ویکی شیعه:Featured articles/2024/07
جنگ‌های پیامبر(ص) پس از هجرت به مدینه در راستای حفظ جامعه اسلامی و برپایی حکومت اسلامی انجام شد. به گفته برخی محققان همه این جنگ‌ها به علت نقض پیمان مشرکان یا تحرکات نظامی آنان انجام گرفته است. از‌این‌رو ادعای مستشرقان مبنی بر مادی بودن اهداف جنگ‌ها، ناصحیح و مخالف گزارش‌های تاریخی دانسته شده است. به جنگ‌هایی که پیامبر(ص) در آنها شرکت داشت، غَزوه و به جنگ‌هایی که در آن شرکت نداشت، سَریّه گفته می‌شود. در گزارش‌های تاریخی، تقریباً ۸۰ جنگ برای پیامبر ثبت شده که از مجموع آنها نزدیک به ۳۰ مورد به درگیری نظامی و تنها پنج جنگ به درگیری شدید منجر شد. مجموع کشته‌شدگان -از مسلمانان و غیرمسلمانان- در تمامی جنگ‌های پیامبر(ص) را بین ۹۰۰ تا ۱۶۰۰ نفر دانسته‌اند. در قرآن، به برخی جنگ‌ها اشاره و نام بعضی ذکر شده است. به گفته مفسران، با نازل شدن آیه ۳۹ سوره حج یا آیه ۱۹۰ سوره بقره برای نخستین‌بار دستور جنگ صادر شد. به گزارش قرآن، خداوند در جنگ‌ها، مسلمانان را با گروهی از فرشتگان، ایجاد ترس در دل دشمنان و ایجاد آرامش در قلب مؤمنان، یاری می‌کرد. پیامبر در جنگ‌ها، اصول نظامی را رعایت می‌کرد و فرماندهی جنگ‌های سرنوشت‌ساز را خود برعهده می‌گرفت. او در جنگ حقوق انسانی را رعایت می‌کرد و همراهان خود را از کشتن زنان، کودکان و سالمندان برحذر می‌داشت. مشورت کردن با صحابه، پرهیز از کشتار جمعی و تعیین جانشین در مدینه از دیگر سیره‌های پیامبر در جنگ دانسته شده است. برخی زنان مانند فاطمه زهرا(س)، ام ایمن، ام عطیه و ام عماره همانند مردان در جنگ‌ها شرکت می‌کردند و به مداوای مجروحان، رساندن آب به رزمندگان، تهیه غذا، جمع‌آوری و نگهداری تیرها می‌پرداختند.
دیگر مقالات منتخب: کربلا – دی (ماه) – گوساله سامری
[[Category:Featured articles|7]