پرش به محتوا

انجیل: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۳
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
{{سخ}}'''انجیل‌های غیررسمی''': <span style="color:black"> انجیل بَرْنابا، انجیل مصریان، انجیل پِطْرُس و...</span>
{{سخ}}'''انجیل‌های غیررسمی''': <span style="color:black"> انجیل بَرْنابا، انجیل مصریان، انجیل پِطْرُس و...</span>
|}
|}
'''اِنْجیل''' (به زبان انگلیسی: Gospel) براساس آموزه‌های اسلامی نام کتاب آسمانی [[حضرت عیسی(ع)‌]] دانسته شده که از سوی [[خدا|خداوند]] بر او نازل شد. در [[آیه|آیات قرآن]]، بر وحیانی بودن انجیل، بشارت انجیل درباره [[بعثت|بعثت حضرت محمد(ص)]] و پیامبر بودن عیسی(ع) تأکید شده و آموزه تثلیث و الوهیت عیسی(ع) باطل شمرده شده است. به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، کتاب آسمانی عیسی(ع) از بین رفته و تنها قسمت‌هایی از آن آمیخته با خرافات در انجیل‌های دیگر باقی مانده است.   
'''اِنْجیل''' (به زبان انگلیسی: Gospel) براساس آموزه‌های اسلامی نام کتاب آسمانی [[حضرت عیسی(ع)‌]] دانسته شده که از سوی [[خدا|خداوند]] بر او نازل شد. در [[آیه|آیات قرآن]]، بر وحیانی بودن انجیل، بشارت انجیل درباره [[بعثت|بعثت حضرت محمد(ص)]] و پیامبر بودن عیسی(ع) تأکید شده و آموزه تثلیث و الوهیت عیسی(ع) باطل شمرده شده است. به نظر [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، کتاب آسمانی عیسی(ع) از بین رفته و تنها قسمت‌هایی از آن آمیخته با خرافات در انجیل‌های دیگر باقی مانده است.   


برخی از محققان مسلمان همچون [[محمدهادی معرفت|آیت‌الله معرفت]] انجیل را یک کتاب آسمانی مدوّن و نازل شده بر عیسی(ع) نمی‌دانند و معتقدند آنچه بر عیسی(ع) نازل شد، تعالیم و بشارت‌های شفاهی بود که توسط [[حواریون]] به نسل بعد منتقل و در اناجیل معروف گردآوری شد.
برخی از محققان مسلمان همچون [[محمدهادی معرفت|آیت‌الله معرفت]] انجیل را یک کتاب آسمانی مدوّن و نازل شده بر عیسی(ع) نمی‌دانند و معتقدند آنچه بر عیسی(ع) نازل شد، تعالیم و بشارت‌های شفاهی بود که توسط [[حواریون]] به نسل بعد منتقل و در اناجیل معروف گردآوری شد.


براساس دیدگاه [[مسیحیت|مسیحیان]]، عیسی(ع)‌ هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، عیسی(ع) تجسّم و عین وحی و پیام الهی است نه آورنده آن. در فرهنگ و سنت مسیحی، انجیل به بخشی از کتاب مقدس مسیحیان گفته می‌شود که عبارت است از چهار کتاب انجیل مَتّی، انجیل مَرْقُس، انجیل لُوقا و انجیل یُوحَنّا. این چهار انجیل که چهار کتاب اول از [[عهد جدید]] هستند، توسط شاگردان یا شاگردانِ شاگردان حضرت عیسی(ع) و درباره زندگی و سخنان عیسی(ع) نوشته شده‌اند. مسیحیان، از میان انجیل‌های متعدد، فقط این چهار انجیل را  رسمی و قانونی می‌دانند. به سه انجیل متّی، مَرقُس و لوقا به جهت شباهت‌های بسیار به یکدیگر، انجیل‌های نظیر یا هم‌نوا گفته می‌شود. الوهیت و پسر خدا بودن عیسی(ع) تنها در انجیل یوحنّا بیان شده است.  
براساس دیدگاه [[مسیحیت|مسیحیان]]، عیسی(ع)‌ هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، عیسی(ع) تجسّم و عین وحی و پیام الهی است نه آورنده آن. در فرهنگ و سنت مسیحی، انجیل به بخشی از کتاب مقدس مسیحیان گفته می‌شود که عبارت است از چهار کتاب انجیل مَتّی، انجیل مَرْقُس، انجیل لُوقا و انجیل یُوحَنّا. این چهار انجیل که چهار کتاب اول از [[عهد جدید]] هستند، توسط شاگردان یا شاگردانِ شاگردان حضرت عیسی(ع) و درباره زندگی و سخنان عیسی(ع) نوشته شده‌اند. مسیحیان، از میان انجیل‌های متعدد، فقط این چهار انجیل را  رسمی و قانونی می‌دانند. سه انجیل متّی، مَرقُس و لوقا به جهت شباهت‌های بسیار به یکدیگر، انجیل‌های نظیر یا هم‌نوا نامیده می‌شوند. الوهیت و پسر خدا بودن عیسی(ع) تنها در انجیل یوحنّا بیان شده است.  


