سهم امام: تفاوت میان نسخه‌ها
Shamsoddin (بحث | مشارکت‌ها) جز ویرایش جزیی |
Shamsoddin (بحث | مشارکت‌ها) جز اعراب |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''سَهم اِمام''' بخشی از [[خمس]] است که به [[خدا]]، [[پیامبر(ص)]] و [[امام معصوم]]{{یادداشت|بنا بر روایات منظور از ذوالقربی در آیه خمس، [[امامان شیعه]] است.<ref> حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۹، ص۵۰۹-۵۲۰.</ref>}} تعلق دارد. بخشی عمده‌ای از هزینه [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه]] شیعه به وسیله آن تأمین می‌شود. | ||
فقهای شیعه سه مورد(خدا، پیامبر و ذوی‌القربی) از مصارف شش‌گانه خمس را که در [[آیه خمس]]{{یادداشت|وَ اعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شیءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبی وَ الْیتَامَی وَ الْمَسَاکینِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ إِن کنتُمْ ءَامَنتُم بِاللَّهِ وَ مَا أَنزَلْنَا عَلی عَبْدِنَا یوْمَ الْفُرْقَانِ یوْمَ الْتَقَی الْجَمْعَانِ وَ اللَّهُ عَلی کلّ شیءٍ قَدِی؛ بدانید هر گونه غنیمتی به دست آورید، خمس آن برای خدا، و برای پیامبر، و برای ذی القربی و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدایی حق از باطل، روز درگیری دو گروه (باایمان و بی‌ایمان) [روز جنگ بدر] نازل کردیم، ایمان آورده اید. و خداوند بر هر چیزی تواناست}} آمده، متعلق به [[امام]] دانسته<ref>سید مرتضی، رسائل شریف مرتضی، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۲۲۶.</ref> و از آن به سهم امام یاد می‌کنند. از سهم امام، به سهم خدا، سهم پیامبر و سهم ذوی‌القربی نیز یاد می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۸۴؛ ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> | فقهای شیعه سه مورد(خدا، پیامبر و ذوی‌القربی) از مصارف شش‌گانه خمس را که در [[آیه خمس]]{{یادداشت|وَ اعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شیءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبی وَ الْیتَامَی وَ الْمَسَاکینِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ إِن کنتُمْ ءَامَنتُم بِاللَّهِ وَ مَا أَنزَلْنَا عَلی عَبْدِنَا یوْمَ الْفُرْقَانِ یوْمَ الْتَقَی الْجَمْعَانِ وَ اللَّهُ عَلی کلّ شیءٍ قَدِی؛ بدانید هر گونه غنیمتی به دست آورید، خمس آن برای خدا، و برای پیامبر، و برای ذی القربی و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدایی حق از باطل، روز درگیری دو گروه (باایمان و بی‌ایمان) [روز جنگ بدر] نازل کردیم، ایمان آورده اید. و خداوند بر هر چیزی تواناست}} آمده، متعلق به [[امام]] دانسته<ref>سید مرتضی، رسائل شریف مرتضی، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۲۲۶.</ref> و از آن به سهم امام یاد می‌کنند. از سهم امام، به سهم خدا، سهم پیامبر و سهم ذوی‌القربی نیز یاد می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۸۴؛ ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> | ||
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۴
سَهم اِمام بخشی از خمس است که به خدا، پیامبر(ص) و امام معصوم
تعلق دارد. بخشی عمده‌ای از هزینه حوزه‌های علمیه شیعه به وسیله آن تأمین می‌شود. فقهای شیعه سه مورد(خدا، پیامبر و ذوی‌القربی) از مصارف شش‌گانه خمس را که در آیه خمس
آمده، متعلق به امام دانسته[۲] و از آن به سهم امام یاد می‌کنند. از سهم امام، به سهم خدا، سهم پیامبر و سهم ذوی‌القربی نیز یاد می‌شود.[۳]
در زمان غیبت امام، مراجع تقلید شیعه، سهم امام را دریافت می‌کنند و برای ترویج و تقویت اسلام خرج می‌کنند. برخی از فقیهان شیعه معتقدند که سهم امام در زمان غیبت، باید در مواردی مصرف شود که مرجع تقلید گمان می‌کند یا می‌داند که اگر امام معصوم ظاهر بود، آن را در همان موارد مصرف می‌کرد؛ مانند حوزه‌های علمیه، بنای مساجد، امور کتابخانه‌ها و مدارس و رسیدگی به نیازمندان.[۴] البته اقوال دیگری درباره سهم امام در زمان غیبت نیز مطرح بوده، مانند ساقط شدن وجوب، مباح بودن برای شیعیان، پرداخت آن به سادات، صدقه دادن، دفن، کنار گذاشتن و نگهداری آن تا زمان ظهور. آیت الله مکارم پس از نقل این اقوال، گفته است که قول مشهور نزد متأخرین و معاصرین این است که مرجع تقلید آن را در اموری که گمان می‌کند رضایت امام غایب در آن است، خرج کند.[۵]
جستار وابسته
پانویس
- ↑ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۹، ص۵۰۹-۵۲۰.
- ↑ سید مرتضی، رسائل شریف مرتضی، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۲۲۶.
- ↑ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۸۴؛ ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۸۰.
- ↑ مکارم شیرازی، انوارالفقاهه، کتاب الخمس و الانفال، ۱۴۱۶ق، ص۴۸۳.
- ↑ مکارم شیرازی، انوارالفقاهه، کتاب الخمس و الانفال، ۱۴۱۶ق، ص۴۸۰-۴۸۳.
منابع
- ابن براج طرابلسی، المهذب، قاضی عبدالعزیز، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علیمه قم، ۱۴۰۶ق.
- حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام، ۱۴۰۹ق.
- سید مرتضی، علی بن حسین، رسايل الشریف المرتضی، تصحیح: سید مهدی رجائی، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۰۵ق.
- نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام فی شرح شرائع الاسلام، تصحیح: عباس قوچانی و علی آخوندی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۴ق.
- مکارم شیرازی، ناصر، انوارالفقاهه کتاب الخمس و الانفال، قم، مدرسة الامام علی بن ابی‌طالب، ۱۴۱۶ق.