فرات: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Mohamadhaghani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mohamadhaghani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:146f13533845001.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:146f13533845001.jpg|بندانگشتی]] | ||
'''فُرَات''' (به معنی آب گوارا) نام رودخانه‌اى است که از کشور [[ترکیه]] سرچشمه می‌گیرد و پس از گذشتن از کشورهای [[سوریه]] و [[عراق]]، به [[خلیج فارس]] می‌ریزد. | '''فُرَات''' (به معنی آب گوارا) نام رودخانه‌اى است که از کشور [[ترکیه]] سرچشمه می‌گیرد و پس از گذشتن از کشورهای [[سوریه]] و [[عراق]]، به [[خلیج فارس]] می‌ریزد. [[واقعه کربلا]] در کنار این رود رخ داده است. در روایات، فضیلت‌هایی برای این رودخانه بیان شده است. | ||
==موقعیت جغرافیایی== | ==موقعیت جغرافیایی== | ||
طول رودخانه فرات تقریبا ۲۹۰۰ کیلومتر است و از مناطق شرقی [[ترکیه]] سرچشمه می‌گیرد، سپس از [[سوریه]] و [[عراق]] گذر می‌کند. فرات و [[دجله]] تقریباً به موازات همدیگر هستند و عرب‌ها به سرزمینى را بین دو این رود واقع است «الجزیره» میگویند. این منطقه، که به '''بین النهرین''' مشهور است، از قدیمی‌ترین مراکز تمدن بشری بوده، در طول تاریخ تمدن‌های متعددی در آنجا رشد و تکوین یافته است؛ برای مثال، بابِل، پایتخت قدیم کشور بابل در ساحل فرات بنا شده بود. | طول رودخانه فرات تقریبا ۲۹۰۰ کیلومتر است و از مناطق شرقی [[ترکیه]] سرچشمه می‌گیرد، سپس از [[سوریه]] و [[عراق]] گذر می‌کند. فرات و [[دجله]] تقریباً به موازات همدیگر هستند و عرب‌ها به سرزمینى را بین دو این رود واقع است «الجزیره» میگویند. این منطقه، که به '''بین النهرین''' مشهور است، از قدیمی‌ترین مراکز تمدن بشری بوده، در طول تاریخ تمدن‌های متعددی در آنجا رشد و تکوین یافته است؛ برای مثال، بابِل، پایتخت قدیم کشور بابل در ساحل فرات بنا شده بود. | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==فرات در روایات == | ==فرات در روایات == | ||
فرات، نهر مقدس و بافضیلتى است که طبق روایات، دو ناودان از [[بهشت]] بر آن مىریزد و نهرى پربرکت است | فرات، نهر مقدس و بافضیلتى است که طبق روایات، دو ناودان از [[بهشت]] بر آن مىریزد و نهرى پربرکت است و کودکى که کامش را با آب فرات بردارند، دوستدار [[اهل بیت (ع)]] مىشود. در [[حدیث]] است که فرات، [[مهریه حضرت زهرا(س)]] است.<ref>ابن شهر آشوب،مناقب، ج3ص351</ref> در روایتی دیگر، فرات را به عنوان نهر مؤمن و نیز نهر بهشتى یاد شده است <ref>کلینی ،ج6،ص:392</ref> | ||
در [[حدیث]] است که فرات، [[مهریه | |||
مستحب است براى زیارت [[امام حسین (ع)]] از آب فرات [[غسل زیارت]] کنند که موجب آمرزش گناهان است. <ref>فتال نیشابوری، ترجمه روضة الواعظین، ص320 مجلس بیستم در چگونگى شهادت امام حسین(ع)</ref> نوشیدن از آب فرات نیز مطلوب است.در روایات آمده است كسى كه از آب فرات بنوشد و کودکی کامش را با این آب بردارند، دوستدار ما خاندان اهل بیت خواهد بود.<ref>کلینی،ج6،ص:389؛ ابن قولویه ،ص:49</ref> | |||
==فرات در واقعه عاشورا== | ==فرات در واقعه عاشورا== | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۶: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*نیشابورى؛ فتال، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، مهدوی دامغانی، محمود، نشر نی، تهران، ١٣۶۶ ش. | *نیشابورى؛ فتال، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، مهدوی دامغانی، محمود، نشر نی، تهران، ١٣۶۶ ش. | ||
*[[کلینی|الکلینی]]؛ محمد بن یعقوب، [[کافی|اصول کافی]]، تحقیق علی اکبر غفاری، تهران، دارالکنب الاسلامیه، 1388ق. | *[[کلینی|الکلینی]]؛ محمد بن یعقوب، [[کافی|اصول کافی]]، تحقیق علی اکبر غفاری، تهران، دارالکنب الاسلامیه، 1388ق. | ||
نسخهٔ ۲۵ ژوئن ۲۰۱۴، ساعت ۱۶:۴۳
فُرَات (به معنی آب گوارا) نام رودخانه‌اى است که از کشور ترکیه سرچشمه می‌گیرد و پس از گذشتن از کشورهای سوریه و عراق، به خلیج فارس می‌ریزد. واقعه کربلا در کنار این رود رخ داده است. در روایات، فضیلت‌هایی برای این رودخانه بیان شده است.
