Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۹۹۳
ویرایش
اصلاح ذات البین: تفاوت میان نسخه‌ها
←اهمیت و جایگاه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
آیات متعددی در [[قرآن]] ذیل واژه‌های «اصلاح»،<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۲؛ آیه ۲۲۴؛ سوره نساء، آیه ۳۵؛ آیه ۱۱۴؛ آیه ۱۲۸- ۱۲۹؛ سوره انفال، آیه ۱؛ سوره شوری، آیه ۴۰، سوره حجرات، آیه ۹-۱۰.</ref> [[تألیف قلوب]]،<ref>سوره آل عمران، ۱۰۳؛ سوره انفال، آیه ۶۳.</ref> [[سلم]]،<ref>سوره بقره، آیه۲۰۸؛ سوره انفال، آیه ۶۱.</ref> «صلح»،<ref>سوره نساء، آیه ۱۲۸.</ref> [[توفیق]] (به معنای هم‌فکر کردن، سازش و آشتی دادن بین دو نفر)<ref>سوره نساء، آیه ۳۵؛ آیه ۶۲.</ref> و «شفع»<ref>سوره نساء، آیه ۸۵.</ref> به موضوع اصلاح ذات البین و ایجاد ارتباط و سازش میان افراد پرداخته است.<ref>صادقی، «آشتی»، ص۲۶۵.</ref> بیشترین موارد کاربرد واژه «اصلاح» در قرآن را درباره رابطه انسان با دیگران و بهبود این روابط متقابل دانسته‌اند.<ref>میرسپاه، «اصلاح»، ص۴۹۰.</ref> | آیات متعددی در [[قرآن]] ذیل واژه‌های «اصلاح»،<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۲؛ آیه ۲۲۴؛ سوره نساء، آیه ۳۵؛ آیه ۱۱۴؛ آیه ۱۲۸- ۱۲۹؛ سوره انفال، آیه ۱؛ سوره شوری، آیه ۴۰، سوره حجرات، آیه ۹-۱۰.</ref> [[تألیف قلوب]]،<ref>سوره آل عمران، ۱۰۳؛ سوره انفال، آیه ۶۳.</ref> [[سلم]]،<ref>سوره بقره، آیه۲۰۸؛ سوره انفال، آیه ۶۱.</ref> «صلح»،<ref>سوره نساء، آیه ۱۲۸.</ref> [[توفیق]] (به معنای هم‌فکر کردن، سازش و آشتی دادن بین دو نفر)<ref>سوره نساء، آیه ۳۵؛ آیه ۶۲.</ref> و «شفع»<ref>سوره نساء، آیه ۸۵.</ref> به موضوع اصلاح ذات البین و ایجاد ارتباط و سازش میان افراد پرداخته است.<ref>صادقی، «آشتی»، ص۲۶۵.</ref> بیشترین موارد کاربرد واژه «اصلاح» در قرآن را درباره رابطه انسان با دیگران و بهبود این روابط متقابل دانسته‌اند.<ref>میرسپاه، «اصلاح»، ص۴۹۰.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
در آیه ۱۰۳ [[سوره آل عمران]]، [[خدا]] زمینه‌ساز آشتی میان [[مسلمانان]] و برادری آنها معرفی شده است. در بیشتر آیات اصلاح ذات البین، لفظ امر استفاده شده که نشان دهنده [[وجوب]] برقراری صلح و آشتی میان انسان‌ها و دوری از جنگ و خصومت دانسته‌اند.<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۱۱.</ref> | |||
<br /> | <br /> | ||
قرآن کسانی را که در پی اصلاح میان مردم هستند، سزاوار پاداش دانسته | قرآن کسانی را که در پی اصلاح میان مردم هستند، سزاوار دریافت پاداش عظیم دانسته<ref>سوره نساء، آیه ۸۵ و آیه ۱۱۴.</ref> که از رحمت و مغفرت خدا بهره‌مندند<ref>سوره نساء، آیه ۱۲۹.</ref> قرطبی این پاداش‌ها را نشان از اهمیت، نیکو و مقرب بودن این عمل نزد خداوند می‌داند.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۵، ص۲۹۵.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
اهمیت اصلاح ذات بین | اهمیت زیاد اصلاح ذات بین باعث شده برخی انجام بعضی از امور [[حرام]] را برای اصلاح میان مردم [[مباح]] بدانند. برخی از مفسران در تفسیر آیه ۱۱۴ [[سوره نساء]] با استناد به روایتی از [[امام صادق(ع)]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۴۱.</ref> ایجاد خوش‌بینی و الفت میان مردم را با گفتن سخن [[دروغ]] در صورتی که مصلحت اصلاح بیش از منفعت راست‌گویی باشد، جایز می‌دانند.<ref>حویزی، نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۵۵۰؛ هاشمی رفسنجانی، تفسیر راهنما، ۱۳۸۶ش، ج۴، ۳۴-۳۵.</ref> قرآن در جایی دیگر نجوا را عملی [[شیطان|شیطانی]]<ref>سوره مجادله، آیه ۱۰.</ref> دانسته ولی در بعضی موارد از جمله اصلاح میان مردم آن را نیکو دانسته است؛<ref>سوره نساء، آیه ۱۱۴.</ref> چراکه گاهی لازم است با دو طرف دعوا به صورت جداگانه سخن گفته شود تا نتیجه بهتری حاصل گردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۱۲۷.</ref> و در جایی دیگر [[سوگند|سوگندی]] که برای ترک اصلاح میان مردم خورده باشند را معتبر نمی‌داند.<ref>سوره بقره، آیه ۲۲۴.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
روایات از اهمیت اصلاح ذات بین سخن گفته‌اند. در برخی از روایات آن را از همه [[نماز]] و [[روزه|روزه‌ها]]<ref>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۴۸.</ref> و [[صدقه]]<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۸، ص۴۴۱.</ref> برتر دانسته‌اند و در روایتی دیگر حتی زشتی گفتن [[دورغ]] برای دفع شر ظالم و اصلاح ذات البین برداشته شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۹، ص۲۶۳.</ref> در روایتی نیز کسی را که در طریق اصلاح میان دو نفر گام بردارد مشمول درود [[فرشتگان]] دانسته و برای او [[ثواب]] درک [[شب قدر]] قرار داده است.<ref>دیلمی، اعلام الدین، ۱۴۰۸ق، ص۴۱۹.</ref> | روایات از اهمیت اصلاح ذات بین سخن گفته‌اند. در برخی از روایات آن را از همه [[نماز]] و [[روزه|روزه‌ها]]<ref>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۴۸.</ref> و [[صدقه]]<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۸، ص۴۴۱.</ref> برتر دانسته‌اند و در روایتی دیگر حتی زشتی گفتن [[دورغ]] برای دفع شر ظالم و اصلاح ذات البین برداشته شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۹، ص۲۶۳.</ref> در روایتی نیز کسی را که در طریق اصلاح میان دو نفر گام بردارد مشمول درود [[فرشتگان]] دانسته و برای او [[ثواب]] درک [[شب قدر]] قرار داده است.<ref>دیلمی، اعلام الدین، ۱۴۰۸ق، ص۴۱۹.</ref> | ||