انجیل بَرْنابا، از انجیل‌های غیررسمی که مورد توجه مسلمانان قرار گرفته است؛ ولی مسیحیان آن را جعلی می‌شمارند. این انجیل، الوهیت و پسر خدا بودن عیسی(ع) و به صلیب کشیده شدن او را مردود دانسته و به مسیح بودن [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] بشارت داده است.  
انجیل بَرْنابا، از انجیل‌های غیررسمی که مورد توجه مسلمانان قرار گرفته است؛ ولی مسیحیان آن را جعلی می‌شمارند. این انجیل، الوهیت و پسر خدا بودن عیسی(ع) و به صلیب کشیده شدن او را مردود دانسته و به مسیح بودن [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] بشارت داده است.  
خط ۵۱: خط ۵۱:
[[پرونده:نسخه خطی انجیل.jpg|بندانگشتی|300px|«انجیل رسولان» قدیمی‌ترین نسخه خطی موجود از اناجیل که به زبان سریانی قدیم (آشوری) بر روی پوست ماهی نوشته شده و در کتابخانه مرکزی [[تبریز]] نگهداری می‌شود.<ref>«[https://www.cgie.org.ir/fa/news/115650 قدیمی‌ترین انجیل جهان در تبریز]»، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی.</ref>]]
[[پرونده:نسخه خطی انجیل.jpg|بندانگشتی|300px|«انجیل رسولان» قدیمی‌ترین نسخه خطی موجود از اناجیل که به زبان سریانی قدیم (آشوری) بر روی پوست ماهی نوشته شده و در کتابخانه مرکزی [[تبریز]] نگهداری می‌شود.<ref>«[https://www.cgie.org.ir/fa/news/115650 قدیمی‌ترین انجیل جهان در تبریز]»، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی.</ref>]]
==انجیل نزد مسیحیان ==
==انجیل نزد مسیحیان ==
در [[مسیحیت]]، انجیل به هر یک از چهار کتاب اول عهد جدید{{یادداشت|عهد جدید مجموع ۲۷ کتابِ موردقبول همه مسیحیان است و از نظر موضوعی، به چهار بخش تقسیم می‌شود: اناجیل، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان و مکاشفه. عهد جدید در مقابل عهد عتیق قرار دارد. عهد عتیق کتاب‌های مقدس یهودیان است که مسیحیان نیز برای آنها احترام قائل‌اند (توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۸-۱۷۰).}} گفته می‌شود که عبارت‌اند از: مَتّی، مَرْقُس،{{یادداشت|مرقس هم با فتحهٔ روی میم (مَرقُس) و هم با ضمه (مُرقُس) ضبط شده است.}} لوقا و یوحَنّا.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> در کتاب‌های تاریخ ادیان به ویژه مسیحیت، انجیل به کتاب‌هایی گفته می‌شود که در سده‌های نخست مسیحیت برای ثبت سخنان و رفتارهای عیسی(ع) نگارش شدند.<ref name=":1">رضوی، «انجیل»، ص۷۷.</ref>
در [[مسیحیت]]، انجیل به هر یک از چهار کتاب اول عهد جدید{{یادداشت|عهد جدید مجموع ۲۷ کتابِ موردقبول همه مسیحیان است و از نظر موضوعی، به چهار بخش تقسیم می‌شود: اناجیل، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان و مکاشفه. عهد جدید در مقابل عهد عتیق قرار دارد. عهد عتیق کتاب‌های مقدس یهودیان است که مسیحیان نیز برای آنها احترام قائل‌اند (توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۸-۱۷۰).}} گفته می‌شود که عبارت‌اند از: مَتّی، مَرْقُس،{{یادداشت|مرقس هم با فتحهٔ روی میم (مَرقُس) و هم با ضمه (مُرقُس) ضبط شده است.}} لوقا و یوحَنّا.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> براساس کتاب‌های تاریخ ادیان به ویژه مسیحیت، انجیل‌ها، کتاب‌هایی هستند که در سده‌های نخست مسیحیت برای ثبت سخنان و رفتارهای عیسی(ع) نگارش شدند.<ref name=":1">رضوی، «انجیل»، ص۷۷.</ref>


