حرملة بن کاهل اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
== زندگی == | == زندگی == | ||
حرمله از [[قبیله بنی اسد]] بود. منابع تاریخی درباره تولد و زندگی او پیش از واقعه عاشورا چیزی بیان نکرده‌اند. در برخی منابع نام او حرملة بن کاهن ثبت شده است.<ref> طبری، ج۵، ص۴۶۸؛ الکامل، ج۴، ص۹۲</ref> او در [[قیام مختار]] کشته شد.<ref>ذوب النضار، | حرمله از [[قبیله بنی اسد]] بود. منابع تاریخی درباره تولد و زندگی او پیش از واقعه عاشورا چیزی بیان نکرده‌اند. در برخی منابع نام او حرملة بن کاهن ثبت شده است.<ref> طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۶۸؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۹۲.</ref> او در [[قیام مختار]] کشته شد.<ref> ابن نما، ذوب النضار، ص۱۲۱.</ref> | ||
== روز عاشورا == | == روز عاشورا == | ||
حرمله، روز عاشورا از تیراندازان سپاه [[عمر بن سعد]] بود. او با تیری [[عبدالله بن حسین]]، طفل شیرخوار [[امام حسین(ع)]] را در دامان پدرش به شهادت رساند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۱؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۵، ج۹۸، ص۲۶۹</ref> همچنین قاتل [[عبدالله بن حسن]] نیز معرفی شده<ref>مقاتل الطالبین، ص۹۳؛ طبری، ج۵، ص۴۶۸</ref> و در شهادت عباس بن علی(ع) نیز نقش داشت<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۱</ref> و حامل سر ایشان به [[کوفه]] بود.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۳، ص۲۵۶</ref> ابن اثیر از وی به عنوان قاتل [[ابوبکر بن حسن]] نیز یاد کرده است.<ref>الکامل، ج۴، ص۹۲</ref> | حرمله، روز عاشورا از تیراندازان سپاه [[عمر بن سعد]] بود. او با تیری [[عبدالله بن حسین]]، طفل شیرخوار [[امام حسین(ع)]] را در دامان پدرش به شهادت رساند.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۵، ج۹۸، ص۲۶۹.</ref> همچنین قاتل [[عبدالله بن حسن]] نیز معرفی شده<ref> ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، ص۹۳؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۶۸.</ref> و در شهادت عباس بن علی(ع) نیز نقش داشت<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۱.</ref> و حامل سر ایشان به [[کوفه]] بود.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۳، ص۲۵۶.</ref> ابن اثیر از وی به عنوان قاتل [[ابوبکر بن حسن]] نیز یاد کرده است.<ref> ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۹۲.</ref> | ||
== جایگاه نزد شیعیان== | == جایگاه نزد شیعیان== | ||
حرمله در [[زیارت ناحیه]] [[لعن]] شده است.<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۵؛ اقبال، ص۵۷۴</ref> به گفته [[منهال بن عمرو]] در سفری که به [[حج]] داشت و در مدینه با [[امام سجاد(ع)]] دیدار کرد. آن حضرت ضمن پرسش از وقایع قیام مختار و کشتن قاتلان کربلا از وضع حرمله نیز پرسید، هنگامی که از زنده بودن حرمله باخبر شد، فرمود: | حرمله در [[زیارت ناحیه]] [[لعن]] شده است.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۵؛ ابن طاوس، اقبال، ص۵۷۴.</ref> به گفته [[منهال بن عمرو]] در سفری که به [[حج]] داشت و در مدینه با [[امام سجاد(ع)]] دیدار کرد. آن حضرت ضمن پرسش از وقایع قیام مختار و کشتن قاتلان کربلا از وضع حرمله نیز پرسید، هنگامی که از زنده بودن حرمله باخبر شد، فرمود: | ||
:::«خداوندا، حرارت آتش و آهن را به او بچشان!<ref>کشف | :::«خداوندا، حرارت آتش و آهن را به او بچشان!<ref> اربلی، کشف الغمة، ج۲، ص۱۱۲؛ طوسی، امالی، ص۲۳۸-۲۳۹؛ ابن نما، ذوب النضار، ص۱۲۱.</ref> | ||
