احمد وائلی (۱۳۴۷-۱۴۲۴ق) روحانی، خطیب و شاعر شیعه اهل عراق. او در خطابه سبک خاصی را پدید آورد و در سخنرانیهای خود در عین پایبندی به اصول مذهبی، به موضوعات گوناگون علمی مرتبط با مسائل جامعه میپرداخت. وائلی افزون بر تحصیلات حوزوی، تحصیلات کلاسیک را نیز تا مقطع دکتری ادامه داد. از او تألیفات و دیوان اشعاری به جا مانده است.
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | ۱۷ ربیعالاول سال ۱۳۴۷ق |
محل زندگی | نجف ـ سوریه، ایران |
تاریخ وفات | ۱۴ جمادیالاول سال ۱۴۲۴ق |
محل دفن | در مسیر نجف به کوفه کنار مرقد کمیل بن زیاد |
شهر وفات | کاظمین |
اطلاعات علمی | |
استادان | سید ابوالقاسم خویی، سید محسن حکیم، محمد باقر صدر، سید محمد تقی حکیم، علی کاشف الغطا، محمد رضا مظفر |
محل تحصیل | نجف - قاهره |
تألیفات | هویة التشیع، نحو تفسیر علمی للقرآن الکریم، دفاع عن الحقیقة، من فقه الجنس فی قنواته المذهبیة، أحکام السجون بین الشریعة والقانون (پایان نامه ارشد)، استغلال الأجیر وموقف الإسلام منه (رساله دکتری) |
تولد و وفات
احمد وائلی در ۱۷ ربیعالاول ۱۳۴۷ق/۱۹۲۸م در نجف متولد شد و در ۱۴ جمادیالاول ۱۴۲۴ق/۲۰۰۳م در کاظمین از دنیا رفت. پیکر او پس از تشییع در شهرهای کاظمین، کربلا و نجف، در کنار مرقد کمیل بن زیاد (در شهر نجف) به خاک سپرده شد.[۱]
تحصیلات
- حوزوی: احمد وائلی در حوزه علمیه نجف به تحصیل علوم دینی پرداخت و از درس سید محمدتقی حکیم، علی کاشف الغطا، محمدرضا مظفر و محمدتقی ایروانی بهره برد و در مرحله درس خارج فقه و اصول نیز نزد سید ابوالقاسم خویی و سید محسن حکیم و سید محمدباقر صدر کسب علم کرد.
- کلاسیک: وی پس از اتمام تحصیلات مقدماتی، در دانشکده فقه در رشته زبان عربی و علوم اسلامی ادامه تحصیل داد و در سال ۱۹۶۲م مدرک کارشناسی گرفت و سپس به معهد الدراسات الاسلامیه وابسته به دانشگاه بغداد رفت و در سال ۱۹۶۹م در رشته علوم اسلامی، کارشناسی ارشد دریافت کرد. او برای تکمیل تحصیلات خود به دانشکده دارالعلوم در دانشگاه قاهره رفت و در سال ۱۹۷۲م در مقطع دکتری فارغ التحصیل شد و همزمان در المعهد العالی للبحوث والدراسات العربیة وابسته به دانشگاه الدول العربیة درس اقتصاد خواند.[۲]
فعالیت تبلیغی-سیاسی
احمد وائلی از ۱۴ سالگی بر منبر رفت و به سخنرانی دینی پرداخت و پس از مدتی به خطیبی مشهور تبدیل شد. ویژگی سخنرانیهای او، پرداختن به موضوعات گوناگون علمی مرتبط با مسائل جامعه بود. او در عین پایبندی به اصول دینی، نوآوری داشت و شیوه خاص او در خطابه الگویی برای دیگران شد. او ذوق شعری نیز داشت و درباره اهل بیت و موضوعات سیاسی و اجتماعی شعر میسرود و توانست از رهگذر شعر بر جریانات وامور سیاسی واجتماعی تأثیر گذارد. وائلی در حوادث متعدد سیاسی عراق و به عناوین مختلف شعر گفته است مانند قصیده «خوابهای کاذب» درمورد سوسیالیستها وشعارهای آنان، قصیده «با رودخانه تایمز» درباره اشغال عراق بهدست بریتانیا و قصیده «بغداد» درباره اوضاع نابسامان عراق در سایه حکومت حزب بعث و همچنین قصاید دیگری درباره فلسطین و دیگر مشکلات جهان عرب و مسلمانان.
او پس از آنکه وضع سیاسی عراق در سال ۱۹۷۸م برایش خطرآفرین شد، از عراق هجرت کرد و مدت ۲۳ سال در سوریه، ایران، کشورهای حوزه خلیج فارس و اروپا به فعالیت خود ادامه داد. پس از سقوط حکومت صدام در سال ۲۰۰۳م وائلی به عراق بازگشت و ۱۰ روز پس از ورودش به عراق از دنیا رفت.[۳]
تألیفات
- هویة التشیع
- نحو تفسیر علمی للقرآن الکریم
- دفاع عن الحقیقة
- تجاربی من المنبر
- من فقه الجنس فی قنواته المذهبیة
- أحکام السجون بین الشریعة والقانون
- استغلال الأجیر وموقف الإسلام منه
- دیوان اشعار