ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۶/۲۷
حضرت خِضر، پیامبر یا یکی از اولیای الهی است که نامش در قرآن نیامده و بر اساس برخی احادیث، او همان کسی است که در سوره کهف با عنوان بنده‌ای از بندگان خدا که دارای علم لدنی است. بنابر روایات، مراد از «عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا: بنده‌ای از بندگان ما» در ماجرای حضرت موسی(ع) در آیات ۶۰ تا ۸۲ سوره کهف، حضرت خضر است. در این واقعه خضر کشتی عده‌ای مستمند را سوراخ می‌کند، پسر بچه‌ای بی گناه را می‌کشد و بدون اجرت گرفتن، دیواری مخروبه را تعمیر می‌کند. موسی(ع) به این کارها اعتراض می‌کند و خضر تأویل کارهای خود را بیان می‌کند.
خضر را از نوادگان اسحاق نبی دانسته‌اند. طبق روایات، حضرت خضر مثل حضرت عیسی (ع) زنده است. در کتاب‌های شیعه احادیث متعددی درباره شخصیت خضر، ماجرای دیدارش با حضرت موسی و نیز حضورش نزد پیامبر(ص) و امامان نقل شده است. خضر در ادبیات صوفیانه و اشعار فارسی مرشد و راهنما و دارای مقام ولایت معرفی شده است.