توابین

توابین (توبه کنندگان) عنوان گروهی از شیعیان کوفه است که در سال ۶۵ هـ.ق به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی به خونخواهی امام حسین (ع) و اهل بیت پیامبر اکرم (ص) قیام کردند و در پیکار با سپاه ابن زیاد در منطقه «عین الورده» به شهادت رسیدند.

مقالهٔ اصلی: قیام توابین

علت نام گذاری

شیعیان کوفه با این که از امام حسین (ع) دعوت کردند تا با او بیعت و علیه یزید بن معاویه قیام کنند از یاری امام (ع) سر باز زدند و او را در قیام عاشورای ۶۱ هـ.ق تنها گذاشتند.

آنان پس از واقعه جانکاه کربلا، از کرده خود سخت پشیمان شدند و تنها راه رستگاری و پذیرش توبه خویش را خونخواهی حسین بن علی (ع) و کشتن قاتلان او یا کشته شدن در این راه می‌دانستند. از این رو در تاریخ به توّابین شهرت یافتند.

منابع

• ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۱۳ق.