ویکی شیعه:Featured articles/2023/33
حَدیث ثَقَلَیْن یا حدیث ثِقْلَیْن حدیثی مشهور و متواتر از پیامبر اسلام(ص) است درباره جایگاه هدایتگری قرآن و اهلبیت(ص) و لزوم پیروی از آنان. طبق این حدیث، قرآن و اهلبیت به عنوان دو چیز گرانبها، همواره در کنار یکدیگرند تا در کنار حوض کوثر به پیامبر اکرم(ص) ملحق شوند. حدیث ثقلین مورداستناد متکلمان شیعه برای اثبات ولایت و امامت امامان شیعه(ع) بوده است. عالمان شیعه، بهاستناد این حدیث میگویند هر ویژگی و صفت کمالی که برای قرآن ذکر شده، در خصوص اهلبیت نیز صادق است. برخی از برداشتهای کلامی از این حدیث عبارتاند از: اثبات امامت امامان شیعه و استمرار آن تا روز قیامت، عصمت اهلبیت، لزوم پیروی از آنان، مرجعیت علمی، رهبری و ولایت آنان، و عدم اختلاف میان اهلبیت و قرآن. از نظر عدهای از عالمان اهلسنت نیز این حدیث بر مَوَدّت اهلبیت، احسان و احترام به آنها، بزرگداشت آنان و ادای حقوق واجب و مستحب آنها تأکید میکند. برخی از عالمان اهل سنت، دلالت حدیث بر تمسک به اهلبیت را پذیرفتهاند اما...
دیگر مقالات منتخب: سپاه صحابه – زیارت عاشورا – امیرالمؤمنین (لقب)