براساس دیدگاه مسیحیان، [[عیسی(ع)‌]] هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، آوردن وحی مانند آنچه مسلمانان درباره [[قرآن]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] اعتقاد دارند، در مسیحیت جایی ندارد. مسیحیان، عیسی(ع) را تجسّم و عین وحی و پیام الهی می‌دانند، نه آورنده آن.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۹ و ۵۰.</ref> مسیحیان معتقدند چهار انجیل فقط زندگی‌نامه و سخنان حضرت عیسی(ع) را گزارش می‌کنند و برخلاف [[تورات]]، هرگز چیزی از معارف و آموزه‌های خود را به پیام مستقیم الهی نسبت نمی‌دهند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref>
براساس دیدگاه مسیحیان، [[عیسی(ع)‌]] هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، آوردن وحی مانند آنچه مسلمانان درباره [[قرآن]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] اعتقاد دارند، در مسیحیت جایی ندارد. مسیحیان، عیسی(ع) را تجسّم و عین وحی و پیام الهی می‌دانند، نه آورنده آن.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۹ و ۵۰.</ref> مسیحیان معتقدند چهار انجیل فقط زندگی‌نامه و سخنان حضرت عیسی(ع) را گزارش می‌کنند و برخلاف [[تورات]]، هرگز چیزی از معارف و آموزه‌های خود را به پیام مستقیم الهی نسبت نمی‌دهند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref>
خط ۸۲: خط ۸۲:
انجیل‌نویسی از اواسط دهه ۶۰ میلادی شروع شد. ابتدا انجیل مَرقُس، سپس متّی و لوقا نوشته شدند و در پایان قرن اول، نیز انجیل یوحنا نگارش شد.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۷.</ref> به اعتقاد مسیحیان، پس از عروج عیسی(ع) در سال ۳۰م،<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> سخنان و رویدادهای مربوط به او به صورت شفاهی نقل می‌شد<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳و۴۴ و ۵۰.</ref> تا اینکه در نیمه قرن اول میلادی اندیشه نگارش این سنت شفاهی در میان مسیحیان قوت گرفت و عده‌ای به نوشتن زندگی‌نامه و سخنان عیسی(ع) پرداختند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref>
انجیل‌نویسی از اواسط دهه ۶۰ میلادی شروع شد. ابتدا انجیل مَرقُس، سپس متّی و لوقا نوشته شدند و در پایان قرن اول، نیز انجیل یوحنا نگارش شد.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۷.</ref> به اعتقاد مسیحیان، پس از عروج عیسی(ع) در سال ۳۰م،<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> سخنان و رویدادهای مربوط به او به صورت شفاهی نقل می‌شد<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳و۴۴ و ۵۰.</ref> تا اینکه در نیمه قرن اول میلادی اندیشه نگارش این سنت شفاهی در میان مسیحیان قوت گرفت و عده‌ای به نوشتن زندگی‌نامه و سخنان عیسی(ع) پرداختند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref>


نگارش انجیل‌ها همزمان با تبلیغ مسیحیت توسط پولُس و تشکیل کلیساهای متعدد بود. ازاین‌رو افراد مختلفی با سبک و نگارش خاصی به نوشتن زندگی‌نامه و حوادث مربوط به عیسی(ع) پرداختند و انجیل‌های متعددی به وجود آمد.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref> به گفته توماس میشل، مسیحیان نخستین با کمک [[روح القدس|روح‌القدس]] از میان نوشته‌های متعدد،‌ چهار انجیل و ۲۳ کتاب دیگر را به عنوان کتاب مقدس و نوشته‌های الهام‌شده پذیرفتند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص ۵۱.</ref>
نگارش انجیل‌ها همزمان با تبلیغ مسیحیت توسط پولُس و تشکیل کلیساهای متعدد بود. ازاین‌رو افراد مختلفی با سبک و نگارش خاصی به نوشتن زندگی‌نامه و حوادث مربوط به عیسی(ع) پرداختند و انجیل‌های متعددی به وجود آمد.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref> به باور توماس میشل، مسیحیان نخستین با کمک [[روح القدس|روح‌القدس]] از میان نوشته‌های متعدد،‌ چهار انجیل و ۲۳ کتاب دیگر را به عنوان کتاب مقدس و نوشته‌های الهام‌شده پذیرفتند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص ۵۱.</ref>


