احیا: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[حضرت محمد(ص)]] [[روایت]] شده است که هرکس شب‌های عیدین ([[عید فطر]] و [[عید قربان]]) را زنده نگه دارد، در روزی که قلب‌ها می‌میرند، دلش زنده خواهد ماند. روایتی به‌همین مضمون درباره شب‌زنده‌داری در شب [[نیمه شعبان]] نیز وارد شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸.</ref>

به گفته اکثر [[تفسیر|مفسّران]]، از [[سوره مزمل]] به‌دست می‌آید که در صدر [[اسلام]]، شب‌زنده‌داری به قصد [[نماز شب]] حدود یک سال بر [[پیامبر(ص)]]، [[واجب]] بوده و مسلمانان در کنار پیامبر، آن‌ را به‌جای می‌آوردند. به نظر بیشتر [[فقه|فقها]] و مفسران و طبق آیات یک تا سه سوره مزمل، پس از حدود یک‌سال، [[خداوند]] در این حکم تخفیف قائل شد و [[تهجد]] جای شب‌زنده‌داری را گرفت.<ref>نگاه کنید به: طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۷۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۱۶۱.</ref>