پرش به محتوا

آیه ۱۳۸ سوره بقره

از ویکی شیعه
آیه ۱۳۸ سوره بقره
مشخصات آیه
واقع در سورهبقره
شماره آیه۱۳۸
جزء۱
اطلاعات محتوایی
موضوعدعوت تمام ادیان به وحدت


آیه ۱۳۸ سوره بقره بر وحدت، یکپارچگی و دعوت ادیان به پیوستن به دین اسلام تأکید می‌کند. در این آیه به‌رنگ‌خدا درآمدن مطلوب خدا اعلام شده است. در روایات و تفاسیر منظور از رنگ خدا اموری چون دین اسلام، فطرت و معرفت به ولایت علی(ع) دانسته شده است. این آیه در ادامه آیاتی است که بیانگر یک ملت دانستن تمام انبیا و پرهیز از تفرقه و تعصبات قومی میان ادیان است.

لزوم پیوستن به دین حق

آیه ۱۳۸ سوره بقره بیانگر یکپارچگی تمام ادیان و لزوم پیوستن به دین حق است.[۱] بر اساس این آیه خداوند از تمام ملل و ادیان درخواست به‌رنگ‌خداشدن دارد که بنابر روایتی از امام صادق(ع) و تفاسیر، استعاره از ایمان به خدا و دین اسلام است.[۲] این آیه در ادامه آیات ۱۳۵ تا ۱۳۷ سوره بقره است که در شان نزولشان گفته شده مسیحیان و یهودیان دین خود را حق و برتر از اسلام دانستند؛ در جواب آنها، قرآن بیان می‌کند که میان ایمان به دین ابراهیم و سایر پیامبران فرقی نیست.[۳] در انتها، به‌عنوان نتیجه، خداوند عبادت تمام ادیان را تنها برای خود دانسته است.[۴]

﴿صِبْغَةَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ ۝١٣٨ [بقره:138]|﴿این است نگارگری الهی و کیست خوش‌نگارتر از خدا و ما او را پرستندگانیم ۝١٣٨

محمدتقی مدرسی در توضیح این آیه می‌گوید افکار و افعال و جامعه غیرمسلمین رنگ یهودیت و نصرانیت و بطور کلی نژادپرستی و تعصب داشت و بیان این آیات دعوت به وحدت و یک‌رنگی است.[۵] به گفته برخی مفسران دعوت به یک‌رنگی در این آیه، ابطال یکی از باورهای مسیحیان است. آنها نوزادان خود را با آب زرد رنگی غسل تعمید می‌کردند و معتقد بودند این غسل خصوصا با این رنگِ زرد، موجب پاک شدن سرشت انسان از گناه نخستین می‌شود.[۶]

رنگ خدا؛ بهترینِ رنگ‌ها

دربارهٔ مصداق صبغة الله در تفاسیر قرآن، دیدگاه‌های مختلفی بیان شده است؛[۷] ازجمله این که گروهی از مفسران، مصداق آن را اسلام دانستند؛[۸] گروهی دیگر از مفسران، مصداق صبغة الله را فطرت و خلقت خدا می‌دانند و در توضیح مناسبت صبغة الله با فطرت خدا به این نکته اشاره کرده‌اند که فطرت زیور انسان است، همان‌طور که رنگ زیور جسم رنگ شده است.[۹] گروهی از مفسران نیز هر دو وجه را با هم جمع کرده‌اند.[۱۰] در روایات نیز در تأویل صبغة الله و توضیح مصداق و معنای باطنی آن، گاهی آن را اسلام،[۱۱] گاهی آن را شناخت ولایت امام علی(ع)[۱۲] و گاهی رنگ ولایت زدن به مؤمنان در میثاق (پیمانی که در عالم ذر انجام شد.)[۱۳] دانسته‌اند.[۱۴]

در سال ۱۳۷۶ش فیلم «رنگ خدا» با درونمایه دینی، به کارگردانی مجید مجیدی در ایران تولید شد.[۱۵]

برخی شاعران همچون مولوی نیز در اشعار خود از این آیه استفاده کرده‌اند.[۱۶]

رنگ باقی صبغة الله است و بس
غیر آن بربسته دان همچون جرس
رنگ صدق و رنگ تقوی و یقین
تا ابد باقی بود بر عابدین


پانویس

  1. مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۲۲۴ق، ج۱، ص۲۱۳.
  2. طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۳۱۳؛ فضل‌الله، من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۶؛ تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۴۱۷؛ تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۹۳.
  3. بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۲۶–۱۲۷.
  4. طیب، اطیب البیان، ۱۳۶۹ش، ج۲، ص۲۱۹.
  5. مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۲۶۴.
  6. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۴۷۳-۴۷۴.
  7. خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۲-۱۷.
  8. ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۷۶؛ طوسی، التبیان،‌ دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۳۱۵.
  9. طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۴۵؛ طوسی، التبیان،‌ دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ بیضاوی، انوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۹.
  10. میبدی، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۸۱-۳۸۲؛ طریحی، تفسیر غریب القرآن، انتشارات زاهدی، ص۳۸۲؛ ثعالبی، جواهر الحسان، ۱۴۱۸، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.
  11. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۴.
  12. عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶۲.
  13. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۲۲–۴۲۳.
  14. طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۳۱۵.
  15. فیلم رنگ خدا، سایت راسخون.
  16. ملای رومی، «مثنوی معنوی سایت گنجور».

منابع

  • ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، ۱۳۷۶ش.
  • بابایی، احمدعلی، برگزیده تفسیر نمونه، تهران،‌ دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۲ش.
  • بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل و اسرار التأویل، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ق.
  • ثعالبی، عبدالرحمن بن محمد، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، ۱۴۱۸ق.
  • خاتمی، مصعومه - طباطبائی، سیدکاظم، «رنگ یا تعمید؟»، مجله پژوهش دینی، شماره ۱۲، زمستان ۱۳۸۴ش.
  • رضایی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر، قم، پژوهش‌های تفسیر و علوم قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۷ش.
  • شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت،‌ دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول.
  • طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق.
  • طریحی، فخرالدین، تفسیر غریب القرآن، قم، انتشارات زاهدی.
  • طیب، عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، نشر اسلام، چاپ دوم، ۱۳۶۹ش.
  • عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، تهران، مکتبة العلمیة الاسلامیة، ۱۳۸۰ق.
  • فضل‌الله، محمدحسین، تفسیر من وحی القرآن، لبنان،‌ دار الملاک، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
  • فیض کاشانی، محسن، تفسیر الصافی، تهران، مکتبة الصدر، چاپ دوم، ۱۴۱۵ق.
  • «فیلم رنگ خدا»، سایت راسخون.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،‌ تهران،‌ دار الکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
  • مدرسی، محمدتقی، من هدی القرآن، تهران،‌ دار محبی الحسین، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
  • مغنیه، محمدجواد، التفسیر الکاشف، قم،‌ دار الکتاب الإسلامی، ۱۴۲۴ق.
  • مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش.
  • ملای رومی، «مثنوی معنوی سایت گنجور»
  • میبدی، رشیدالدین، کشف الاسرار و عُدّة الابرار، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ش.