رحیم مؤذن‌زاده اردبیلی: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Pourrezaei جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mgolpayegani جز ←زندگینامه |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
== زندگینامه== | == زندگینامه== | ||
اردبیلی، در ۱۳۰۴ در [[اردبیل]] زاده | اردبیلی، در ۱۳۰۴ در [[اردبیل]] زاده شد. او تحصیلات ابتدایی را در مکتب‌خانه در زادگاهش آغاز کرد. سپس به مدرسه حاج ابراهیم رفت. و پس از آن ادامه تحصیلاتش را در [[قم]] گذراند. وی در این شهر در [[درس خارج]] [[فقه]] شرکت می‌کرد و در [[حرم حضرت معصومه]] [[اذان]] می‌گفت.<ref>[http://www.hamshahrionline.ir/details/90102/Music/folkmusic همشهری آنلاین]</ref> | ||
از سال ۱۳۵۷ موذن‌زاده در برخی مساجد تهران مناجات و [[نوحه]] می‌گفت و هر سال، شب‌های [[عاشورا]] در مسجد اردبیلی‌ها به [[منبر]] می‌رفت.<ref>[http://www.hamshahrionline.ir/details/90102/Music/folkmusic همشهری آنلاین]</ref> | از سال ۱۳۵۷ موذن‌زاده در برخی مساجد تهران مناجات و [[نوحه]] می‌گفت و هر سال، شب‌های [[عاشورا]] در مسجد اردبیلی‌ها به [[منبر]] می‌رفت.<ref>[http://www.hamshahrionline.ir/details/90102/Music/folkmusic همشهری آنلاین]</ref> | ||
نسخهٔ ۳ فوریهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۱:۵۲
 | |
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| مذهب | شیعه |
| خویشاوندان سرشناس | سلیم موذن زاده • عبدالکریم موذن زاده |
| زادروز | اول مهر ۱۳۰۴ |
| زادگاه | اردبیل |
| محل زندگی | اردبیل • قم • تهران |
| اطلاعات علمی | |
| آثار | اذان مشهور |
رحیم مؤذن‌زاده اردبیلی (۱۳۰۴-۱۳۸۴ش)، اذان‌گوی مشهور ایرانی.
وی شهرتش را از اذانی که در ۱۳۳۴ در رادیو ایران، با دستگاه بیات ترک گفت، به دست آورد. اذان موذن‌زاده به عنوان اولین اثر ثبتی در حوزه میراث معنوی ایران در ۱۳۸۷ش، توسط سازمان میراث فرهنگی این کشور به ثبت رسیده‌است.
خانواده
پدر او، عبدالکریم مؤذن زاده تا سال ۱۳۲۴ش در رادیو ایران اذان می‌گفت. وی در منطقه اردبیل به وعظ و اذان گویی مشغول بود و نخستین بار به خاطر اذانی که در سال ۱۳۲۲ در رادیو گفته بود شهرت پیدا کرد و سپس تا سال ۱۳۲۶ برنامه سحری رادیو را به صورت زنده، از طریق مسجد امام (مسجد شاه سابق) اجرا می‌کرد و در سال ۱۳۲۹ از دنیا رفت.[۱]
به گفته رحیم موذن زاده، اذان‌گویی در خانواده آنها، ۱۵۰ سال قدمت داشته است، و نام فامیل آنها به‌همین دلیل موذن زاده شده است.[۲]
برادرش سلیم مؤذن زاده اردبیلی، مداح و نوحه‌خوان اهل بیت است.
زندگینامه
اردبیلی، در ۱۳۰۴ در اردبیل زاده شد. او تحصیلات ابتدایی را در مکتب‌خانه در زادگاهش آغاز کرد. سپس به مدرسه حاج ابراهیم رفت. و پس از آن ادامه تحصیلاتش را در قم گذراند. وی در این شهر در درس خارج فقه شرکت می‌کرد و در حرم حضرت معصومه اذان می‌گفت.[۳]
از سال ۱۳۵۷ موذن‌زاده در برخی مساجد تهران مناجات و نوحه می‌گفت و هر سال، شب‌های عاشورا در مسجد اردبیلی‌ها به منبر می‌رفت.[۴]
رحیم موذن زاده، در ۱۳۸۴ به سبب ابتلا به بیماری سرطان در بیمارستان مدائن تهران بستری شد. او در بهار همان سال درگذشت[۵] و در قبرستان ابن بابویه ری به خاک سپرده شد.[۶]
اذان مشهور
اذان مشهور اردبیلی در ۱۳۳۴ در استودیو یک رادیو ایران ضبط شد. به گفته موذن زاده، وی این اذان را با دستگاه بیات ترک، در گوشه روح الارواح و با دهان روزه گفته است.[۷] رحیم موذن زاده اردبیلی حدود ۴۰ سال بعد(سال ۸۴)، در آخرین روزهای زندگی خود، اذانش را برای دومین و البته آخرین بار تکرار کرد.[۸]
اذان‌هایی که توسط او خوانده شده‌است، هنوز به عنوان زیباترین اذان‌های موجود در رسانه‌های صوتی و تصویری ایران پخش می‌گردد.[۹]
اذان موذن‌زاده اردبیلی به عنوان اولین اثر ثبتی در حوزه میراث معنوی ایران در دومین سالروز درگذشت وی در ۱۳۸۷ش، توسط سازمان میراث فرهنگی این کشور به ثبت رسیده‌است.[۱۰]
فیلم مستند عاشقانه‌های ایرانی، درباره اذان ایرانی و زندگی موذن زاده است.[۱۱]
<mediaplayer width='200' height='200' align=center ">file:مؤذن زاده - فیلم.flv </mediaplayer>