ویکی شیعه:Featured articles/2023/15
سوره عصر یا وَالْعَصْر صد و سومین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء سی‌ام قرآن جای دارد. نام سوره از آیه اول آن گرفته شده است. در این سوره خداوند به عصر سوگند یاد می‌کند که انسان‌ها در زیان‌اند، مگر کسانی که اهل ايمان و عمل صالح باشند و یکدیگر را به حق و صبر سفارش کنند. علامه طباطبایی در تفسیر این سوره، زندگانی و حیات دنیا را سرمایه انسان می‌داند که باید با آن برای زندگی در جهان آخرت تلاش کرد؛ اگر در اعتقادات و اعمال از حق پیروی کرد، تجارتش سودآور است، ولی اگر از باطل پیروی کرد و از ایمان و عمل صالح رویگردان شد، بی‌شک تجارتش خسارت‌بار و نتیجه‌اش محرومیت در جهان آخرت است. پیامبر اسلام(ص) در خطبه غدیریه خود سوگند یاد کرده که این سوره در شأن امام علی(ع) نازل شده است. همچنین از آن حضرت نقل شده، هر كس این سوره را بخواند عاقبت كار او به صبر و شكیبایی ختم خواهد شد و در روز قیامت همراه با یاران حق محشور خواهد شد. در روایات نیز آمده است مراد از اهل ایمان، کسانی‌اند که به ولایت امام علی(ع)، ایمان دارند. در منابع اهل سنت هم آمده که این سوره در فضیلت امام علی(ع) است. (تصویر:سوره عصر به خط ثلث)
دیگر مقالات منتخب: اردبیل – اخباریان – اسیران کربلا