بحث:امامت
ذیل عنوان «اشکال ناسازگاری امامت با خاتمیت» دو اشکال به امامت شیعه وارد شده. اولی پاسخ داده شده(هرچند به نظرم پاسخی کافی نیست) اما دومی بدون پاسخ مانده یعنی یک اشکال مهم به شیعه وارد شده بدون آن که پاسخ آن بیاید. ذکر پاسخ، الزامی است. --Ebrahim ahmadian ۲۰ آوریل ۲۰۱۵، ساعت ۱۲:۵۰ (IRDT)
پیشنهاد
۱- مواردی که در مقاله مطالب اشتباه است .مثلا« شیعیان در باره تعداد و مصداق امامان اختلاف‌نظر دارند.»
۲- مواردی که ارتباط مستقیم ندارد: مثلا این مطلب درباره ولایت است که در بحث اهمیت امامت در قیامت آمده:«در احادیث متعددی از امامان شیعه (علیهم السلام) روایت شده که نماز، زکات، روزه، حج و ولایت ارکان اسلام به شمار می‌روند و در این میان ولایت از جایگاه برتری برخوردار است، زیرا کلید و راهنمای آنان است
۳- مواردی که تکرار شده مثل قاعده لطف: یکبار امده:« خواجه نصیر در این باره می‌گوید: «امامیه معتقدند منصوب کردن امام لطف است؛ زیرا مردم را به طاعت نزدیک میکند و از معصیت دور می‌سازد و لطف نیز بر خداوند واجب است.» بار دیگر آمده:« نوشتار اصلی: قاعده لطف مهم‌ترین دلیل عقلی متکلمان امامیه بر وجوب امامت، بر اساس قاعده لطف است. متکلمان شیعه، امامت را از مصادیق روشن قاعده لطف می‌دانند و بیان کرده‌اند که چون خداوند باید نسبت به بندگانش لطف داشته باشد و نصب و معرفی امام نیز نوعی لطف است، پس امامت نیز واجب خواهد بود. --Foadian (بحث) ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۵۸ (+0330)
پیشنهادات و انتقادات
- شناسه نمایندگی کامل از همه متن را ندارد.
- در قسمت مفهوم شناسی در تعریف لغوی به صورت کامل تعریف ارائه نشده است.
- در جایی آمده «در فرهنگ شیعی مساله امامت علاوه بر خلافت شامل امور دیگری می شود» بعد از این عبارت توضیحی نیامده که منظور چیست و به بعد آن ارتباط ندارد.
- در چند جا مطلبی را از منبعی ذکر کرده و بعد می گوید که در روایات اهل بیت نیز به این مطلب اشاره شده است در حالی که باید مطالبی که در روایات آمده حتی به صورت خلاصه ذکر شود و صرفا به نقل پانوشت اکتفا نشود.
- نسبت بین امامت و نبوت مساله مهمی است که باید به آن پرداخته شود.
- دانشنامه ای تحت عنوان دانشنامه امامت و ولایت تحت نظر آقای محسن اراکی در حال ایجاد است اگر پیوند داده شود خوب است.
- در قسمت دلائل امامت و ویژگی های امام بدون نوشتن مقدمه شروع به ذکر دلیل ها و ویژگی ها کرده است در حالی که نیاز به مقدمه دارد
- غلط املایی و ویرایش بسیار نیاز دارد. Salehi (بحث) ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۴۲ (+0330)
چند نکته
- در جمله سرشناسه، امامت امری به نصب الهی تعریف شده است. این تعریف تنها دیدگاه شیعیان را بیان میکند؛ حال آنکه در مدخل دیدگاه‌های دیگر فرق اسلامی هم بحث شده است که این نشان می‌دهد در آن، امامت تنها از دید شیعیان مدنظر نبوده است.
- اگر قرار است مدخل بیان کننده دیدگاه‌های همه مذاهب اسلامی درباره امامت باشد، عنوان‌های فعلی هم باید تغییر کنند؛ مثلا به جهت آنکه عنوان «دلایل وجوب امامت»، تنها دیدگاه شیعیان را نشان می‌دهد، باید به‌گونه‌ای تغییر کند که از آن معلوم باشد قرار است تنها نظر شیعه بیان شود. دیگر عنوان‌های چون «ویژگی‌ها و لوازم امامت» هم این مشکل را دارند.
--P.motahari (بحث) ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۴۱ (+0330)
نقدها
- در این مقاله واضح نیست، قرار است امامت به عنوان یک باور اسلامی تبیین شود یا به عنوان یک باور شیعه. به نظرم رویکرد ما معرفی امامت در باور شیعه یا شیعه امامیه باشد و در کنار آن به اختلاف‌ها و نظر دیگر فرقه‌ها و مذاهب اشاره‌کنیم. با این رویکرد، مقاله نظم بهتر می‌یابد. الان بین تعریف اصطلاحی و شناسه تناقض وجود دارد.
