ویکی شیعه:Featured articles/2024/23
امامت در کودکی به‌معنای امامت فردی است که به بلوغ شرعی نرسیده است. به باور شیعیان، امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام مهدی(ع) از امامان شیعیان اثناعشری در سنین ۵ تا ۸ سالگی به امامت رسیده‌اند. امامیه، امامت را منصبی الهی می‌داند که بلوغ در آن شرط نیست. شیعیان در پاسخ به مخالفان عقیده خود به آیاتی از قرآن استناد می‌کنند که در آنها به نبوت حضرت سلیمان، حضرت یحیی(ع) و حضرت عیسی(ع) در کودکی اشاره شده است. آنان همچنین برای اثبات عقیده خود به دلائلی مانند توانایی علمی امامان در کودکی و انتصاب امام علی(ع) به وصایت پیامبر(ص) در یوم الدار استناد کرده‌اند. آثاری نیز در تبیین عقیده شیعه درباره امامت در کودکی و پاسخ به مخالفان آن نوشته شده است.
دیگر مقالات منتخب: محمد محمدی گیلانی – مسجد – جهنم