غزوه سویق: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۲۳

غزوه سَویق از جمله غزوات پیامبر(ص) در سال دوم هجری. در این غزوه مشرکین مکه برای انتقام از کشتگان جنگ بدر به اطراف مدینه حمله‎ور شدند و پس از کشتن دو مسلمان و سوزاندن نخلستان گریختند.آنان برای فرار سریع‌تر از دست مسلمانان که در تعقیب آنان بودند بار و بنه خود که در آن خوردنی سویق بود بر زمین ریختند. این غزوه بدون درگیری پایان یافت.

انتقام جنگ بدر

شکست جنگ بدر و کشته شدن تعدادی از اشراف مکه، مشرکان را در اندیشه انتقام از پیامبر(ص) و مسلمانان انداخت. از جمله ابوسفیان که فرزند و برخی نزدیکان خود را از دست داده بود سوگند خورد تا از مسلمانان انتقام نگیرد همبستر زنان نشود و موی خود را روغن نزند.^[۱]

در ماه ذی الحجه سال دوم هجری ابوسفیان به همراه تنی چند از مشرکان از مکه خارج شد. در برخی نقل‌ها تعداد مشرکان دویست نفر و در بعضی چهل سوارکار ذکر شده است. آنان پس از عبور از منطقه نجدیه به نزدیکی چاهی در کنار کوهی به نام تیت رسیدند.^[۲]

ابوسفیان به انگیزه اطلاع از وضعیت مسلمانان، نزد قبیله بنی‌نضیر رفت.^[۳] به این منظور در ابتدا به خانه حُيَيّ بْن أَخْطَب رفت. اما وی به دلیل ترس، در را به روی ابوسفیان باز نکرد.^[۴] وی سپس به سراغ سَلَّام بْن مِشْكَم رییس و خزانه‌دار یهودیان بنی‎نضیر رفت. سلّام از ابوسفیان پذیرایی کرد و اطلاعاتی درباره‌ی اوضاع پیامبر و مسلمانان به وی داد. هنگام سحر ابوسفیان با همراهان خود به نخلستان اطراف مدینه هجوم برد. مشرکان پس از سوزندان یک نخل و دو خانه در منطقه عریض به دو مرد از انصار حمله کردند و آن دو را کشتند.^[۵] ابوسفیان با این انتقام به سوگند خود عمل کرد^[۶] و با مشرکان به سوی مکه گریخت.

غزوه بدون درگیری

پیامبر(ص) پس از آگاهی از ماجرا، أبو لبابة بن عبدالمنذر را جانشین خود در مدینه کرد و به همراه دویست از مهاجران و انصار به تعقیب مشرکان مکه پرداخت. سپاه مسلمانان تا جایی به نام قرقرة الکدر پیش رفت و چون به ابو سفیان دسترسی نیافت از آنجا به شهر مدینه بازگشت.^[۷]

با توجه به اینکه جنگی در میان مسلمانان و مشرکان در نگرفت مسلمانان از رسول خدا(ص) سوال کردند که آیا می‎توانند این تعقیب و گریز را غزوه بنامند که پیامبر(ص) غزوه بودن این اتفاق را تأیید کرد.^[۸]

علت نام‌گذاری

سویق به آردی از گندم یا جو تفت داده گفته می‌شود که با آب یا عسل یا روغن مخلوط می‌شود.^[۹] علت نامگذاری این غزوه به سویق آن است که ابوسفیان و مشرکان هنگام فرار به سوی مکه، برای سبک‎باری و سرعت بیشتر آذوقه‌های خود که در میان آن سویق بود به زمین ریختند. از این رو این غزوه به نام غزوه سویق نام‎گذاری شد.

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

ابن الأثير، علی بن محمد، الكامل فی التاريخ، بیروت، دارصادر، بی تا.
ابن خلدون، عبدالرحمان بن محمد، تاريخ ابن خلدون، بیروت، داراحیاءالتراث العربی، بی تا.
ابن كثير، اسماعیل بن کثیر، البداية والنهاية، به تحقیق علی شیری، بیروت، دار احیاءالتراث العربی، بی تا .
بغدادی، محمد بن سعد، الطبقات الكبرى، بیروت، دارصادر، بی تا
الزرقانی، محمد بن عبد الباقی، شرح الزرقانی علی المواهب اللدنیه بالمنح المحمدیه،به تصحیح محمدعبدالعزیز خالدی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۷ق.
حموی، یاقوت، معجم البلدان، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی تا.
طبری، محمد بن جریر، تاريخ الأمم و الملوك، بی جا، دار التراث، بی تا.
واقدی، محمد بن عمر، المغازی، بی جا، الاعلمی، بی تا.