- مقاله با رویکرد حوزوی و تخصصی نوشته شده است و همین موجب شده است که مدخل هم به لحاظ ادبیات و هم به لحاظ ساختار تخصصی و غیرجذاب باشد. برای نمونه بخش دلایل وجوب امام اگرچه در مباحث حوزوی اهمیت دارد، می‌توان در ویکی خیلی خلاصه به آن پرداخت.
- بخش ضرورت وجود امام با دلایل وجوب امام باید ادغام شود و نیازی هم نیست که به این وسعت درباره آن بحث کرد.
- در بالای مدخل لازم است گفته شود که این مدخل درباره مفهوم امام و امامت است و اگر کسی می‌خواهد با امامان شیعه و مدت امامتشان آشنا شود به مدخل امامان شیعه مراجعه کند.
- در بخش مفهوم شناسی بهتر و بلکه درست این است که معنای اصطلاحی را اول بیاوریم، حتی بدون آوردن واژه «اصطلاح» بلکه بگوییم از باورهای شیعه از اعتقادات شیعه است. بعد از آن می‌توانیم معنای لغوی را بگوییم و اشاره کنیم که در قرآن گاه به معنای اصطلاحی و گاه به معنای لغوی‌اش آمده است.
- اگر مدخل با این رویکرد نوشته شود که امامت یکی از باورهایی شیعی است و به ویژگی‌ها و مسئولیت‌ها پرداخته شود، دیگر نیازی نیست که بخشی به نام «جایگاه امامت در شیعه» بیاید.
- در مورد اینکه بر سر مسئله امامت در تاریخ چندین فرقه در اسلام ایجاد شد، می‌توانید به کتاب «فرقه‌های اسلامی و مسئله امامت» ترجمه کتاب «مسائل الامامه» ناشی اکبر مراجعه کنید.
--علیرضا سالوند (بحث) ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۴۹ (+0330)
پیشنهادهای اصلاحی
شناسه:
- رهبری جامعه اسلامی به نصب الهی(نصب یعنی چی؟)
- این آموزه، ازاصول مذهب شیعه و از اختلافات اعتقادی میان شیعه و سنی است. (شروع مدخل به بیان اختلافات اشاره میکند)
- پیامبر اهتمام جدی داشت برای معرفی جانشین.(عبارت جانبدارانه)
- شیعیان در باره تعداد و مصداق امامان اختلاف‌نظر دارند.(شروع پاراگراف با این عبارت است، بهتر ابتدا اغلب شیعه که دوازده امامی هستند را اشاره کند به همراه توضیحات و سپس سخن از دیگر شیعیان به میان اورد.)
- فلسفه وجودی امام(این عبارت برای خواننده عام مفید نیست)
ساختار و عنوان بندی مدخل
- معانی لغوی و اصطلاحی می‌توانند ذیل مفهوم شناسی اشاره شوند و عنوان جداگانه ای زده نشود.
- دائم اشاره میکند به امامت و خلافت، عهدالهی و غیره اینها باید اصلاح شوند.
- برخی واژه‌ها نیز باید اصلاح شود مانند: ابتلائات، لحاظات، حسن و قبح عقلی ،
- بخش عامل کمال دین: عبارت های مدح مانند) نیز جایگاه بالای امامت به دست می‌آید.) (بر این اساس، دین اسلام، به وسیله امامت به کمال مطلوب خود رسیده است.)( امامت از چنان جایگاهی برخوردار بوده است که اگر پیامبر (ص) آن را ابلاغ نمی‌کرد، گویی رسالت الهی خویش را ابلاغ نکرده است و زحمات ایشان از بین می‌رفت)
- بخش اهمیت امامت در قیامت: عبارت های مبهم مانند(بر اساس قرآن کریم)/ در همین بخش نقل مستقیم از علی ع اورده است./
- از دید متکلمان امامیه، امامت واجب است و وجوب آن هم وجوب کلامی است؛ یعنی وجوب علی الله، نه وجوب علی الناس.
- بخش ضرورت وجود امام : با عبارت مبهمی برای مخاطب شروع میکند (از دید متکلمان امامیه، امامت واجب است و وجوب آن هم وجوب کلامی است؛ یعنی وجوب علی الله، نه وجوب علی الناس. ) و در ادامه با توضیحش ان را پیچیده تر میکند.