موقعیت جغرافیایی
طول رودخانه فرات تقریبا ۲۹۰۰ کیلومتر است و از مناطق شرقی ترکیه سرچشمه می‌گیرد، سپس از سوریه و عراق گذر می‌کند. فرات و دجله تقریباً به موازات همدیگر هستند و عرب‌ها به سرزمینى را بین دو این رود واقع است «الجزیره» میگویند. این منطقه، که به بین النهرین مشهور است، از قدیمی‌ترین مراکز تمدن بشری بوده، در طول تاریخ تمدن‌های متعددی در آنجا رشد و تکوین یافته است؛ برای مثال، بابِل، پایتخت قدیم کشور بابل در ساحل فرات بنا شده بود.
این دو رود، در نزدیکى خلیج فارس به هم میپیوندند و از آن پس، مجموع این دو رود به نام شط العرب (در ایران، کارون) خوانده میشود و به خلیج فارس می‌ریزد.
جریان فرات در جلگه بین النهرین بسیار ملایم است و داراى بسترى عریض میباشد. یگانه عامل حاصلخیزى خاک عراق و جلب جمعیت در جلگه خشک و گرم بین النهرین، دو رود فرات و دجله میباشد. [۱]
فرات در روایات
فرات، نهر مقدس و بافضیلتى است که طبق روایات، دو ناودان از بهشت بر آن مىریزد و نهرى پربرکت است و کودکى که کامش را با آب فرات بردارند، دوستدار اهل بیت (ع) مىشود. در حدیث است که فرات، مهریه حضرت زهرا(س) است.[۲] در روایتی دیگر، فرات را به عنوان نهر مؤمن و نیز نهر بهشتى یاد شده است [۳]
مستحب است براى زیارت امام حسین (ع) از آب فرات غسل زیارت کنند که موجب آمرزش گناهان است. [۴] نوشیدن از آب فرات نیز مطلوب است.در روایات آمده است كسى كه از آب فرات بنوشد و کودکی کامش را با این آب بردارند، دوستدار ما خاندان اهل بیت خواهد بود.[۵]
فرات در واقعه عاشورا
واقعه عاشورا در حاشیه رودخانه فرات رخ داده است. امام حسین (ع) و یارانش در کربلا، در محرم سال 61 هجرى توسط نیروهاى عبید الله ابن زیاد در محاصره قرار گرفتند و آب به روى اردوگاه امام حسین (ع) و اطفال و خیمهها بسته شد.
سپاه دشمن میخواست با قرار دادن سپاه امام حسین (ع) در مضیقه بى‌آبى، او را به تسلیم وادارد؛ اما آن حضرت مرگ شرافتمندانه را برگزید.
عباس بن علی (ع) که براى آب آوردن از فرات، براى کودکان تشنه رفته بود. در کنار نهر علقمه دستانش قطع شد و به شهادت رسید.
در فرهنگ شیعه، «آب فرات» همچون «خاک کربلا» نمادی از حادثه عاشورا به‌شمار می‌آید؛ از این رو برداشتن کام نوزاد با آب فرات یا تربت حسینى رواج دارد.
فرات در روایات آخرالزمانی
ابراهیم بن محمد بن جعفر از پدرش روایت می‌کند که امام صادق (ع) فرمود: در سال فتح (قیام امام زمان(ع) آب فرات طغیان خواهد کرد و در کوچههاى کوفه خواهد ریخت.[۶]
پانویس
منابع
- نیشابورى؛ فتال، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، مهدوی دامغانی، محمود، نشر نی، تهران، ١٣۶۶ ش.
- الکلینی؛ محمد بن یعقوب، اصول کافی، تحقیق علی اکبر غفاری، تهران، دارالکنب الاسلامیه، 1388ق.
- ابن قولویه؛ جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تصحیح عبد الحسین امینی، نجف، مطبعه المرتضوی.
- طبرسی؛ فضل بن حسن، زندگانى چهارده معصوم علیهم السلام ترجمه کتاب إعلام الورى بأعلام الهدى، ترجمه عطاردی قوچانی، عزیز الله، تهران، انتشارات اسلامیه.
- محدثی؛ جواد، فرهنگ عاشورا، قم، نشر معروف، 1376ش.