[[بشر بن غالب اسدی|بِشر بن غالب اسدی]] نیز در دیداری که با امام سجاد(ع) داشته است. از نفرین آن حضرت درباره حرمله یاد کرده است.<ref> دانشنامه امام حسین، ج۹، ص۲۳۶ به نقل از شجری، امالی، ج۱، ص۱۸۸؛ ابن | [[بشر بن غالب اسدی|بِشر بن غالب اسدی]] نیز در دیداری که با امام سجاد(ع) داشته است. از نفرین آن حضرت درباره حرمله یاد کرده است.<ref> دانشنامه امام حسین، ج۹، ص۲۳۶ به نقل از شجری، امالی، ج۱، ص۱۸۸؛ ابن نما، ذوب النضار، ص۱۲۱.</ref> | ||
== چگونگی مرگ == | == چگونگی مرگ == | ||
حرمله در [[قیام مختار]]، دستگیر شد. به فرمان [[مختار بن ابوعبید ثقفی]]، دست و پای او را قطع کردند. سپس او را در آتش سوزاندند. منهال بن عمرو هنگامی که از سفر حج به [[کوفه]] برگشت و صحنه مرگ حرمله را از نزدیک مشاهده کرد، ماجرای ملاقاتش با امام سجاد (ع) و نفرین آن حضرت در حق حرمله را برای مختار تعریف کرد. مختار، از این که دعای امام سجاد (ع) به دست او تحقق یافته است، [[سجده شکر]] به جای آورد.<ref>کشف | حرمله در [[قیام مختار]]، دستگیر شد. به فرمان [[مختار بن ابوعبید ثقفی]]، دست و پای او را قطع کردند. سپس او را در آتش سوزاندند. منهال بن عمرو هنگامی که از سفر حج به [[کوفه]] برگشت و صحنه مرگ حرمله را از نزدیک مشاهده کرد، ماجرای ملاقاتش با امام سجاد (ع) و نفرین آن حضرت در حق حرمله را برای مختار تعریف کرد. مختار، از این که دعای امام سجاد (ع) به دست او تحقق یافته است، [[سجده شکر]] به جای آورد.<ref> اربلی، کشف الغمة، ج۲، ص۱۱۲؛ طوسی، امالی، ص۲۳۸-۲۳۹.</ref> | ||
== در اشعار == | == در اشعار == | ||
در اشعار نیز بارها نام حرمله به عنوان قاتل عبدالله بن حسین و عبدالله بن حسن آمده است: | در اشعار نیز بارها نام حرمله به عنوان قاتل عبدالله بن حسین و عبدالله بن حسن آمده است: | ||
{{شعر2|عرض= 60|تراز=وسط|خون خورم در غم آن طفل که جای لبنش|ریخت دست ستم [[حرملة بن کاهل اسدی|حرمله]]، خون در دهنش<ref> همایی، | {{شعر2|عرض= 60|تراز=وسط|خون خورم در غم آن طفل که جای لبنش|ریخت دست ستم [[حرملة بن کاهل اسدی|حرمله]]، خون در دهنش<ref> همایی، دیوان سنا، بنقل از دانشنامه امام حسین، ج۱۰، ص۳۹۴.</ref>}} | ||
{{شعر2|عرض= 60|تراز=وسط|چو دیدش [[حرملة بن کاهل اسدی|حرمله]] آن کفر یک لخت|بزد بر سینه‌اش تیری چنان سخت |که کودک جان بداد و بی‌محابا |پرید از دست شه تا نزد بابا}} | {{شعر2|عرض= 60|تراز=وسط|چو دیدش [[حرملة بن کاهل اسدی|حرمله]] آن کفر یک لخت|بزد بر سینه‌اش تیری چنان سخت |که کودک جان بداد و بی‌محابا |پرید از دست شه تا نزد بابا}} | ||
{{پاک کن}} | {{پاک کن}} | ||
نسخهٔ ۲۹ اکتبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۳:۰۰
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | حرملة بن کاهل اسدی |
| محل زندگی | کوفه |
| نسب/قبیله | بنی اسد |
| درگذشت | در قیام مختار • کوفه |
| نحوه درگذشت | دست و پایش قطع کردند. سپس او را در آتش سوزاندند. |
| نقش در واقعه کربلا | |
| اقدامات | قاتل عبدالله بن حسین و عبدالله بن حسن • همکاری در شهادت عباس بن علی(ع) • حامل سر حضرت عباس به کوفه |
| نقش‌های برجسته | از تیراندازان سپاه عمر بن سعد |
حَرمَلَة بن کاهِل اَسدی، از چهره‌های منفور واقعه کربلا نزد شیعیان و از تیراندازان سپاه عمر بن سعد در روز عاشورا و قاتل عبدالله بن حسین و عبدالله بن حسن.
حرمله، در شهادت عباس بن علی (ع) نیز نقش داشت و سرانجام پس از قیام مختار و دستگیری، به دستور مختار، به وضع فجیعی کشته شد.