- در ادامه همین بخش می‌آورد «لطف بر خدا واجب است» این عبارت یعنی چی؟
- بخش مذاهب غیر شیعی: عبارت مبهم است مانند( امامت واجب است اگر چه در اینکه آیا واجب فقهی است یا کلامی و نقلی است یا عقلی اختلاف وجود دارد.)
- بخش قاعده لطف: عبارتی را از سید مرتضی می‌آورد به صورت مستقیم. (سید مرتضی در توضیح لطف بودن امامت چنین می‌گوید) بهتر است خلاصه از این عبارت اورده شود.
- بخش نقل شریعت: عبارت جانبدارانه (از همین روست که اهل سنت برای جبران این نقصان، ناچار استفاده از منابعی مانند قیاس و استحسان و روش‌های دیگری روی آوردند که از نظر معرفتی یقین آور نیست. )
- بخش اشکال ناسازگاری: اولا قرار بر پاسخگویی به شبهه را نداریم. ثانیا پاسخی از اقای سبحانی اورده که بیشتر خواننده را گیج میکند.
- مدخل نیازمند به مطالعه بیشتر و کتاب شناسی است.
--Alipour (بحث) ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۴۴ (+0330)
امام و امامت در قرآن
این مدخل از امامت به عنوان یکی از اصول کلامی شیعه بحث می کند و امام را تابع پیامبر معرفی می کند. اما امام و امامت در قرآن اعم از این معنی است. قرآن حضرت ابراهیم را امام می نامد و مرتبه امامت را مرتبه ای بالاتر از نبوت ایشان می داند. از سوی دیگر مدخل «امام» نیز به اینجا (مدخل امامت) لینک شده است.
برای فهم بهتر اشکال فوق می توانید مداخلی را که دارای لینک امام هستند ببینید و با این مدخل مقایسه کنید. (مثلا مدخل آیه ابتلای ابراهیم را ملاحظه کنید که چطور در آنجا می فرماید حضرت ابراهیم به مقام امامت رسیدند و بعد به این مدخل لینک می شود، حال آنکه در این مدخل از آن امامت صحبتی نمی کنیم.)
به نظر می رسد دو راه برای اصلاح این مطلب وجود داشته باشد. راه اول این استکه این مدخل را اصلاح کنیم و از امام و امامت به معنای عام صحبت کنیم. این معنا از امام و امامت هم شامل حضرت ابراهیم (ع) می شود و هم اهل بیت (ع). مراد از این معنا همان هدایت خلق است که علامه در المیزان توضیح می دهند.
راه دوم این است که به محتوای این مدخل دست نزنیم بلکه عنوان را عوض کنیم و مشخص کنیم که در اینجا از امامت به عنوان یک اصل کلامی در شیعه بحث می کنیم. به عنوان مثال بگوییم: «امامت (کلام)». در ادامه یک مدخلی به عنوان عام «امامت» ایجاد کنیم. --Rafati (بحث) ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۲:۳۲ (UTC)
امام درقران
می توان به دوقسم امام نار وامام نور درقران اشاره داشت--Mahdi1382 (بحث) ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۳۳ (UTC)
نظریه علمای ابرار، نظریه و تبیین غیر رسمی از امامت
بدنیست به نظریه «ائمه به مثابه علمای ابرار» از محسن کدیور نیز در مدخل اشاره شود. وی تفسیر امامت را به رسمی(نظریه رایج و مشهور) و غیررسمی(نظریه علمای ابرار) تقسیم کرده و تفاوتها و اشتراکات آنها را بیان میکند. بد نیست به این نظریه و تفاوت آن با نظریه رسمی در مدخل اشاره شود.Bazeli (بحث) ۲ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۶ (UTC)
ویرایش محتوایی
@Shamsoddin: سلام خداقوت در قسمت معناشناسی، خط آخر، این عبارت: «واژه امام در آیۀ «وَیوْمَ نَدْعُو کلّ أُناس بِإِمامِهِم» به‌گونه‌ای به‌کار رفته است که همه کاربردهای پیشین را شامل می‌شود.» دو مشکل محتوایی داره: نخست اینکه لازمه در حد نیم خط یا یک خط نحوه دلالت بیان بشه؛ یعنی گفته بشه چجوری از این آیه اون گونه‌ای که میگه شامل موارد پیشین هست در میاد؟ اون گونه چیه دقیقاً استفاده از اطلاق لفظیه، دلالت سیاقیه، دلیل روایی داره...؟ دوم اینکه این مطلب ادعاست یا باید رفرنس داده بشه به منبعی که این حرف رو زده یا اثبات کرد و براش دلیل آورد. رها کردن جمله با این فرم هم ابهام داره هم سؤال@برانگیزه. ممنون.--H.S (بحث) ۲۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۲ (UTC)