پرش به محتوا

حسینیه غفرآن‌مآب

از ویکی شیعه
حسینیه غفران مآب
اطلاعات اوليه
بنيانگذارسید دلدار علی نقوی
کاربریحسینیه
مکانلکهنو، هند
مشخصات
وضعیتفعال


حسینیه غفرآن‌مآب (امام‌باره غفرآن‌مآب) از حسینیه‌های مشهور در شهر لکهنو در کشور هندوستان است.[۱] برخی مراسم‌ مذهبی از جمله عزاداری در ماه محرم در این حسینیه برگزار می‌گردد.[۲]

ساخت حسینیه غفرآن‌مآب که زیر نظر سید دلدار علی نقوی آغاز شده بود در سال ۱۱۲۷ق به پایان رسید.[۳] سید دلدار نقوی از عالمان مشهور هند بود که پس از مرگ، امجد علی شاه، از پادشاهان سلسله أَود، به وی لقب غفران مآب داد و از آن زمان به بعد به غفران مآب معروف شد.[۴] سید دلدار در این حسینیه به خاک سپرده شد.[۵] این حسینیه بعدها به جهت سید دلدار علی غفران مآب، به حسینیه غفران مآب مشهور گردید.[۶]

سید محمد مشهور به سلطان العلماء فرزند سید دلدار نقوی که از عالمان زمانه‌اش بود نیز در همین حسینیه دفن گردید.[۷] براساس برخی گزارش‌ها بیش از ۱۰۰ نفر از عالمان و مجتهدان شیعه در هندوستان در این حسینیه به خاک سپرده شده‌اند.[۸]

سید دلدار علی نقوی فرزند محمدمُعین متولد سال ۱۱۶۶ق در لکهنو بود.[۹] وی در هندوستان[۱۰]، عراق و ایران تحصیلات حوزوی را آموخت و به درجه اجتهاد رسید.[۱۱] او در سال ۱۲۰۰ق به هندوستان برگشت و به فعالیت‌های فرهنگی و دینی پرداخت.[۱۲] وی در ماه رجب سال ۱۲۳۵ق وفات یافت و در حسینیه خود که بعدها غفرآن‌مآب خوانده شد،[۱۳] دفن گردید.[۱۴]

پانویس

  1. «سید غفران علی دلدار مآب»، علمای هند.
  2. «امام باڑه غفران مآب میں یوم علی اصغر منایاگیا، خواتین نی شیر خوار بچوں کی ساته شرکت کی»، ETV Bharat Urdu.
  3. «سید دلدار علی نقوی (غفران مآب)»، مرکز احیاء آثار بر صغیر.
  4. «سید غفران علی دلدار مآب»، علمای هند.
  5. «سید غفران علی دلدار مآب»، علمای هند.
  6. «سید دلدار علی نقوی (غفران مآب)»، مرکز احیاء آثار بر صغیر.
  7. ضابط، «نقش علمای مهاجر ایرانی در ترویج تشیع در لکهنوی هند»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.
  8. «آرامستان دلدار»، پایگاه اطلاع‌رسانی امامت.
  9. نقوی، ورثة الانبیاء، ۱۳۸۹ش، ص۲۴۲.
  10. صدر الافاضل؛ مطلع انوار؛ احوال دانشوران شیعه پاکستان و هند، ۱۳۷۴ش، ص۲۴۶.
  11. امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۴۲۵.
  12. امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۴۲۵.
  13. «سید دلدار علی نقوی (غفران مآب)»، مرکز احیاء آثار بر صغیر.
  14. «حضرت غفران مآبؒ : ایک عهد ایک تاریخ»، حوزه نیوز ایجنسی.


منابع