خواندن صد رکعت نماز، (۵۰ نماز دو رکعتی) در شبهای قدر، مستحب دانسته شده که در هر رکعت بعد از حمد، سوره توحید خوانده می‌شود. این نمازها، به نیت نماز شب قدر خوانده می‌شود. بهتر دانسته‌اند که در هر رکعت، بعد از سوره حمد، ده مرتبه سوره توحید خوانده شود.[۱] همچنین توصیه شده به جای این صد رکعت، نماز‌های قضای شش روز (در مجموع صد و دو رکعت) خوانده شود.[۲]
امام باقر(ع) می‌گوید کسی که شب بیست و سوم ماه رمضان را احیا نموده و صد رکعت نماز بخواند رزق و روزی‌اش فراوان می‌شود و از بیم دو فرشته نکیر و منکر محفوظ می‌ماند.[۳] بنابر روایتی از پیامبر(ص)، شب قدر از نعمت‌های خدا بر مسلمانان است و هیچ‌یک از امت‌های پیشین از این نعمت برخوردار نبوده‌اند.[۴] در قرآن، سوره‌ای کامل به توصیف و ستایش شب قدر اختصاص یافته و به نام سوره قدر خوانده شده است.[۵] در این سوره، ارزش شب قدر بیشتر از هزار ماه دانسته شده است.[۶] در روایتی از امام صادق(ع) آمده است که بهترین ماه، رمضان است و قلب ماه رمضان، شب قدر است.[۷] در روایتی از پیامبر اکرم(ص) آمده است، شب قدر را در دهه آخر ماه رمضان جستجو کنید.[۸]
پانویس
- ↑ سید بن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرّة في السنه، الناشر: مركز النشر التابع لمكتب الاعلام الاسلامي، ج۱، ص۳۱۳؛قمی، مفاتیح الجنان، اعمال مشترکه شبهای قدر.
- ↑ نماز شب قدر چگونه خوانده می شود، خبر گزاری بین المللی قرآن؛ قمی، مفاتیح الجنان، اعمال مشترکه شبهای قدر.
- ↑ ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۶ش، ج ۱، ص۳۸۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ج۲۷، ص۱۹۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ص۱۷۸.
- ↑ سوره قدر، آیه۲.
- ↑ حویزی، تفسیر نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۱۴.
- ↑ علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۷، ص۱۰.
یادداشت
منابع
- قرآن کریم
- نماز شب قدر چگونه خوانده می شود، خبر گزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، تاریخ درج مطلب: ۲۱ خرداد ۱۳۹۶، تاریخ بازدید: 4 بهمن ۱۴۰۰.
- ابن‌طاووس، علی بن موسی، الإقبال بالأعمال الحسنة، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
- حویزی، علی بن جمعه، تفسیر نورالثقلین، قم، اسماعیلیان، ۱۴۱۵ق.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، التهذیب، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۶۵ش.
- علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
- مجیدی خامنه، فریده، «شبهای قدر در ایران»، در مجله گلستان قرآن، شماره ۳۷، آذر ۱۳۷۹ش.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۵ش.