ید بیضا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
برخی دیگر از مفسران معتقدند که رنگ پوست حضرت موسی(ع) گندم‌گون بوده است. در این اعجاز دست حضرت موسی(ع) کاملا سفید گشته و همین سبب تعجب دیگران گشت.<ref>شیخ طوسی، التبيان في تفسير القرآن، ج۴، ص۴۹۲؛ مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴، ج۳، ص۳۷۵.</ref> | برخی دیگر از مفسران معتقدند که رنگ پوست حضرت موسی(ع) گندم‌گون بوده است. در این اعجاز دست حضرت موسی(ع) کاملا سفید گشته و همین سبب تعجب دیگران گشت.<ref>شیخ طوسی، التبيان في تفسير القرآن، ج۴، ص۴۹۲؛ مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴، ج۳، ص۳۷۵.</ref> | ||
==تفاوت در نقل قرآن و | ==تفاوت در نقل قرآن و تورات== | ||
در آیات قرآن ذکر معجزه ید بیضاء همیشه با قید «مِنْ غَيْرِ سُوء» همراه بوده است. مفسران این تعبیر را به این معنا می‌دانند که دست حضرت موسی(ع) به مانند دست انسان مریض و دارای بیماری پوستی نبوده است.<ref>فخر رازی، مفاتيح الغيب، ۱۴۲۰ق، ج۱۴، ص۳۳۰؛ قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص ۲۵۷</ref> برخی از روایات شیعه <ref> شیخ صدوق، معانی الأخبار، ۱۴۰۳ق، النص، ص۱۷۳</ref> و اهل سنت<ref>سیوطی، الدر المنثور في تفسير المأثور،۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۹۵</ref> نیز همین معنا را تأیید می‌کنند. | در آیات قرآن ذکر معجزه ید بیضاء همیشه با قید «مِنْ غَيْرِ سُوء» همراه بوده است. مفسران این تعبیر را به این معنا می‌دانند که دست حضرت موسی(ع) به مانند دست انسان مریض و دارای بیماری پوستی نبوده است.<ref>فخر رازی، مفاتيح الغيب، ۱۴۲۰ق، ج۱۴، ص۳۳۰؛ قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص ۲۵۷</ref> برخی از روایات شیعه <ref> شیخ صدوق، معانی الأخبار، ۱۴۰۳ق، النص، ص۱۷۳</ref> و اهل سنت<ref>سیوطی، الدر المنثور في تفسير المأثور،۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۹۵</ref> نیز همین معنا را تأیید می‌کنند. | ||
اما متن تورات برخلاف این می‌باشد: «خداوند باز به او گفت: حال دستت را در بغلت فرو ببر. دستش را در بغلش فرو برد (همينكه) آن را بيرون آورد اينک دستش بَرَص گرفته، چون برف (سفيد شده) بود.* گفت: دستت را به بغلت بازگردان. دستش را به بغلش بازگردانيد. (همينكه) آن را از بغلش بيرون آورد اينک مثل بدنش گرديد».<ref>خروج؛ ۴: ۶-۷.</ref> | اما متن [[تورات]] برخلاف این می‌باشد: «خداوند باز به او گفت: حال دستت را در بغلت فرو ببر. دستش را در بغلش فرو برد (همينكه) آن را بيرون آورد اينک دستش بَرَص گرفته، چون برف (سفيد شده) بود.* گفت: دستت را به بغلت بازگردان. دستش را به بغلش بازگردانيد. (همينكه) آن را از بغلش بيرون آورد اينک مثل بدنش گرديد».<ref>خروج؛ ۴: ۶-۷.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۵ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۱۸
ید بَيْضَاء (دست تابان) از جمله معجزات نه‌گانه حضرت موسی(ع) بود که قرآن در پنج مورد از آن یاد کرده است. در این معجزه، دست حضرت موسی(ع) سفید و درخشان گشت. این معجزه یکبار قبل از رفتن به ملاقات فرعون و یکبار در حضور فرعون واقع شد. بنابر قرآن، تابان بودن دست حضرت موسی(ع) در این معجزه، غیر از بیماری و یا شبیه آن بوده که این مطلب متفاوت از نقل تورات است.
