confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
بحارنه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←پانویس) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
==مهاجرت بحرانیان== | ==مهاجرت بحرانیان== | ||
[[پرونده:بحارنه در بندر لنگه.jpg|بندانگشتی|تصویر گروهی از علمای [[بحرین]] که به بندر لنگه در استان هرمزگان مهاجرت کرده بودند.]] | [[پرونده:بحارنه در بندر لنگه.jpg|بندانگشتی|تصویر گروهی از علمای [[بحرین]] که به بندر لنگه در استان هرمزگان مهاجرت کرده بودند.]] | ||
در اواخر حکومت [[صفویان]] جمعی از بحارنه و از جمله علمای بحرین به [[ایران]] مهاجرت کردند. اصفهان و شیراز و شهرهای حاشیه خلیج فارس از شهرهایی بود که تعدادی از بحارنه در آنها ساکن شدند. عواملی را برای این مهاجرت برشمرده‌اند از جمله: ناامنی ناشی از حملات [[خوارج]] [[عمان]] و نیز بالا رفتن موقعیت علمی و حوزوی [[اصفهان]]. یکی از آثار مهم این مهاجرت، انتقال کتابهای شیعی موجود در بحرین به ایران بود. طلاب بحرینی در اصفهان رفته رفته موقعیت علمی بالایی پیدا کردند و در شیراز نیز حضور [[سید ماجد بن هاشم بحرانی]] ([[سال ۸۷۶ هجری قمری|۸۷۶]]-[[سال ۱۰۲۸ هجری قمری|۱۰۲۸]]ق) سبب انتقال مکتب حدیثی شیعه از نوع بحرینی آن به فارس گردید. بحرانیان حتی توانستند در این دو شهر صاحب منصب شوند. برای نمونه سید ماجد بن سید محمد بحرانی قاضی اصفهان و پسرش قاضی شیراز بود. محمد بن عبدالحسین حسینی بحرانی نیز پس از مهاجرت به اصفهان به منصب [[شیخ الاسلام|شیخ الاسلامی]] گماشته شد. | در اواخر حکومت [[صفویان]] جمعی از بحارنه و از جمله علمای بحرین به [[ایران]] مهاجرت کردند. [[اصفهان]] و [[شیراز]] و شهرهای حاشیه خلیج فارس از شهرهایی بود که تعدادی از بحارنه در آنها ساکن شدند. عواملی را برای این مهاجرت برشمرده‌اند از جمله: ناامنی ناشی از حملات [[خوارج]] [[عمان]] و نیز بالا رفتن موقعیت علمی و حوزوی [[اصفهان]]. یکی از آثار مهم این مهاجرت، انتقال کتابهای شیعی موجود در بحرین به ایران بود. طلاب بحرینی در اصفهان رفته رفته موقعیت علمی بالایی پیدا کردند و در [[شیراز]] نیز حضور [[سید ماجد بن هاشم بحرانی]] ([[سال ۸۷۶ هجری قمری|۸۷۶]]-[[سال ۱۰۲۸ هجری قمری|۱۰۲۸]]ق) سبب انتقال مکتب حدیثی شیعه از نوع بحرینی آن به فارس گردید. بحرانیان حتی توانستند در این دو شهر صاحب منصب شوند. برای نمونه سید ماجد بن سید محمد بحرانی قاضی اصفهان و پسرش قاضی [[شیراز]] بود. محمد بن عبدالحسین حسینی بحرانی نیز پس از مهاجرت به اصفهان به منصب [[شیخ الاسلام|شیخ الاسلامی]] گماشته شد. | ||
علاوه بر [[ایران]]، شماری از بحرینیان به [[هند]] و بویژه حیدرآباد نیز رفت و آمد داشتند.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ۴۴۳-۴۴۵</ref> | علاوه بر [[ایران]]، شماری از بحرینیان به [[هند]] و بویژه [[حیدرآباد]] نیز رفت و آمد داشتند.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ۴۴۳-۴۴۵</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||