ویکی شیعه:Featured articles/2023/41
قَرائت حَفصْ از عاصِمْ روایتی مشهور از قرائت عاصم بن ابی‌النَجود کوفی، از قاریان هفت‌گانه معروف است که شاگرد او، حفص بن سلیمان اسدی نقل کرده است. قاریانی مانند ابوبکر بن عیاش نیز قرائت عاصم را روایت کرده‌اند؛ اما روایت حفص از شهرت بیشتری برخوردار است. روایت حفص را به‌سبب اتقان و فصاحت آن و از آن جهت که کم‌ترین اختلاف را با قرائت عاصم دارد، بیشتر پذیرفته‌اند و امروزه در میان حدود ۹۵ درصد کشورهای اسلامی، قرائت رایج است. قرائت‌شناسان روایت حفص از قرائت عاصم و اتصال سند آن به پیامبر(ص) را صحیح می‌دانند و می‌گویند عاصم قرائت خود را با یک واسطه، یعنی از طریق ابوعبدالرحمن سُلَّمی، از امام علی(ع) اخذ کرده است. عاصم را ثقه و فردی باتقوا و قرائت او را فصیح‌ترین قرائت دانسته‌اند. همچنین حفص را از داناترین شاگردان عاصم نسبت به قرائت وی شمرده‌اند و او را در قرائت، مورد اعتماد و دقیق دانسته‌اند. ابوعبدالرحمن سُلَّمی هم فردی ثقه و «عظیم‌الشّأن» معرفی شده است. در اینکه چه زمانی قرائت عاصم به روایت حفص، در کشورهای اسلامی شهرت یافت، اختلاف‌نظر است: محمدهادی معرفت این قرائت را از همان ابتدا، قرائت رایج و پذیرفته همگان دانسته است. برخی نیز بر این نظرند که رواج و همه‌پذیری قرائت عاصم به روایت حفص، از قرن دهم قمری و به کوشش دولت عثمانی آغاز شد.
دیگر مقالات منتخب: رئیسعلی دلواری – اعجاز قرآن – عالم ملکوت