پرش به محتوا

حدیث جابر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویرایش جزیی
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} '''حدیث جابر''' حدیثی که شیعیان برای اثبات و تعیین امامت امام...» ایجاد کرد)
 
جز (ویرایش جزیی)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[اردیبهشت]]|روز=[[۳۰]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Shamsoddin  }}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[اردیبهشت]]|روز=[[۳۰]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Shamsoddin  }}
'''حدیث جابر''' حدیثی که [[شیعیان]] برای اثبات و تعیین [[امامت]] [[امامان شیعه|امامان خود]] به آن تمسک می‌جویند. راوی این حدیث [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[پیامبر(ص)]] روایت کرده است. در این حدیث به نام دوازده امام شیعه تصریح شده است.
'''حدیث جابر''' حدیثی که [[شیعیان]] برای اثبات امامت و تعیین [[امامان شیعه|امامان خود]] به آن تمسک می‌جویند. راوی این حدیث [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[پیامبر(ص)]] روایت کرده است. در این حدیث به نام دوازده امام شیعه تصریح شده است.
== متن حدیث==
== متن حدیث==
پس از نزول [[آیه اطاعت]]، [[جابر بن عبدالله انصاری]] از پیامبر(ص) پرسید: «یا رسول‌الله، ما خدا و رسول او را شناخته‌ایم، لازم است [[اولی‌الامر]] را نیز بشناسیم.» پیامبر در پاسخ او فرمود: «‌آنان جانشینان من و امامان مسلمانان بعد از من‌اند که اولِ ایشان [[علی بن ابی‌طالب]] است و بعد از او به ترتیب [[امام حسن|حسن]]، [[امام حسین|حسین]]، [[امام سجاد|علی بن حسین]] و [[امام باقر|محمد بن علی]] که در [[تورات]] به باقر معروف است و تو در هنگام پیری او را خواهی دید و هر وقت او را دیدی، سلام مرا به او برسان. پس از محمد بن علی نیز به ترتیب، [[امام صادق|جعفر بن محمد]]، [[موسی بن جعفر]]، [[امام رضا|علی بن موسی]]، [[امام جواد|محمد بن علی]]، [[امام هادی|علی بن محمد]]، [[امام عسکری|حسن بن علی]] و پس از ایشان [[حجت بن حسن|فرزندش]] هم‌نام و هم‌کنیه من است. اوست که از نظر مردم پنهان می‌شود و [[غیبت امام زمان|غیبت]] او طولانی می‌گردد تا آن جا که فقط افرادی که ایمان راسخ دارند، بر عقیدهٔ به او باقی می‌مانند.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۲؛ قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۳۹۸-۳۹۹.</ref>
پس از نزول [[آیه اطاعت]]، [[جابر بن عبدالله انصاری]] از پیامبر(ص) پرسید: «یا رسول‌الله، ما خدا و رسول او را شناخته‌ایم، لازم است [[اولی‌الامر]] را نیز بشناسیم.» پیامبر در پاسخ او فرمود: «‌آنان جانشینان من و امامان مسلمانان بعد از من‌اند که اولِ ایشان [[علی بن ابی‌طالب]] است و بعد از او به ترتیب [[امام حسن|حسن]]، [[امام حسین|حسین]]، [[امام سجاد|علی بن حسین]] و [[امام باقر|محمد بن علی]] که در [[تورات]] به باقر معروف است و تو در هنگام پیری او را خواهی دید و هر وقت او را دیدی، سلام مرا به او برسان. پس از محمد بن علی نیز به ترتیب، [[امام صادق|جعفر بن محمد]]، [[موسی بن جعفر]]، [[امام رضا|علی بن موسی]]، [[امام جواد|محمد بن علی]]، [[امام هادی|علی بن محمد]]، [[امام عسکری|حسن بن علی]] و پس از ایشان [[حجت بن حسن|فرزندش]] هم‌نام و هم‌کنیه من است. اوست که از نظر مردم پنهان می‌شود و [[غیبت امام زمان|غیبت]] او طولانی می‌گردد تا آن جا که فقط افرادی که ایمان راسخ دارند، بر عقیدهٔ به او باقی می‌مانند.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۲؛ قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۳۹۸-۳۹۹.</ref>