ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۴/۲۳
سید روح الله موسوی خمینی (۱۲۷۸ -۱۳۶۸ ش) که با عنوان امام خمینی شناخته می‌شود از بزرگ‌ترین مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم هجری و رهبر انقلاب اسلامی ایران که در سال ۱۳۵۷ ش. ۱۹۷۹م. به پیروزی رسید. او با از بین بردن نظام پادشاهی پهلوی، نظام جمهوری اسلامی را در ایران پایه گذاری کرد و تا زمانی که زنده بود آن را رهبری کرد.
او دو بار توسط نظام سلطنتی پهلوی بازداشت شد و بار دوم برای همیشه از ایران تبعید شد. مدتی در ترکیه بود و سپس به نجف در عراق منتقل شد. او به مدت ۱۳ سال در حوزه علمیه نجف به تدریس و تالیف در علوم حوزوی و دینی پرداخت و در کنار مبارزات آن حرکت مبارزان انقلابی را نیز هدایت می‌کرد. در پایی‍ز سال ۱۳۵۷ ش مجبور به ترک عراق شد و به پاریس رفت.
حرکت امام خمینی و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تاثیرات فراوانی در جهان گذاشت و به شکل گیری حرکت‌های سیاسی با مبنای مذهبی و اسلامی در جهان انجامید.
نظریه ولایت مطلقه فقیه که نظریه‌ای سیاسی و مبتنی بر باورهای تشیع است مهم‌ترین نظریه اوست. وی تلاش کرد حکومت جمهوری اسلامی و قانون اساسی آن را بر اساس همین نظریه شکل دهد.
او در علم فقه، اجتهاد رایج در حوزه‌های علمیه را ناکافی می‌دانست. از نگاه او حکومت فلسفه عملی تمامی فقه بود. این نگاه حکومتی به فقه باعث شد که ایشان ضمن تأکید بر حفظ چارچوب فقه سنتی و جواهری، به نوآوری در اجتهاد معتقد شود. نظریه نقش زمان و مکان در اجتهاد و برخی فتاوای تأثیر گذار او را می‌توان نتیجه همین نگاه دانست.
مسلمانان و به ویژه شیعیان جهان علاقه فراوانی به او داشتند. مراسم تشییع پیکر او با شرکت حدود ده میلیون نفر پرجمعیت‌ترین مراسم تشییع جهان بوده است.
او به جز فقه و اصول که جزو علوم رایج حوزه‌های علمیه هستند در فلسفه اسلامی و عرفان نظری نیز صاحب نظر و دارای تالیفات بود.
امام خمینی، جزو عالمان اهل اخلاق شمرده می‌شد. در دوران تدریس در قم در مدرسه فیضیه درس اخلاق داشت. در تمام عمر زندگی ساده و زاهدا نه ای داشت. در دوران مرجعیت که ساکن نجف بود و نیز در ده سال آخر عمر که رهبر جمهوری اسلامی بود در جماران، در خانه‌ای محقر زندگی می‌کرد.