در خصوص زمان رسمیت یافتن انجیل‌های چهارگانه دیدگاه‌ها مختلف است: یک نظر این است که در سال ۳۹۷ میلادی در مجمع روحانی «کارتاژ»، همه انجیل‌ها، غیر از انجیل‌های چهارگانه کنار گذاشته شدند و در اوایل قرن پنجم، چهار انجیل به عنوان انجیل‌های رسمی و قانونی در عهد جدید شناخته و تثبیت شد.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۹و۸۰.</ref> برخی معتقدند انجیل‌های چهارگانه حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی به‌منزله آثار رسولان شمرده می‌شد و برای آنها حجیت قائل بودند و در حدود سال ۱۷۰م جایگاه آثار قانونی و رسمی را کسب کرده بودند؛ اما به زبان آورده نمی‌شد.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۹.</ref> در مقدمه عهد جدید ترجمه پیروز سیار آمده در آغاز سده سوم میلادی، چهار انجیل به رسمیت شناخته شدند و بعد از آن مناقشه‌ای در آنها صورت نگرفت.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۰.</ref>
در خصوص زمان رسمیت یافتن انجیل‌های چهارگانه دیدگاه‌ها مختلف است: یک نظر این است که در سال ۳۹۷ میلادی در مجمع روحانی «کارتاژ»، همه انجیل‌ها، غیر از انجیل‌های چهارگانه کنار گذاشته شدند و در اوایل قرن پنجم، چهار انجیل به عنوان انجیل‌های رسمی و قانونی در عهد جدید شناخته و تثبیت شد.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۹و۸۰.</ref> برخی معتقدند انجیل‌های چهارگانه حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی به‌منزله آثار رسولان شمرده می‌شد و برای آنها حجیت قائل بودند و در حدود سال ۱۷۰م جایگاه آثار قانونی و رسمی را کسب کرده بودند؛ اما به زبان آورده نمی‌شد.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۹.</ref> در مقدمه عهد جدید ترجمه پیروز سیار آمده در آغاز سده سوم میلادی، چهار انجیل به رسمیت شناخته شدند و بعد از آن مناقشه‌ای در آنها صورت نگرفت.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۰.</ref>


==ویژگی‌های انجیل‌های چهارگانه==
==ویژگی‌های انجیل‌های چهارگانه==
حسین توفیقی در کتاب آشنایی با ادیان بزرگ می‌نویسد مسیحیان معتقدند که چهار انجیل را [[حواریون]] یا شاگردان حواریون، سال‌ها پس از عیسی(ع) نگاشته‌اند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref> به گفته توماس میشل، مسیحیان نویسندگان عهد جدید را پیامبر نمی‌دانند؛ بلکه معتقدند آنها از پیروان عیسی(ع) بودند و آن کتاب‌ها را با الهام الهی نوشته‌اند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref>
حسین توفیقی در کتاب آشنایی با ادیان بزرگ می‌نویسد مسیحیان معتقدند که چهار انجیل را [[حواریون]] یا شاگردان حواریون، سال‌ها پس از عیسی(ع) نگاشته‌اند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref> توماس میشل می‌گوید مسیحیان نویسندگان عهد جدید را پیامبر نمی‌دانند؛ بلکه معتقدند آنها از پیروان عیسی(ع) بودند و آن کتاب‌ها را با الهام الهی نوشته‌اند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref>