زندگی
حرمله از قبیله بنی اسد بود. منابع تاریخی درباره تولد و زندگی او پیش از واقعه عاشورا چیزی بیان نکرده‌اند. در برخی منابع نام او حرملة بن کاهن ثبت شده است.[۱] او در قیام مختار کشته شد.[۲]
روز عاشورا
حرمله، روز عاشورا از تیراندازان سپاه عمر بن سعد بود. او با تیری عبدالله بن حسین، طفل شیرخوار امام حسین(ع) را در دامان پدرش به شهادت رساند.[۳] همچنین قاتل عبدالله بن حسن نیز معرفی شده[۴] و در شهادت عباس بن علی(ع) نیز نقش داشت[۵] و حامل سر ایشان به کوفه بود.[۶] ابن اثیر از وی به عنوان قاتل ابوبکر بن حسن نیز یاد کرده است.[۷]
جایگاه نزد شیعیان
حرمله در زیارت ناحیه لعن شده است.[۸] به گفته منهال بن عمرو در سفری که به حج داشت و در مدینه با امام سجاد(ع) دیدار کرد. آن حضرت ضمن پرسش از وقایع قیام مختار و کشتن قاتلان کربلا از وضع حرمله نیز پرسید، هنگامی که از زنده بودن حرمله باخبر شد، فرمود:
- «خداوندا، حرارت آتش و آهن را به او بچشان![۹]
بِشر بن غالب اسدی نیز در دیداری که با امام سجاد(ع) داشته است. از نفرین آن حضرت درباره حرمله یاد کرده است.[۱۰]
چگونگی مرگ
حرمله در قیام مختار، دستگیر شد. به فرمان مختار بن ابوعبید ثقفی، دست و پای او را قطع کردند. سپس او را در آتش سوزاندند. منهال بن عمرو هنگامی که از سفر حج به کوفه برگشت و صحنه مرگ حرمله را از نزدیک مشاهده کرد، ماجرای ملاقاتش با امام سجاد (ع) و نفرین آن حضرت در حق حرمله را برای مختار تعریف کرد. مختار، از این که دعای امام سجاد (ع) به دست او تحقق یافته است، سجده شکر به جای آورد.[۱۱]
در اشعار
در اشعار نیز بارها نام حرمله به عنوان قاتل عبدالله بن حسین و عبدالله بن حسن آمده است:
پانویس
الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود
منابع
- بلاذری، احمد بن یحیی، جمل من انساب الأشراف، تحقیق: سهیل زکار و ریاض زرکلی، دارالفکر، بیروت، ۱۴۱۷ق/۱۹۹۶م.
- اصفهانی، (ابوالفرج) علی بن حسین، مقاتل الطالبیین، تحقیق: سیداحمد صقر، دارالمعرفة، بیروت، بی‌تا.
- ابن اثیر، علی بن ابی کرم، الکامل فی التاریخ، دارصادر، بیروت، ۱۳۸۵ق/۱۹۶۵م.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق: محمدأبوالفضل ابراهیم، دارالتراث، بیروت، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.
- علامه مجلسی، بحارالأنوار، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ ق.
- اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة، مکتبة بنی هاشمی، تبریز، ۱۳۸۱ق.
- شیخ طوسی، الأمالی، انتشارات دارالثقافة، قم، ۱۴۱۴ق.
- ابن نما حلی، ذوب النضار فی شرح الثار، مؤسسه نشر اسلامی، قم، ۱۴۱۶ق.
- ری شهری، محمد و...، دانشنامه امام حسین (ع)، مترجم: محمد مرادی، دارالحدیث، قم، ۱۴۳۰ق/۱۳۸۸ش.
- ↑ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۶۸؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۹۲.
- ↑ ابن نما، ذوب النضار، ص۱۲۱.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۵، ج۹۸، ص۲۶۹.
- ↑ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبین، ص۹۳؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۶۸.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۱.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۳، ص۲۵۶.
- ↑ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۹۲.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۵؛ ابن طاوس، اقبال، ص۵۷۴.
- ↑ اربلی، کشف الغمة، ج۲، ص۱۱۲؛ طوسی، امالی، ص۲۳۸-۲۳۹؛ ابن نما، ذوب النضار، ص۱۲۱.
- ↑ دانشنامه امام حسین، ج۹، ص۲۳۶ به نقل از شجری، امالی، ج۱، ص۱۸۸؛ ابن نما، ذوب النضار، ص۱۲۱.
- ↑ اربلی، کشف الغمة، ج۲، ص۱۱۲؛ طوسی، امالی، ص۲۳۸-۲۳۹.