ویکی شیعه:Featured articles/2025/15
سِحر یا جادو کار خارق‌العاده‌ای که به‌منظور تصرف در اشخاص یا اشیا یا امور انجام می‌شود. فقیهان شیعه در حرمت استفاده از سِحر، یادگرفتن، یاددادن و اجرت‌گرفتن در قبال آن اتفاق‌نظر دارند. علمای علم اخلاق نیز آن را از گناهان کبیره شمرده‌اند. در روایات نقل‌شده از امامان(ع)، سِحر معادل کفر دانسته شده و از انجام آن نهی شده است. به گفته مفسران، طبق قرآن دو گونه سِحر وجود دارد: برخی از سحرها تخیلی هستند و واقعیتی ندارند؛ امّا سحرهایی هم وجود دارند که آثار واقعی مثل ایجاد جدایی بین زن و مرد به جا می‌گذارند. عالمان مسلمان میان سحر و معجزه تفاوت قائل‌اند: معجزه با ادعای نبوت همراه است و چون با اراده و قدرت خداوند محقق می‌شود، نیازی به تمرین قبلی ندارد؛ برخلاف سحر که نمی‌تواند با ادعای نبوت باشد و همچنین نیازمند تمرین و یادگیری است. برخی از فقها، یادگرفتن سحر را برای دفع سحر یا رسواکردن مدّعی دروغین نبوّت، جایز یا حتی واجب کفایی دانسته‌اند. همچنین در این خصوص که باطل‌کردن سحر تنها از راه دعا و قرآن جایز است یا با سحر نیز می‌توان سحر را باطل کرد اختلاف‌نظر وجود دارد. براساس فتوای فقیهان، ساحر اگر کافر باشد تعزیر می‌شود؛ اما اگر مسلمان باشد و سحر را حلال بداند، احکام ارتداد در خصوص او جاری می‌شود. همچنین اگر کسی بر اثر سحر کشته شود، برخی از فقها قصاص و دیه را مجازات قاتل دانسته و برخی با این حکم مخالفت کرده‌اند.
دیگر مقالات منتخب: اباضیه – جنگ موته – عمر بن خطاب