سه انجیل مَتّی، مَرقُس و لوقا به علت شباهت و هماهنگی میان آنها در زبان نگارش و محتوا، انجیل‌های ‌هم‌نوا، هم‌نظر یا نظیر نامیده می‌شوند.<ref>نگاه کنید به: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل‌های نظیر، ص۸۵؛ محمدیان، دایره‌المعا‌رف‌ کتا‌ب‌ مقدس‌، ۱۳۸۱ش، ص۲۵۹؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> ویژگی مشترک این سه انجیل این است که از الوهیت عیسی(ع) سخن نگفته‌اند؛ اما در انجیل یوحنّا، از الوهیت عیسی(ع) سخن گفته شده است.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref> مشخصه‌هایی که موجب تفاوت انجیل یوحنا از انجیل‌های دیگر شده، به این صورت بیان شده است: شامل معجزاتی است که در سایر انجیل‌ها نیامده است؛ مانند معجزه تبدیل شدن آب به شراب در قانا یا زنده شدن فردی به نام لَعازَر؛ خطابه‌های طولانی؛ مسیح‌شناسی خاص این انجیل که در آن بر الوهیت عیسی(ع) تأکید شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۵۱.</ref> انجیل‌های همنوا را متأثر از ادبیات یهودی و انجیل یوحنّا را متأثر از فلسفه یونان دانسته‌اند.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۶؛ سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref>
سه انجیل مَتّی، مَرقُس و لوقا به علت شباهت و هماهنگی میان آنها در زبان نگارش و محتوا، انجیل‌های ‌هم‌نوا، هم‌نظر یا نظیر نامیده می‌شوند.<ref>نگاه کنید به: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل‌های نظیر، ص۸۵؛ محمدیان، دایره‌المعا‌رف‌ کتا‌ب‌ مقدس‌، ۱۳۸۱ش، ص۲۵۹؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> ویژگی مشترک این سه انجیل این است که از الوهیت عیسی(ع) سخن نگفته‌اند؛ اما در انجیل یوحنّا، از الوهیت عیسی(ع) صحبت شده است.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref> مشخصه‌هایی که موجب تفاوت انجیل یوحنا از انجیل‌های دیگر شده، به این صورت بیان شده است: شامل معجزاتی است که در سایر انجیل‌ها نیامده است؛ مانند معجزه تبدیل شدن آب به شراب در قانا یا زنده شدن فردی به نام لَعازَر؛ خطابه‌های طولانی؛ مسیح‌شناسی خاص این انجیل که در آن بر الوهیت عیسی(ع) تأکید شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۵۱.</ref> انجیل‌های همنوا را متأثر از ادبیات یهودی و انجیل یوحنّا را متأثر از فلسفه یونان دانسته‌اند.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۶؛ سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref>


