Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۷۹
ویرایش
آیه صلح: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
| شماره آیه =۶۱ | | شماره آیه =۶۱ | ||
| جزء =۱۰ | | جزء =۱۰ | ||
| شأن نزول = | | شأن نزول = | ||
| مکان نزول =[[مدینه]] | | مکان نزول =[[مدینه]] | ||
| موضوع = اخلاقی-فقهی | | موضوع = اخلاقی-فقهی | ||
|درباره=صلح‌طلبی | |درباره =صلح‌طلبی اسلام | ||
| سایر = | | سایر = | ||
|آیات مرتبط= | |آیات مرتبط =[[آیه سلم]] | ||
}} | }} | ||
{{اخلاق-عمودی}} | {{اخلاق-عمودی}} | ||
'''آیه صُلْح''' | '''آیه صُلْح''' ([[سوره انفال|انفال]]: ۶۱) به [[پیامبر اسلام(ص)]] فرمان می‌دهد به عنوان رهبر [[جامعه اسلامی]] اگر کسانی که پیمان خود را نقض و با [[مسلمانان]] درگیر جنگ شدند، خواهان صلح گشتند، درخواست صلح آنان را بپذیر و به خاطر ترس از عواقب آن و امور پشت پرده تردید به خود راه نده و بر [[خدا]] [[توکل]] کن. این آیه را دلیل بر صلح‌طلبی [[اسلام]] دانسته‌اند. | ||
==متن و ترجمه آیه== | ==متن و ترجمه آیه== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۱: | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
آیه شصت و یکم [[سوره انفال]] به آیه صلح یا آیه سَلْم معروف است.<ref>معرفت، التمهید، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref> این آیه را که بعد از آیات جهاد و در ارتباط با برخی از دیگر آیات مانند ۱۹۰ تا ۱۹۳ [[سوره بقره]] و ۹۰ [[سوره نساء]] است، نشان دهنده این مساله می‌دانند که اسلام جنگ را اصل قرار نداده و تا جایی که امکان دارد در پی برقراری صلح است و لازم است درخواست صلح از دیگران بپذیرند.<ref>قرشی بنایی، احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۱۶۰.</ref> | آیه شصت و یکم [[سوره انفال]] به آیه صلح یا آیه سَلْم معروف است.<ref>معرفت، التمهید، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref> این آیه را که بعد از آیات جهاد و در ارتباط با برخی از دیگر آیات مانند ۱۹۰ تا ۱۹۳ [[سوره بقره]] و ۹۰ [[سوره نساء]] است، نشان دهنده این مساله می‌دانند که [[اسلام]] جنگ را اصل قرار نداده و تا جایی که امکان دارد در پی برقراری صلح است و لازم است درخواست صلح از دیگران بپذیرند.<ref>قرشی بنایی، احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۱۶۰.</ref> | ||
==محتوای آیه== | ==محتوای آیه== | ||