confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۴۴
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
|||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
پس از مرگ [[معاویه]]، یزید به حکومت رسید.<ref>طبری، تاریخ المم و الملوک، ۱۳۵۲ش، ج۷، ص۲۹۰۴.</ref> او نخستین کسی بود که بر خلاف سنت خلفای پیشین، به انتصاب از سوی پدرش و به صورت موروثی حاکم شد.<ref>طقوش، دولت امویان، ۱۳۸۹ش، ص۳۲. </ref> بر اساس منابع تاریخی، یزید در زمان حکومتش هرگونه مخالفتی را سرکوب میکرد.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۶۷.</ref> در روز نخست، نامهای به حاکم [[مدینه]] نوشت و او را از مرگ معاویه مطلع ساخت و به او دستور داد که از [[حسین بن علی(ع)]] و [[عبدالله بن عمر]] و [[عبدالرحمن بن ابیبکر]] و [[عبدالله بن زبیر]] به زور بیعت بگیرد و هر کس نپذیرفت گردنش را بزند.<ref>یعقوبی، تاریخ، ۱۳۷۸ش، ج۲، ص۱۷۷.</ref> | پس از مرگ [[معاویه]]، یزید به حکومت رسید.<ref>طبری، تاریخ المم و الملوک، ۱۳۵۲ش، ج۷، ص۲۹۰۴.</ref> او نخستین کسی بود که بر خلاف سنت خلفای پیشین، به انتصاب از سوی پدرش و به صورت موروثی حاکم شد.<ref>طقوش، دولت امویان، ۱۳۸۹ش، ص۳۲. </ref> بر اساس منابع تاریخی، یزید در زمان حکومتش هرگونه مخالفتی را سرکوب میکرد.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۶۷.</ref> در روز نخست، نامهای به حاکم [[مدینه]] نوشت و او را از مرگ معاویه مطلع ساخت و به او دستور داد که از [[حسین بن علی(ع)]] و [[عبدالله بن عمر]] و [[عبدالرحمن بن ابیبکر]] و [[عبدالله بن زبیر]] به زور بیعت بگیرد و هر کس نپذیرفت گردنش را بزند.<ref>یعقوبی، تاریخ، ۱۳۷۸ش، ج۲، ص۱۷۷.</ref> | ||
{{نقل قول|[[عبدالحسین زرینکوب]]: | {{نقل قول|[[عبدالحسین زرینکوب]]: | ||
در تاریخ خلفا هیچ نامی از نام یزید شومتر و نفرت انگیزتر نیست. خلافت کوتاه او فقط سه سال و نیم طول کشید ... یک سال حسین بن علی(ع) را کشت، یک سال مدینه را غارت کرد و یک سال هم کعبه را به سنگ و آتش بست. '''هر یک از این سه واقعه می توانست یک خلیفه و یک خاندان را ننگین کند. اما، از شور بختی ننگ هر سه گناه بر گردن او افتاد.'''<ref>زرینکوب، بامداد اسلام، ۱۳۶۹ش، ص۱۱۹.</ref> | در تاریخ خلفا هیچ نامی از نام یزید شومتر و نفرت انگیزتر نیست. [[خلافت]] کوتاه او فقط سه سال و نیم طول کشید ... یک سال [[حسین بن علی(ع)]] را کشت، یک سال [[مدینه]] را غارت کرد و یک سال هم [[کعبه]] را به سنگ و آتش بست. '''هر یک از این سه واقعه می توانست یک خلیفه و یک خاندان را ننگین کند. اما، از شور بختی ننگ هر سه گناه بر گردن او افتاد.'''<ref>زرینکوب، بامداد اسلام، ۱۳۶۹ش، ص۱۱۹.</ref> | ||
}} | }} | ||