Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۰۳
ویرایش
(ویرایش شکلی) |
|||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
**دلیل: جهان هستی مجموعهای به هم مرتبط و نظاممند است؛ یعنی میان اجزاء آن روابط عِلّی و معلولی هست؛ بنابراین رشد و تکامل هر یک از موجودات در آن علتی دارد؛ آن علت هم خود علتی دارد تا برسد به واجب الوجود که علت همه علتها است. از آنجا که علتِ علتِ هر چیزی، علت آن چیز هم هست، واجب الوجود را باید علت اصلی رشد و تکامل و تدبیرکننده همه موجودات دانست.<ref>طباطبایی، نهایة الحکمه، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۱۰۹۱-۱۰۹۴.</ref> | **دلیل: جهان هستی مجموعهای به هم مرتبط و نظاممند است؛ یعنی میان اجزاء آن روابط عِلّی و معلولی هست؛ بنابراین رشد و تکامل هر یک از موجودات در آن علتی دارد؛ آن علت هم خود علتی دارد تا برسد به واجب الوجود که علت همه علتها است. از آنجا که علتِ علتِ هر چیزی، علت آن چیز هم هست، واجب الوجود را باید علت اصلی رشد و تکامل و تدبیرکننده همه موجودات دانست.<ref>طباطبایی، نهایة الحکمه، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۱۰۹۱-۱۰۹۴.</ref> | ||
حیبودن(حیاتداشتن)، عالمبودن، قادربودن، خالقیّت و رازقیّت از دیگر [[صفات خدا|صفات واجب الوجود]] است.<ref>طباطبایی، نهایة الحکمه، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۱۱۰۸، ۱۱۰۹.</ref> | حیبودن(حیاتداشتن)، عالمبودن، قادربودن، خالقیّت و رازقیّت از دیگر [[صفات خدا|صفات واجب الوجود]] است.<ref>طباطبایی، نهایة الحکمه، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۱۱۰۸، ۱۱۰۹.</ref> گفته شده براساس قاعده «واجب الوجود بالذات از جمیع جهات واجب الوجود است»، همه [[صفات جمال و جلال الهی|صفات جمال و جلال خداوند]] قابل استنتاج است.<ref>ربانی گلپایگانی، «برهان امکان در اندیشه فیلسوفان و متکلمان»، ص۳۶.</ref> [[علامه حلی]] در [[کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد (کتاب)|کشف المراد]] بسیاری از صفات الهی را از واجب الوجود بودن خدا استنباط کرده است.<ref>نگاه کنید به: علامه حلی، کشف المراد، ۱۴۱۳ق، ص۲۹۰-۳۰۱.</ref> | ||
== جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته== |