Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۱۷
ویرایش
اراده الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←چیستی اراده خداوند
جز (←اراده تکوینی و اراده تشریعی: اصلاح) |
جز (←چیستی اراده خداوند) |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
* [[اشاعره]] بر این باورند که اراده غیر از علم و قدرت و دیگر صفات ذات خداوند است؛<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی،،۱۳۹۲ش، ص۱۳۲.</ref> اما آن را صفتی ذاتی یا زائد بر ذات، اما قدیم (ازلی)<ref>سعیدی‌مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۵۱.</ref> می‌دانند.<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی،،۱۳۹۲ش، ص۱۳۲.</ref> | * [[اشاعره]] بر این باورند که اراده غیر از علم و قدرت و دیگر صفات ذات خداوند است؛<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی،،۱۳۹۲ش، ص۱۳۲.</ref> اما آن را صفتی ذاتی یا زائد بر ذات، اما قدیم (ازلی)<ref>سعیدی‌مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۵۱.</ref> می‌دانند.<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی،،۱۳۹۲ش، ص۱۳۲.</ref> | ||
* دیدگاه مشهور میان [[[[فلسفه اسلامی|فیلسوفان]]]] مسلمان می‌گوید: اراده تکوینی همان علم خداوند به افعال مناسب با نظام احسن (بهترین وضعیت ممکن جهان)<ref>سعیدی‌مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۵۰.</ref> است.<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی،،۱۳۹۲ش، ص۱۳۲.</ref> | * دیدگاه مشهور میان [[[[فلسفه اسلامی|فیلسوفان]]]] مسلمان می‌گوید: اراده تکوینی همان علم خداوند به افعال مناسب با نظام احسن (بهترین وضعیت ممکن جهان)<ref>سعیدی‌مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۲۵۰.</ref> است.<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی،،۱۳۹۲ش، ص۱۳۲.</ref> | ||
* [[معتزله]] و بسیاری از متکلمان [[شیعه امامیه|شیعه]] معتقدند که اراده تکوینی خدا علم او به افعالی است | * [[معتزله]] و بسیاری از متکلمان [[شیعه امامیه|شیعه]] معتقدند که اراده تکوینی خدا علم او به افعالی است که مصلحت انسان و دیگر موجودات را در پی دارند.<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی،،۱۳۹۲ش، ص۱۳۲.</ref> بنابراین این گروه اراده را از صفات ذات او می‌شمرند.<ref>حسن‌بیگی، «اراده الهی»، ص۱۰۷.</ref> | ||
* به باور [[شیخ مفید]] و [[علامه طباطبایی]] اراده تکوینی خدا نسبت به اعمال خودش همان افعال او است و نسبت به افعال دیگر موجودات، امر او به آن افعال است.<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۲ش، ص۱۳۲.</ref> برپایه این نظر، «خدا اراده کرد که انسان را خلق کند»، به این معنا است که «خدا انسان را خلق کرد».<ref>سبحانی، عقاید اسلامی در پرتو قرآن، حدیث و عقل، ۱۳۷۹ش، ص۲۱۷.</ref> بنابراین به نظر اینان اراده از صفات فعلی خداوند است.<ref>حسن‌بیگی، «اراده الهی»، ص۱۰۷.</ref> | * به باور [[شیخ مفید]] و [[علامه طباطبایی]] اراده تکوینی خدا نسبت به اعمال خودش همان افعال او است و نسبت به افعال دیگر موجودات، امر او به آن افعال است.<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۲ش، ص۱۳۲.</ref> برپایه این نظر، «خدا اراده کرد که انسان را خلق کند»، به این معنا است که «خدا انسان را خلق کرد».<ref>سبحانی، عقاید اسلامی در پرتو قرآن، حدیث و عقل، ۱۳۷۹ش، ص۲۱۷.</ref> بنابراین به نظر اینان اراده از صفات فعلی خداوند است.<ref>حسن‌بیگی، «اراده الهی»، ص۱۰۷.</ref> | ||