پرسش:چرا برخی قبر حضرت زینب(س) را در مصر یا شام دانسته اند در حالی که در مدینه زندگی می‌کرد؟

از ویکی شیعه

محل دفن حضرت زینب(س) طبق نظریه مشهور در شام و در جنوب شهر دمشق است.[۱] اما برخی مورخان محل دفن او را مصر یا مدینه ذکر کرده‌اند.[۲]

دیدگاه دفن در شام:
بسیاری مورخان و عالمان از جمله علامه بحرالعلوم (۱۳۲۰-۱۲۵۴ق) و محدث نوری (۱۳۲۰-۱۲۵۴ق) معتقدند قبر حضرت زینب کبری(س) در محلی به نام « راویه » در یک فرسخی (بیش از ۵ کیلومتر) دمشق می‌باشد، که الان به نام زینبیه معروف است.[۳] آن‌ها بر این عقیده‌اند حضرت زينب كبرى(س) در اثر قحطى در مدينه و يا واقعه حره به همراه شوهرش عبدالله بن جعفر از مدینه خارج شد و‏ به شام آمد و در سال ۶۲ قمری از دنیا رفت.[۴] علی هاشمی الخطیب مورخ و متکلم قرن سیزدهم بر این باور است قبر ام‌کلثوم دختر امام علی(ع) در مصر است و قبر زینب کبری در شام است. به گفته او شیعه این قول را قوی می‌داند.[۵]


دیدگاه دفن در مصر: برخی از مورخین قبر حضرت زینب(س) در قاهره، پایتخت مصر دانسته‌اند که اکنون این محل در منطقه سیدة الزینب قاهره با عنوان مقام السیدة زینب مشهور است.[۶] عبیدلی النسابه مورخ شیعه در کتابچه کوچک خود به نام اخبار‌ الزینبیات این قول را اختیار کرده است.[۷] آن‌ها معتقدند بعد از بازگشت کاروان باقى مانده واقعه کربلا از شام به مدینه، حضرت زینب(س) مردم را علیه حکومت بنی امیه تحریک می‌کرد، یزید دستور داد که او را از مدینه تبعید کنند، حضرت زینب(س) مصر را انتخاب کرد، حاکم مدینه او را همراه عده دیگری از زنان بنی هاشم در سال ۶۱ قمری به مصر فرستاد و در همان جا از دنیا رفت.[۸] محمدجواد مغنیه از عالمان شیعه معتقد است که این قول، به دلیل اشتراک اسم «زینب» در میان بسیاری از بانوان است و ذهن انسان، متوجه صاحب آن اسمی می‌شود که کامل‌تر است.[۹]


دیدگاه دفن در مدینه: علامه سید محسن امین از فقهای شیعه می‌گوید حضرت زینب(س) پس از ورود از شام به مدینه، همراه اهل‌بیت(ع) در همان جا زندگی کرد و پس از مدتی در مدینه از دنیا رفت و در قبرستان بقیع دفن شد.[۱۰] او بر این باور است که بازگشت‏ حضرت زینب(س) پس از فاجعه کربلا به مدینه، قطعی است اما خروج مجدد او از این شهر ثابت نشده است، بنابراین باید گفت در مدینه از دنیا رفته و همان جا دفن شده است، گرچه تاریخ وفات و محل دفنش دقیقا روشن نیست.[۱۱]

پانویس

  1. القرشی، السیده زینب رائده الجهاد فی الاسلام ، ۱۴۲۲ق، ص۲۹۸-۳۰۳.
  2. القزوینی، زينب الكبرى عليها السلام من المهد الى اللحد، ج۱، ص۶۰۲.
  3. بدری، نزهة الانام فی محاسن الشام، ۱۳۴۱ق، ص۳۷۴-۳۸۲؛ محدث نوری، لؤلؤ و مرجان، ص۱۷۷؛ قمی، الکنی والالقاب، ج۱، ص۲۲۸؛ شمس‌الدین دمشقی، تجرید اسماء الصحابة، ج۲، ص۲۸۸؛ ابوعبدالله مغربی، رحلة ابن بطوطة، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۲۳.
  4. لبیب بیضون، موسوعة کربلاء، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۶۵۰؛ هاشمی الخطیب، عقيلة بني هاشم، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۶۹.
  5. الهاشمی الخطیب، عقیلة بنی هاشم، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۶۷.
  6. موسوعة کربلاء، لبیب بیضون، ج۲، ص۶۴۹
  7. عبیدلی النسابة، اخبار‌الزینبیات، ج۱، ص۷
  8. النقدی، زینب الکبری، ج۱، ص۱۲۲؛ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۳۴.
  9. مغنیه، الحسين و بطلة كربلاء، ۱۴۲۷ق، ص۳۹۶.
  10. امین، اعیان الشیعة، ج۷، ص۱۴۰-۱۴۱.
  11. امین، اعیان الشیعة، ج۷، ص۱۴۰-۱۴۱.

منابع

  • ابن‌بطوطة، محمد بن عبدالله، رحلة ابن بطوطة، الرباط، اکادیمیة المملکة المغربیة، ۱۴۱۷ق.
  • الامین، حسن، أعيان الشيعة، بیروت، دار التعارف الاسلامیة، بی‌تا.
  • القرشی، شریف، السیده زینب رائده الجهاد فی الاسلام، بیروت، بی‌نا، ۱۴۲۲ق.
  • القزوینی، سیدمحمدکاظم، زينب الكبرى عليها السلام من المهد الى اللحد، قم، دار‌الغدیر، ۱۴۰۹ق.
  • النقدی، شیخ جعفر، زینب الکبری، قم، منشورات مكتبة المفيد، بی‌تا.
  • بدری، عبدالله بن محمد، نزهة الانام فی محاسن الشام، قاهره، المکتبة العربیه، ۱۳۴۱ش.
  • حرز‌الدین، محمد، مراقد المعارف، قم، سعید بن جبیر، ۱۳۸۶ش.
  • قمی، شیخ عباس، الکنی و الالقاب، تهران، مکتبة الصدر، ۱۳۶۸ش.
  • لبیب بیضون، موسوعة کربلا، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ۱۴۱۰ق.
  • محدث نوری، میرزا حسین، لؤلؤ و مرجان، تهران، فراهانی، ۱۳۹۰ش.
  • محلاتی، ذبیح الله، ریاحین الشریعة، تهران، دار‌الکتب الاسلامیة، ۱۳۶۸ش.
  • مغنیه، محمدجواد، الحسين و بطلة كربلاء، تهران، دار‌الکتب الاسلامیة، چاپ اول، ۱۳۸۴ش.
  • هاشمی الخطیب، علی بن الحسین، قم، مؤسسة المفيد، ۱۴۱۳ق.
  • شمس‌الدین دمشقی، محمد بن احمد، تجرید اسماء الصحابة، بیروت، دار‌المعرفه، بی‌تا.
آیا می‌دانستید که... جدیدترین پرسش‌ها
درگاه:پرسش/آیا می‌دانستید