زبان انجیل‌های چهارگانه یونانی بوده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۴؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۲.</ref> درباره نویسندگان این چهار انجیل تردیدهایی وجود دارد و انتساب آنها را مسلم و قطعی نمی‌دانند.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۸ و ۲۱۹.</ref>
زبان انجیل‌های چهارگانه یونانی بوده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۴؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۲.</ref> درباره نویسندگان این چهار انجیل تردیدهایی وجود دارد و انتساب آنها را مسلم و قطعی نمی‌دانند.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۸ و ۲۱۹.</ref>
خط ۱۳۴: خط ۱۳۴:
منتقدان به انجیل‌های چهارگانه و به طول کلی عهد جدید انتقاداتی وارد کرده‌اند از جمله:
منتقدان به انجیل‌های چهارگانه و به طول کلی عهد جدید انتقاداتی وارد کرده‌اند از جمله:
* فقدان اعتبار نویسندگان: گفته شده به تصریح همه مسیحیان، نویسندگان اناجیل پیامبر نبودند و از اشتباه و گناه مصونیت نداشتند؛ بلکه آنها انسان‌های معمولی بودند که به عیسی(ع) ایمان داشتند. در اناجیل، به صراحت به برخی از حواریون و شاگردان عیسی(ع)، بی‌ایمانی، انکار مسیح و سخنانش و ناسازگاری با یکدیگر نسبت داده شده است. ازاین‌رو، نمی‌توان به این کتاب‌ها به عنوان منبع اصلی آموزه‌های حضرت عیسی(ع) اعتماد کرد.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۰۳-۱۰۹.</ref> توماس میشل که از متکلمان مسیحی است، تصریح کرده است که بسیاری از مسیحیان عصمت لفظی کتاب مقدس را نمی‌پذیرند؛ همه مسیحیان معتقدند که اصل پیام از طرف خداست؛ ولی شکل و ساختار آن از طرف بشر است که مانند دیگر مردم در معرض خطا است. ازاین‌رو، ممکن است نویسنده بشری این کتاب‌ها و پیام‌ها، نظریات غلط و اشتباه خود را در آن کتاب‌ها گنجانده و باقی مانده باشد.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۲۷.</ref>
* فقدان اعتبار نویسندگان: گفته شده به تصریح همه مسیحیان، نویسندگان اناجیل پیامبر نبودند و از اشتباه و گناه مصونیت نداشتند؛ بلکه آنها انسان‌های معمولی بودند که به عیسی(ع) ایمان داشتند. در اناجیل، به صراحت به برخی از حواریون و شاگردان عیسی(ع)، بی‌ایمانی، انکار مسیح و سخنانش و ناسازگاری با یکدیگر نسبت داده شده است. ازاین‌رو، نمی‌توان به این کتاب‌ها به عنوان منبع اصلی آموزه‌های حضرت عیسی(ع) اعتماد کرد.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۰۳-۱۰۹.</ref> توماس میشل که از متکلمان مسیحی است، تصریح کرده است که بسیاری از مسیحیان عصمت لفظی کتاب مقدس را نمی‌پذیرند؛ همه مسیحیان معتقدند که اصل پیام از طرف خداست؛ ولی شکل و ساختار آن از طرف بشر است که مانند دیگر مردم در معرض خطا است. ازاین‌رو، ممکن است نویسنده بشری این کتاب‌ها و پیام‌ها، نظریات غلط و اشتباه خود را در آن کتاب‌ها گنجانده و باقی مانده باشد.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۲۷.</ref>
* تناقضات انجیل‌ها: برخی از تناقضات و ناسازگاری‌هایی که در انجیل‌ها وجود دارد، دلیل بر معتبر نبودن آنها دانسته شده است.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۱۹.</ref> برای نمونه میان انجیل متی و لوقا و مرقس در نسب‌نامه عیسی(ع) اختلاف شدید وجود دارد. در انجیل متی<ref>انجیل متی، باب ۱، آیه ۱ و باب ۲۰، آیه ۳۰.</ref> و لوقا<ref>انجیل لوقا، باب ۱، آیه ۲۷ و باب ۳، آیه ۳۱.</ref> عیسی(ع) از نسل داوود معرفی شده؛ اما در مرقس<ref>انجیل مرقس، باب ۱۲، آیه ۳۶ و ۳۷.</ref> گفته شده داوود، عیسی را خدای خود می‌دانست. پس چطور می‌شود عیسی پسر او باشد؟ از دیگر ناسازگاری‌ها، به نحوه دستگیری عیسی(ع)، علامت شاگرد خیانتکار عیسی(یهودا اسخریوطی)، ماجرای زنده شدن عیسی و برخاستن از قبر اشاره شده است.<ref>نگاه کنید به: نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۱۹-۱۴۰.</ref>
* تناقضات انجیل‌ها: برخی از تناقضات و ناسازگاری‌هایی که در انجیل‌ها وجود دارد، دلیل بر معتبر نبودن آنها دانسته شده است.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۱۹.</ref> برای نمونه میان انجیل متی و لوقا و مرقس در نسب‌نامه عیسی(ع) اختلاف شدید وجود دارد. در انجیل متی<ref>انجیل متی، باب ۱، آیه ۱ و باب ۲۰، آیه ۳۰.</ref> و لوقا<ref>انجیل لوقا، باب ۱، آیه ۲۷ و باب ۳، آیه ۳۱.</ref> عیسی(ع) از نسل داوود معرفی شده؛ اما براساس مرقس<ref>انجیل مرقس، باب ۱۲، آیه ۳۶ و ۳۷.</ref> داوود، عیسی را خدای خود می‌دانست. پس چطور می‌شود عیسی پسر او باشد؟ از دیگر ناسازگاری‌ها، به نحوه دستگیری عیسی(ع)، علامت شاگرد خیانتکار عیسی(یهودا اسخریوطی)، ماجرای زنده شدن عیسی و برخاستن از قبر اشاره شده است.<ref>نگاه کنید به: نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۱۹-۱۴۰.</ref>
* اشتباهات و خرافات اناجیل: آموزه تثلیث، آموزه فدا (عیسی(ع) با قربانی شدن خود موجب نجات بشر و آمرزش گناهان شد)، آمرزنش گناهان توسط روحانیت کلیسا از جمله خرافات انجیل‌ها شمرده شده است.<ref>نگاه کنید به: نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۴۰-۱۴۹.</ref> اشتباهاتی نیز به انجیل‌ها نسبت داده شده است.<ref>نگاه کنید به: نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۴۹-۱۶۰.</ref>
* اشتباهات و خرافات اناجیل: آموزه تثلیث، آموزه فدا (عیسی(ع) با قربانی شدن خود موجب نجات بشر و آمرزش گناهان شد)، آمرزنش گناهان توسط روحانیت کلیسا از جمله خرافات انجیل‌ها شمرده شده است.<ref>نگاه کنید به: نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۴۰-۱۴۹.</ref> اشتباهاتی نیز به انجیل‌ها نسبت داده شده است.<ref>نگاه کنید به: نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۴۹-۱۶۰.</ref>


Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴

ویرایش