پرش به محتوا

حدیث جابر: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ مهٔ ۲۰۱۷
جز
جز (ویرایش جزیی)
جز (←‏راوی و محتوا: ویرایش)
خط ۴: خط ۴:
پس از نزول [[آیه اطاعت]]، [[جابر بن عبدالله انصاری]] از پیامبر(ص) پرسید: «یا رسول‌الله، ما خدا و رسول او را شناخته‌ایم، لازم است [[اولی‌الامر]] را نیز بشناسیم.» پیامبر در پاسخ او فرمود: «‌آنان جانشینان من و امامان مسلمانان بعد از من‌اند که اولِ ایشان [[علی بن ابی‌طالب]] است و بعد از او به ترتیب [[امام حسن|حسن]]، [[امام حسین|حسین]]، [[امام سجاد|علی بن حسین]] و [[امام باقر|محمد بن علی]] که در [[تورات]] به باقر معروف است و تو در هنگام پیری او را خواهی دید و هر وقت او را دیدی، سلام مرا به او برسان. پس از محمد بن علی نیز به ترتیب، [[امام صادق|جعفر بن محمد]]، [[موسی بن جعفر]]، [[امام رضا|علی بن موسی]]، [[امام جواد|محمد بن علی]]، [[امام هادی|علی بن محمد]]، [[امام عسکری|حسن بن علی]] و پس از ایشان [[حجت بن حسن|فرزندش]] هم‌نام و هم‌کنیه من است. اوست که از نظر مردم پنهان می‌شود و [[غیبت امام زمان|غیبت]] او طولانی می‌گردد تا آن جا که فقط افرادی که ایمان راسخ دارند، بر عقیدهٔ به او باقی می‌مانند.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۲؛ قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۳۹۸-۳۹۹.</ref>
پس از نزول [[آیه اطاعت]]، [[جابر بن عبدالله انصاری]] از پیامبر(ص) پرسید: «یا رسول‌الله، ما خدا و رسول او را شناخته‌ایم، لازم است [[اولی‌الامر]] را نیز بشناسیم.» پیامبر در پاسخ او فرمود: «‌آنان جانشینان من و امامان مسلمانان بعد از من‌اند که اولِ ایشان [[علی بن ابی‌طالب]] است و بعد از او به ترتیب [[امام حسن|حسن]]، [[امام حسین|حسین]]، [[امام سجاد|علی بن حسین]] و [[امام باقر|محمد بن علی]] که در [[تورات]] به باقر معروف است و تو در هنگام پیری او را خواهی دید و هر وقت او را دیدی، سلام مرا به او برسان. پس از محمد بن علی نیز به ترتیب، [[امام صادق|جعفر بن محمد]]، [[موسی بن جعفر]]، [[امام رضا|علی بن موسی]]، [[امام جواد|محمد بن علی]]، [[امام هادی|علی بن محمد]]، [[امام عسکری|حسن بن علی]] و پس از ایشان [[حجت بن حسن|فرزندش]] هم‌نام و هم‌کنیه من است. اوست که از نظر مردم پنهان می‌شود و [[غیبت امام زمان|غیبت]] او طولانی می‌گردد تا آن جا که فقط افرادی که ایمان راسخ دارند، بر عقیدهٔ به او باقی می‌مانند.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۲؛ قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۳۹۸-۳۹۹.</ref>
== راوی و محتوا==
== راوی و محتوا==
این حدیث را جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا نقل کرده، از این رو به حدیث جابر شناخته می‌شود. در حدیث جابر به امامت امامان دوازده‌گانه شیعیان با ذکر نام هر یک تصریح شده است. همچنین پیامبر(ص) هنگام نام بردن از امام پنجم شیعیان، از جابر خواسته هنگامی که امام باقر را ملاقات کرد، سلام او را به وی برساند. در این حدیث همچنین به غیبت امام دوازدهم شیعیان و طولانی بودن آن و همچنین کیفیت بهرمندی مردم از امام غائب اشاره شده است.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۱-۱۸۲.</ref>  
این حدیث را جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا نقل کرده، از این رو به حدیث جابر شناخته می‌شود. در حدیث جابر به امامت امامان دوازده‌گانه شیعیان با ذکر نام هر یک تصریح شده است. پیامبر(ص) هنگام نام بردن از امام پنجم شیعیان، از جابر خواسته هنگامی که امام باقر را ملاقات کرد، سلام او را به وی برساند. در این حدیث همچنین به غیبت امام دوازدهم شیعیان و طولانی بودن آن اشاره شده و چگونگی بهره‌مندی مردم از امام غائب به خورشید پشت ابر تشبیه شده است.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۱-۱۸۲.</ref>
 
== اعتبار حدیث==
== اعتبار حدیث==
این حدیث در برخی از منابع شیعی مانند [[اعلام الوری باعلام الهدی (کتاب)|اعلام الوری]]<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۲.</ref> و برخی از منابع اهل‌سنت مانند [[ینابیع المودة لذوی القربی (کتاب)|ینابیع الموده]]<ref>قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۳۹۸-۳۹۹.</ref>آمده است و برخی از مفسران شیعه در ذیل بحث از [[آیه اطاعت]] آن را آورده‌اند.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۰۳-۱۰۴؛ فیض کاشانی، الاصفی، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۱۷؛ طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۱۱۶؛ شریف لاهیجی، تفسیر لاهیجی، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۴۹۶؛ قمی مشهدی، کنزالدقائق، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۳۸؛ عروسی حویزی، نورالثقلین، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۴۹۹.</ref>
این حدیث در برخی از منابع شیعی مانند [[اعلام الوری باعلام الهدی (کتاب)|اعلام الوری]]<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۲.</ref> و برخی از منابع اهل‌سنت مانند [[ینابیع المودة لذوی القربی (کتاب)|ینابیع الموده]]<ref>قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۳۹۸-۳۹۹.</ref>آمده است و برخی از مفسران شیعه در ذیل بحث از [[آیه اطاعت]] آن را آورده‌اند.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۰۳-۱۰۴؛ فیض کاشانی، الاصفی، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۱۷؛ طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۱۱۶؛ شریف لاهیجی، تفسیر لاهیجی، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۴۹۶؛ قمی مشهدی، کنزالدقائق، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۳۸؛ عروسی حویزی، نورالثقلین، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۴۹۹.</ref>