↑ واقدی، المغازی، الاعلمی، ج۱، ص۱۸۱؛ ابن الأثير،الكامل في التاريخ، دارصادر، ج۲، ص۱۳۹؛ ابن خلدون، تاريخ ابن خلدون، دار احياء التراث، ج۳، ص۲۲؛ ابن كثير، البداية والنهاية، دار احياء التراث، ج۳، ص۴۱۶.
↑ الطبری، تاريخ الأمم و الملوك، دارالتراث، ج۲، ص۴۸۴؛ حموی، معجم البلدان، دار احياء التراث، ج۲، ص۶۵.
↑ بغدادی، الطبقات الكبرى، دارصادر، ج۲، ص۳۰.
↑ ابن كثير، البداية والنهاية، دار احياء التراث، ج۳، ص۴۱۶.
↑ بغدادی، الطبقات الكبرى، دار صادر، ج۲، ص۳۰.
↑ ابن كثير، البداية والنهاية، دار احياء التراث، ج۳، ص۴۱۶؛ طبری، تاريخ الأمم و الملوك، دار التراث، ج۲، ص۴۸۴.
↑ واقدی، المغازی، الاعلمی، ج۱، ص۱۸۱.
↑ طبری، تاريخ الأمم و الملوك، دارالتراث، ج۲، ص۴۸۴.
↑ زرقانی، شرح الزرقانی علي المواهب اللدنیه بالمنح المحمدیه، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۳۵۳.

[1] واقدی، المغازی، الاعلمی، ج۱، ص۱۸۱؛ ابن الأثير،الكامل في التاريخ، دارصادر، ج۲، ص۱۳۹؛ ابن خلدون، تاريخ ابن خلدون، دار احياء التراث، ج۳، ص۲۲؛ ابن كثير، البداية والنهاية، دار احياء التراث، ج۳، ص۴۱۶.

[2] الطبری، تاريخ الأمم و الملوك، دارالتراث، ج۲، ص۴۸۴؛ حموی، معجم البلدان، دار احياء التراث، ج۲، ص۶۵.

[3] بغدادی، الطبقات الكبرى، دارصادر، ج۲، ص۳۰.

[4] ابن كثير، البداية والنهاية، دار احياء التراث، ج۳، ص۴۱۶.

[5] بغدادی، الطبقات الكبرى، دار صادر، ج۲، ص۳۰.

[6] ابن كثير، البداية والنهاية، دار احياء التراث، ج۳، ص۴۱۶؛ طبری، تاريخ الأمم و الملوك، دار التراث، ج۲، ص۴۸۴.

[7] واقدی، المغازی، الاعلمی، ج۱، ص۱۸۱.

[8] طبری، تاريخ الأمم و الملوك، دارالتراث، ج۲، ص۴۸۴.

[9] زرقانی، شرح الزرقانی علي المواهب اللدنیه بالمنح المحمدیه، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۳۵۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 ==انتقام جنگ بدر==
-شکست [[جنگ بدر]] و کشته شدن تعدادی از اشراف [[مکه]]، مشرکان داغدار را در اندیشه انتقام از [[پیامبر(ص)]] و مسلمانان انداخت. از جمله [[ابوسفیان]] که فرزند و برخی نزدیکان خود را از دست داده بود سوگند خورد تا از مسلمانان انتقام نگیرد همبستر زنان نشود و موی خود را روغن نزند.<ref>واقدی، المغازی، الاعلمی، ج۱، ص۱۸۱؛ ابن الأثير،الكامل في التاريخ، دارصادر، ج۲، ص۱۳۹؛ ابن خلدون، تاريخ ابن خلدون، دار احياء التراث، ج۳، ص۲۲؛ ابن كثير، البداية والنهاية، دار احياء التراث، ج۳، ص۴۱۶.</ref>
+شکست [[جنگ بدر]] و کشته شدن تعدادی از اشراف [[مکه]]، مشرکان را در اندیشه انتقام از [[پیامبر(ص)]] و مسلمانان انداخت. از جمله [[ابوسفیان]] که فرزند و برخی نزدیکان خود را از دست داده بود سوگند خورد تا از مسلمانان انتقام نگیرد همبستر زنان نشود و موی خود را روغن نزند.<ref>واقدی، المغازی، الاعلمی، ج۱، ص۱۸۱؛ ابن الأثير،الكامل في التاريخ، دارصادر، ج۲، ص۱۳۹؛ ابن خلدون، تاريخ ابن خلدون، دار احياء التراث، ج۳، ص۲۲؛ ابن كثير، البداية والنهاية، دار احياء التراث، ج۳، ص۴۱۶.</ref>
 در ماه [[ذی الحجه]] [[سال دوم هجری]] [[ابوسفیان]] به همراه تنی چند از مشرکان از مکه خارج شد. در برخی نقل‌ها تعداد مشرکان دویست نفر و در بعضی چهل سوارکار ذکر شده است.