پرش به محتوا

حلیه‌نویسی

از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از شمایل‌نگاری)
حلیه‌نویسی با آیه ۲۴ فاطر و ۴ سوره قلم همراه با القاب پیامبر(ص)

حِلیه‌نویسی یا شَمایل‌نگاری،[۱] نوعی خوشنویسی تذهیب‌شده (طلاکوبی) است که به توصیف ویژگی‌های حضرت محمد(ص) می‌پردازد[۲] و نزد مسلمانان متبرک شمرده می‌شود.[۳] در هنر اسلامی، «حلیه» به جمله‌هایی اطلاق می‌شود که برای بیان ویژگی‌های ظاهری، اخلاقی و رفتاری حضرت محمد(ص)،[۴] ائمه(ع) و اصحاب پیامبر(ص)[۵] با خط نستعلیق نگاشته می‌شود.[۶]

قطعه حلیه نویسی با خط نستعلیق رنگین، رقم علینقی شیرازی، سال ۱۳۳۲ق، دوره قاجار

واژه «حلیه» در لغت به‌معنای زیور و زینت است[۷] و در آیاتی مانند آیه ۱۴ سوره نحل و ۱۲ سوره فاطر نیز به‌کار رفته است.[۸] هدف از حلیه‌نویسی، ابراز محبت به پیامبر(ص)، امید به شفاعت او، دفع بلا و کسب رزق است.[۹]

درباره منشأ حلیه‌نویسی دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد؛ برخی حافظ عثمان (درگذشت: ۱۱۰۹ق) را مبتکر آن می‌دانند، در حالی که گروهی میرعلی هروی و سلطان‌علی مشهدی را از پیشگامان این هنر معرفی کرده‌اند. برخی دیگر نیز خاستگاه آن را هرات در اواخر قرن هشتم هجری قمری دانسته‌اند.[۱۰]

در ایران، حلیه‌نویسی از اواخر دوره تیموریان و به‌ویژه در دوره صفویان با قالبی متفاوت نسبت به حلیه‌های عثمانی رواج یافت.[۱۱] در برخی آثار ایرانی قرن ۱۳ق، تمثال امام علی(ع) نیز دیده می‌شود.[۱۲]

پانویس

  1. کاظمی، علل گرایش به شمایل‌نگاری مکتوب در هنر اسلامی و مطالعه موردی شمایل‌نگاشت‌ها در دوره صفوی، ۱۳۹۰ش، ص۴۹.
  2. فخری، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۷۵ش، ج۱۴، ص۶۳.
  3. فخری، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۷۵ش، ج۱۴، ص۶۳.
  4. خلیلی، هنر قلم، ۱۳۷۹ش، ص۴۶؛ محمدی‌پارسا، «بررسی جایگاه تاریخی عرفانی امام علی(ع) در هنر خوشنویسی اسلامی»، ص۹۱.
  5. فخری، دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۷۵ش، ج۱۴، ص۶۳.
  6. کاظمی، «واکاوی مسأله شمایل‌نگاری در هنر اسلامی در چیستی شمایل‌نگاری مکتوب»، ص۷۱.
  7. راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۲۵۴.
  8. تمین، تجزیه و تحلیل حلیه نگاری در هنر اسلامی، ۹۴–۱۳۹۵ش، ص۳۳.
  9. قربانی، «هنر خوشنویسی در دوره عثمانی»، ص۱۴۹.
  10. کاظمی، «واکاوی مسأله شمایل‌نگاری در هنر اسلامی در چیستی شمایل نگاری مکتوب»، ص۶۶.
  11. کاظمی، «واکاوی مسأله شمایل‌نگاری در هنر اسلامی در چیستی شمایل‌نگاری مکتوب»، ص۷۰.
  12. خلیلی، هنر قلم، ۱۳۷۹ش، ص۴۹.

منابع

  • قرآن.
  • تمین، الهه، تجزیه و تحلیل حلیه‌ نگاری در هنر اسلامی، دوره کارشناسی ارشد رشته صنایع دستی، تهران، دانشکده هنر، دانشگاه سوره، ۹۵-۱۳۹۴ش.
  • خلیلی، ناصر، هنر قلم، تهران، کارنگ، ۱۳۷۹ش.
  • راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دار الشامیة، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م.
  • کاظمی، سامره، علل گرایش به شمایل‌نگاری مکتوب در هنر اسلامی و مطالعه موردی شمایل‌نگاشت‌ها در دوره صفوی، دوره دکتری رشته‌ی حکمت هنرهای دینی، قم، دانشکده ادیان دانشگاه ادیان و مذاهب، ۱۳۹۰ش.
  • کاظمی، سامره، «واکاوی مسأله شمایل‌نگاری در هنر اسلامی در چیستی شمایل‌نگاری مکتوب»، نشریه مبانی نظری هنرهای تجسمی، شماره ۱۱، بهار و تابستان ۱۴۰۰ش.
  • محمدی‌پارسا، عبدالله، «بررسی جایگاه تاریخی عرفانی امام علی(ع) در هنر خوشنویسی اسلامی»، فصلنامه الهیات هنر، شماره یازدهم، زمستان ۱۳۹۶ش.
  • فخری، حجت، دانشنامه جهان اسلام ذیل حلیه‌نویسی، تهران، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ۱۳۷۵ش.
  • قربانی، مهدی، «هنر خوشنویسی در دوره عثمانی» ، نشریه مطالعات آسیای صغیر ویژه نامه فرهنگستان، شماره ۵، بهار و تابستان ۱۳۹۷ش.