۱۷٬۱۳۹
ویرایش
تجافی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
لینک و رده
imported>Salvand (حذف الگوی ویرایش+حذف کلمه اضافی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (لینک و رده) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''تجافی''' به معنای آن است که [[نماز|نمازگزار]] در هنگام [[تشهد|تشهّد]] امام جماعت، به حالت نیم‌خیز بنشیند. به بازکردن دست‌ها در هنگام [[رکوع]] و [[سجده]] نیز تجافی می‌گویند. | '''تجافی''' به معنای آن است که [[نماز|نمازگزار]] در هنگام [[تشهد|تشهّد]] امام جماعت، به حالت نیم‌خیز بنشیند. به بازکردن دست‌ها در هنگام [[رکوع]] و [[سجده]] نیز تجافی می‌گویند. | ||
'''در تشهد''': اگر مأموم در رکعت دوم یا آخرِ نماز، به امام جماعت اقتدا کند، در هنگام تشهد | '''در تشهد''': اگر [[مأموم]] در رکعت دوم یا آخرِ نماز، به [[امام جماعت]] اقتدا کند، در هنگام تشهد امام جماعت، تجافی می‌کند. یعنی انگشتان دو دست و پاها را بر روی زمین می‌گذارد و زانوها را بلند می‌کند. طبق نظر [[مراجع تقلید|مراجعی]] مانند [[سیدعلی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، [[حسین وحید خراسانی|آیت‌الله وحید خراسانی]] و [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]]، تجافی در تشهد رکعت دوم [[احتیاطِ واجب]] است؛ اما در رکعت چهارم، نمازگزار می‌تواند تجافی کند یا اینکه برخیزد و بقیه نماز را بخواند. نمازگزار در هنگام تجافی طبق نظر فقها می‌تواند سکوت کند یا ذکر تشهد یا هر ذکر دیگری بگوید.<ref>[http://hawzahnews.com/detail/News/373979 از تجافی در نماز چه می‌دانیم]</ref> | ||
'''در رکوع و سجده''': به معنای بازکردن آرنج دست‌هاست که برای مردان مستحب است.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج ۲، ص۳۵۳</ref> | '''در رکوع و سجده''': به معنای بازکردن آرنج دست‌هاست که برای مردان مستحب است.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج ۲، ص۳۵۳</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[رده:نماز جماعت]] | [[رده:نماز جماعت]] | ||
[[رده:مقاله‌های بدون اولویت]] | [[رده:مقاله‌های بدون اولویت]] | ||
[[رده:احکام نماز]] | |||