Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''حلالزادگی''' به تولد از راه مشروع و حلال گفته میشود. حلالزاده کسی است که از راه مشروع و حلال مانند ازدواج صحیح متولد شده باشد. در فقه با عنوان «طهارت مَولِد» از حلالزادگی سخن گفته شده و در برخی ابواب فقه به عنوان شرط به کار...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==شرط بودن حلالزادگی در فقه== | ==شرط بودن حلالزادگی در فقه== | ||
در برخی از ابواب فقهی حلالزادگی شرط برخی از امور و نبود آن (یعنی زنازاده بودن) موجب سلب صلاحیت و اهلیت نداشتن در آن امور بیان شده است.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۶۶.</ref> | در برخی از ابواب فقهی حلالزادگی شرط برخی از امور و نبود آن (یعنی زنازاده بودن) موجب سلب صلاحیت و اهلیت نداشتن در آن امور بیان شده است.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۶۶.</ref> | ||
* '''اجتهاد و تقلید''': حلالزادگی را یکی از شرطهای [[مجتهد|مجتهدی]] دانستهاند که از او میتوان [[تقلید (فقه)|تقلید]] کرد ([[مرجع تقلید]]).<ref>بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۳.</ref> [[شهید ثانی]] شرطیت حلالزادگی را [[اجماع|اجماعی]] دانسته است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۶۲.</ref> در کتاب [[العروة الوثقی (کتاب)|عروة الوثقی]]، زنازاده نبودن به عنوان شرط بیان شده است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۲۷.</ref> | *'''اجتهاد و تقلید''': حلالزادگی را یکی از شرطهای [[مجتهد|مجتهدی]] دانستهاند که از او میتوان [[تقلید (فقه)|تقلید]] کرد ([[مرجع تقلید]]).<ref>بنیهاشمی خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۳.</ref> [[شهید ثانی]] شرطیت حلالزادگی را [[اجماع|اجماعی]] دانسته است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۶۲.</ref> در کتاب [[العروة الوثقی (کتاب)|عروة الوثقی]]، زنازاده نبودن به عنوان شرط بیان شده است.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۲۷.</ref> | ||
[[حسینعلی منتظری]]، از مراجع تقلید شیعه، در کتاب دراسات فی ولایة الفقیه، حلالزادگی را یکی از شرایط حاکم جامعه اسلامی بیان کرده و از او به عنوان [[فقیه جامعالشرائط|فقیه جامع الشرایط]] نام برده است.<ref>منتظری، دراسات فی ولایة الفقیه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۷.</ref> | [[حسینعلی منتظری]]، از مراجع تقلید شیعه، در کتاب دراسات فی ولایة الفقیه، حلالزادگی را یکی از شرایط حاکم جامعه اسلامی بیان کرده و از او به عنوان [[فقیه جامعالشرائط|فقیه جامع الشرایط]] نام برده است.<ref>منتظری، دراسات فی ولایة الفقیه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۰۷.</ref> | ||
* '''امامت جماعت و جمعه''': برپایه اجماع فقهای امامیه،<ref>نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۳۲۴.</ref> حلالزادگی یکی از شرایط [[امام جماعت]] در [[نماز]] به شمار میرود و امامت شخص ولدالزنا جایز نیست.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۳۲۴.</ref> مستند این حکم را روایات دانستهاند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۳۲۴.</ref> گفته شده مراد از این شرط، این است که ولدالزنا بودن امام جماعت احراز و معلوم نشده باشد.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، الموسوعة الفقهیه، ۱۴۲۳ق، ج۱۷، ص۲۰.</ref> ازاینرو، امامت جماعتِ کسی که در حلالزادگی او تردید است و زنازادگی او اثبات نشده، به اتفاقنظر فقها، صحیح و جایز شمرده شده است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۳۲۵.</ref> | *'''امامت جماعت و جمعه''': برپایه اجماع فقهای امامیه،<ref>نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۳۲۴.</ref> حلالزادگی یکی از شرایط [[امام جماعت]] در [[نماز]] به شمار میرود و امامت شخص ولدالزنا جایز نیست.