معجزه ید بَيْضَاءَ
معجزه ید بیضاء (دست تابان) از جمله معجزات نه‌گانه حضرت موسی(ع) بوده است.[۱] قرآن در پنج مورد از این معجزه یاد کرده[۲] و آن را چنین نقل می‌کند: «اسْلُكْ يَدَكَ فىِ جَيْبِكَ تخَْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيرِْ سُوء؛ دستت را در گريبانت ببر تا بدون هيچ عيبى سفيد و درخشان بيرون آيد».[۳]
این معجزه یکبار قبل از رفتن به ملاقات فرعون و برای آمادگی حضرت موسی(ع) رخ داد: «و دستت را به گريبانت ببر، تا سفيد و بی عيب بيرون آيد اين نشانه ديگرى (از سوى خداوند) است.* تا از نشانههاى بزرگ خويش به تو نشان دهيم.* اينک به سوى فرعون برو، كه او طغيان كرده است».[۴] این معجزه، یکبار نیز در نزد فرعون، واقع شد: «و دست خود را (در گريبان فرو برد و) بيرون آورد، و در برابر بينندگان سفيد و روشن بود.* (فرعون) به گروهى كه اطراف او بودند گفت: اين ساحر آگاه و ماهرى است!»[۵]
قرآن در نقل اعجاز تنها از وصف «بیضاء» استفاده می‌کند که مفسران در تبیین معنای آن در این معجزه اختلاف دارند:
دست نورانی
بنابر نظر برخی از مفسران، اعجاز ید بیضاء به این نحو بوده که دست حضرت موسی(ع) نورانی گشته و از آن نور پراکنده می‌شد.[۶] نور این دست به نحوی بود که برای همه افراد حاضر در نزد فرعون قابل دیدن بود. برخی از روایات نیز بر این مطلب دلالت دارند.[۷]
دست سفید
برخی دیگر از مفسران معتقدند که رنگ پوست حضرت موسی(ع) گندم‌گون بوده است. در این اعجاز دست حضرت موسی(ع) کاملا سفید گشته و همین سبب تعجب دیگران گشت.[۸]
تفاوت در نقل قرآن و تورات
در آیات قرآن ذکر معجزه ید بیضاء همیشه با قید «مِنْ غَيْرِ سُوء» همراه بوده است. مفسران این تعبیر را به این معنا می‌دانند که دست حضرت موسی(ع) به مانند دست انسان مریض و دارای بیماری پوستی نبوده است.[۹] برخی از روایات شیعه [۱۰] و اهل سنت[۱۱] نیز همین معنا را تأیید می‌کنند. اما متن تورات برخلاف این می‌باشد: «خداوند باز به او گفت: حال دستت را در بغلت فرو ببر. دستش را در بغلش فرو برد (همينكه) آن را بيرون آورد اينک دستش بَرَص گرفته، چون برف (سفيد شده) بود.* گفت: دستت را به بغلت بازگردان. دستش را به بغلش بازگردانيد. (همينكه) آن را از بغلش بيرون آورد اينک مثل بدنش گرديد».[۱۲]
پانویس
منابع
- سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، قم، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق.
- شبر، سید عبد الله، تفسیر القرآن الکریم، بیروت، دار البلاغة للطباعة و النشر، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
- شیخ صدوق، معانی الاخبار، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: شیخ آقابزرگ تهرانی، تحقیق: قصیرعاملی، احمد، بیروت، داراحیاءالتراث العربی، بی تا.
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: بلاغی، محمد جواد، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
- قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق و مصحح: موسوی جزائری، سید طیب، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق.
- فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، بیروت، داراحیاءالتراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق.
- قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، تهران، ناصر خسرو، چاپ اول، ۱۳۶۴ش.
- مغنیه، محمد جواد، تفسیر الکاشف، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۲۴ق.
- ↑ سوره نمل، آیه ۱۲.
- ↑ سوره اعراف، آیه ۱۰۸؛ سوره طه، آیه ۲۲؛ سوره شعراء، آیه ۳۳؛ سوره نمل، آیه ۱۲؛ سوره قصص، آیه۳۲.
- ↑ سوره قصص، آیه ۳۲.
- ↑ سوره طه، آیه ۲۲- ۲۴.
- ↑ سوره شعراء، آیه ۳۳- ۳۴.
- ↑ شبر، تفسير القرآن الكريم، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۸۰؛ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن،۱۳۷۲ش، ج۴، ص ۷۰۵
- ↑ علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۴۰.
- ↑ شیخ طوسی، التبيان في تفسير القرآن، ج۴، ص۴۹۲؛ مغنیه، تفسير الكاشف، ۱۴۲۴، ج۳، ص۳۷۵.
- ↑ فخر رازی، مفاتيح الغيب، ۱۴۲۰ق، ج۱۴، ص۳۳۰؛ قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۷، ص ۲۵۷
- ↑ شیخ صدوق، معانی الأخبار، ۱۴۰۳ق، النص، ص۱۷۳
- ↑ سیوطی، الدر المنثور في تفسير المأثور،۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۹۵
- ↑ خروج؛ ۴: ۶-۷.