اصلاح ذات البین: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه اصلاح ذات بین که از نخستین [[آیه]] [[سوره انفال]] گرفته شده، به‌معنای ایجاد ارتباط، آشتی و سازش دادن میان افراد<ref>دهخدا، لغت نامه، ذیل واژه اصلاح ذات بین؛ صادقی،‌«آشتی»، ص۲۶۵.</ref> و استوار سازی پیوندهای اجتماعی و فردی و دوری از منازعه و خصومت<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۷۹۸.</ref> است. اصلاح ذات بین را به اصلاح بین مردم نیز تعبیر و در توضیح آن به نزدیک کردن مردم با محبت و مهربانی اشاره شده است.<ref>طریحی،‌ مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ذیل واژه صلح</ref>

واژه اصلاح ذات بین را در برابر واژه افساد ذات البین به‌معنای ایجاد دوگانگی، دشمنی و نفاق میان مردم قرار داده و هدف از آن را زدودن اختلاف و نزدیک‌ساختن دل‌ها و کوشش در نگه‌داشتن این صلح و صفا و از میان بردن اسباب تفرقه دانسته‌اند.<ref>شریعتمداری، شرح و تفسیر لغات بر اساس تفسیر نمونه، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۶۲۲.</ref> [[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] اصلاح ذات البین را به معنای نیکو کردن حالت فاسد و رابطه بدی که بین اشخاص یا گروه‌ها پدید آمده و برطرف کردن تیرگی روابط ایجاد شده میان آنها می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰، ج۹، ص۶.</ref>

اصلاح ذات بین را همچنین از [[اخلاق|فضائل اخلاقی]] شمرده‌اند که در مقابل خصلت ناپسند [[سعایت]] و [[سخن‌چینی]] قرار می‌گیرد.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۳۱۴.</ref>