سلیمان بن محمد رفیع تنکابنی
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سلیمان بن محمدرفیع عبدالمطلب تُنِکابُنی |
| محل زندگی | تنکابن |
| تاریخ وفات | حدود۱۲۵۰ق |
| محل دفن | نجف - حرم امام علی(ع) |
| شهر وفات | تنکابن |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | ملا اسماعیل اعرج اصفهانی ملا علی نوری • ملا محمدعلی نوری |
| شاگردان | ملااسماعیل الاعرج اصفهانی |
| محل تحصیل | عتبات عالیات • اصفهان |
| تألیفات | شرح بر شواهد الربوبیه شرح بر زادالمعاد شرح بر فوائد ضیائیه آثاری در پزشکی، ادبیات و... |
سلیمان بن محمدرفیع عبدالمطلب تُنِکابُنی (درگذشته حدود۱۲۵۰ق)، حکیم و پزشک شیعی ایرانی قرن سیزدهم. او تحصیلاتش را در تنکابن آغاز کرد و سپس به عتبات عالیات رفت. وی در اصفهان نزد ملاعلی نوری و ملا محمد علی نوری آرای ملاصدرا را آموخت.
ملا اسماعیل اعرج از شاگردان وی بود که تنکابنی طب را، نزد او فرا گرفت. وی سرانجام به تنکابن بازگشت و در همانجا درگذشت. پیکرش در حرم امام علی(ع) به خاک سپرده شد. از وی آثاری در پزشکی، فلسفه و... برجای مانده است.
زادگاه
از تاریخ تولد او اطلاعی در دست نیست. وی در سلیمان‌آباد تنکابن که بعدها خود، آنجا را آباد کرد، به دنیا آمد[۱] او در زادگاه خود به تحصیل علوم دینی پرداخت، و سپس برای تکمیل تحصیل همراه برادرش، ملاعبدالمطلب، به عتبات عالیات سفر کرد[۲] بعد از فراغت از تحصیل سطوح به اصفهان رفت و از مجالس درس مشاهیر علمای عصر بهره‌مند شد.[۳]
استادان
میرزا سلیمان، علوم عقلی به ویژه آرای صدرالدین شیرازی را نزد ملاعلی نوری و علوم نقلی را نزد ملامحمدعلی نوری آموخت و سپس به تدریس شرح تجرید، شوارق، شرح لمعه و تفسیر انوارالتنزیل قاضی بیضاوی مشغول شد.[۴]
او با ملامحراب گیلانی حکیم و عارف اصفهان مراوده و مصاحبت داشت[۵] و نیز نزد ملااسماعیل الاعرج اصفهانی طب آموخت و در آن فن مهارت یافت و در اصفهان به تدریس قانون ابن سینا پرداخت. در مقابل ملااسماعیل الاعرج نزد او شرح تجرید آموخت.[۶]
درگذشت
تنکابنی پس از وصول به مقامات عالی علمی در پی درخواست والی مازندران و توصیه استادش، آخوند نوری، بعد از چند سال به تنکابن برگشت و به حل و فصل امور مردم پرداخت و حدود ۱۲۵۰ق درگذشت.[۷] پیکر او را به نجف منتقل کردند و در حرم امام علی(ع) به خاک سپردند.[۸]
فرزندان
محمد بن سلیمان تنکابنی، مؤلف قصص العلماء، فرزند میرزا سلیمان تنکابنی است.
آثار
- شرح بر شواهدالربوبیه ملاصدرا
- شرح بر زادالمعاد علامه مجلسی
- شرح بر فوائد ضیائیه نورالدین عبدالرحمان جامی
- آثاری در پزشکی، ادبیات و غیره[۹]
پانویس
- ↑ آقابزرگ، الذریعة، ج ۳، ص ۲۹۸؛ مدرس تبریزی، ج ۳، ص ۳۸۱؛ تنکابنی، ص۷۱
- ↑ تنکابنی، ص ۷۱؛ سمامی حائری، ص۱۱۷
- ↑ سمامی حائری، ص۱۱۷
- ↑ تنکابنی، ۷۱؛ آقابزرگ، طبقات، ج ۲، قسم ۲، ص ۶۰۹؛ صدوقی سُها، ص۳۹
- ↑ آقابزرگ، طبقات، ج ۲، قسم ۲، ص ۶۰۹؛ تنکابنی،ص۷۱
- ↑ آقابزرگ، طبقات، ج ۲، قسم ۲، ص ۶۰۹؛ تنکابنی، ۷۱
- ↑ آقابزرگ، طبقات، ج ۲، قسم ۲، ص ۶۰۹؛ تنکابنی، ص ۷۲؛ سمامی حائری، ص ۱۱۸
- ↑ سمامی حائری، ص ۱۱۸
- ↑ آقابزرگ، طبقات، ج ۲، قسم ۲، ص ۶۰۹، سمامی حائری، ۱۱۸؛ تنکابنی، ص ۷۲؛ سهامی، ص ۱۱۸
منابع
- محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
- محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة، جزء ۲: الکرام البررة، مشهد، ۱۴۰۴ق.
- محمدبن سلیمان تنکابنی، کتاب قصص العلماء، تهران، بی‌تا.
- محمد سمامی حائری، بزرگان تنکابن، قم، ۱۳۷۲ ش.
- منوچهر صدوقی سها، تاریخ حکماء و عرفاء متأخر بر صدرالمتألهین، تهران، ۱۳۵۹ش.
- محمدعلی مدرس تبریزی، ریحانة الادب، تهران، ۱۳۶۹ش.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله: دانشنامه جهان اسلام