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۳۲۴.</ref> مستند این حکم را روایات دانستهاند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۳۲۴.</ref> گفته شده مراد از این شرط، این است که ولدالزنا بودن امام جماعت احراز و معلوم نشده باشد.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، الموسوعة الفقهیه، ۱۴۲۳ق، ج۱۷، ص۲۰.</ref> ازاینرو، امامت جماعتِ کسی که در حلالزادگی او تردید است و زنازادگی او اثبات نشده، به اتفاقنظر فقها، صحیح و جایز شمرده شده است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۳۲۵.</ref> | ||
حلالزادگی را در [[امام جمعه|امامت جمعه]] نیز شرط دانستهاند.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۸۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۲۹۶.</ref> | حلالزادگی را در [[امام جمعه|امامت جمعه]] نیز شرط دانستهاند.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۸۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۲۹۶.</ref> | ||
*'''قضاوت''': حلالزادگی از شرایط قاضی و قضاوت شمرده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۵۹؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۰، ص۱۲.</ref> براساس این شرط، قضاوت شخص زنازاده صحیح نیست.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۰، ص۱۳.</ref> | *'''قضاوت''': حلالزادگی از شرایط قاضی و قضاوت شمرده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۵۹؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۰، ص۱۲.</ref> براساس این شرط، قضاوت شخص زنازاده صحیح نیست.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۰، ص۱۳.</ref> | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
در منابع اهلسنت از [[عبادت بن صامت]] و [[ابوسعید خدری|ابوسعید خُدْری]]، از [[صحابه|صحابه پیامبر(ص)]]، نقل شده که ما فرزندانمان را با محبت علی بن ابیطالب میآزمودیم. اگر آنان به علی بن ابیطالب محبت نداشتند، میدانستیم که آنها از ما نیستند و حرامزاده هستند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابنعساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۲۸۷؛ ابنجزری، اسنی المطالب، اصفهان، ص۵۷ -۵۹؛ ابنمردویه اصفهانی، مناقب علی بن ابیطالب، ۱۴۲۴ق، ص۷۶و۷۷.</ref> | در منابع اهلسنت از [[عبادت بن صامت]] و [[ابوسعید خدری|ابوسعید خُدْری]]، از [[صحابه|صحابه پیامبر(ص)]]، نقل شده که ما فرزندانمان را با محبت علی بن ابیطالب میآزمودیم. اگر آنان به علی بن ابیطالب محبت نداشتند، میدانستیم که آنها از ما نیستند و حرامزاده هستند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابنعساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۲۸۷؛ ابنجزری، اسنی المطالب، اصفهان، ص۵۷ -۵۹؛ ابنمردویه اصفهانی، مناقب علی بن ابیطالب، ۱۴۲۴ق، ص۷۶و۷۷.</ref> | ||
ابنعَساکِر، از محدثان و مورخان اهلسنت در قرن ششم قمری، نقل کرده که [[انصار]] ولدالزنا بودن را از طریق دشمنیِ شخص با علی بن ابیطالب میشناختند.<ref>ابنعساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۲۸۷و۲۸۸.</ref> ابنجَزَری (۷۵۱- ۸۳۳ق) محدث و فقیه شافعیمذهب، گفته است از قدیم تا زمان او مشهور بود که کسی غیر از ولدالزنا نسبت به علی(ع) دشمنی نمیکرد.<ref>ابنجزری، اسنی المطالب، اصفهان، ص۵۷.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
{{یادداشتها}} | {{یادداشتها}} | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
*ابنجزری، شمسالدین محمد، اسنی المطالب فی مناقب الامام علی بن ابیطالب، اصفهان، مکتبة الامام امیرالمؤمنین(ع) العامة، بیتا. | *ابنجزری، شمسالدین محمد، اسنی المطالب فی مناقب الامام علی بن ابیطالب، اصفهان، مکتبة الامام امیرالمؤمنین(ع) العامة، بیتا. |