ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۴/۴۹
حضرت موسی بن جعفر عليه السلام ملقب به کاظم، امام هفتم شيعيان، متولد سال ۱۲۸ قمری در قريه «ابواء» (ميان مکه و مدينه). آن حضرت پس از شهادت پدر بزرگوارش امام جعفر صادق(ع)، از سال ۱۴۸ تا ۱۸۳، مدت ۳۵ سال امامت شيعيان را بر عهده داشت و در بيست و پنجم رجب سال ۱۸۳ در بغداد در زندان سندی بن شاهک مسموم و به شهادت رسید.
ابن حجر هیثمی(درگذشت ۹۷۴ق)، از علمای بزرگ اهل سنت، در سبب نسبت دادن لقب کاظم به آن حضرت نوشته است: "او را به سبب گذشت و بردباری بسیارش، "کاظم" خواندند و در نزد عراقیان به باب قضاء الحوائج عندالله معروف و عابدترین، داناترین، و بخشنده‌ترین مردم زمانه‌اش بود."
گفته‌اند که امام کاظم(ع) ۳۷ فرزند داشته است. معروف‌ترین پسران وی امام رضا(ع)، احمد بن موسی، حمزه بن موسی، محمد بن موسی و معروف‌ترین دختر وی، حضرت معصومه(س) است.