بیروت، دار الكتاب العربي، ۱۴۰۷ق.
- سيوطى، عبدالرحمن بن ابیبكر، الدر المنثور فى تفسير المأثور، قم، كتابخانه آية الله مرعشى نجفى، ۱۴۰۴ق.
- طباطبایی، محمدحسین، المیزان، قم، دفتر انتشارات اسلامى جامعهى مدرسين حوزه علميه قم، ۱۴۱۷ق.
- طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش.
- طوسى، محمد بن حسن، التبيان فى تفسير القرآن، بیروت، دار احياء التراث العربى، بی تا.
- فخر رازى، محمد بن عمر، مفاتيح الغيب، بیروت، دار احياء التراث العربي، ۱۴۲۰ق.
- قمى، على بن ابراهيم، تفسير القمي، قم، دار الكتاب، ۱۳۶۳ش.
- كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، الكافي، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق.
- كوفى، فرات بن ابراهيم، تفسير فرات الكوفى، تهران، سازمان چاپ وانتشارات وزارت ارشاد اسلامى، ۱۴۱۰ق.
- مجلسى، محمدباقر بن محمدتقى، بحار الأنوار، بیروت، دار إحياء التراث العربي، ۱۴۰۳ق.
- مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۴ش.
- سایت دردانه های ادب پارسی گنجور.تاریخ بازدید: ۳۱ شهریور ۱۴۰۴ش.