Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۱۱
ویرایش
احیا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←اِحیا شب‌های خاص: افزودن مفهوم شناسی
جز (←اِحیا شب‌های خاص) |
جز (←اِحیا شب‌های خاص: افزودن مفهوم شناسی) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
به گفته [[تفسیر|مفسّران]]، براساس [[سوره مزمل]] در صدر [[اسلام]]، شب‌زنده‌داری به قصد [[نماز شب]] حدود یک سال بر [[پیامبر(ص)]]، [[واجب]] بوده و مسلمانان در کنار پیامبر، آن را به‌جای می‌آوردند؛ اما پس از حدود یک‌سال، [[خداوند]] در این حکم تخفیف قائل شد و [[تهجد]] جای شب‌زنده‌داری را گرفت. | به گفته [[تفسیر|مفسّران]]، براساس [[سوره مزمل]] در صدر [[اسلام]]، شب‌زنده‌داری به قصد [[نماز شب]] حدود یک سال بر [[پیامبر(ص)]]، [[واجب]] بوده و مسلمانان در کنار پیامبر، آن را به‌جای می‌آوردند؛ اما پس از حدود یک‌سال، [[خداوند]] در این حکم تخفیف قائل شد و [[تهجد]] جای شب‌زنده‌داری را گرفت. | ||
== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
اِحیاء واژه‌ای عربی به معنای زنده کردن و شب‌زنده‌داری است.<ref>احمدی، «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/238321/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7 احیا]»، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> این واژه در اصطلاح خاص به‌معنای شب‌زنده‌داری و بیدار ماندن در شب‌های خاصی از سال به ویژه [[شب‌های قدر]]، برای [[دعا]] و [[عبادت]] است.<ref>احمدی، «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/238321/%D8%A7%D8%AD%DB%8C%D8%A7 احیا]»، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> | |||
==اِحیای شب‌های خاص== | |||
براساس [[حدیث|حدیثی]] از [[امام باقر(ع)]] هر کس شب قدر را احیا بدارد، [[گناه|گناهانش]] بخشیده می‌شود هرچند به عدد ستارگان آسمان، سنگینی کوه‌ها و وسعت دریاها باشد.<ref>شیخ صدوق، فضائل الاشهر الثلاثة، ۱۳۹۶ق، ص۱۱۸.</ref> همچنین در روایتی از [[امام علی(ع)]]، احیای چهار شب یعنی شبِ اولِ [[ماه رجب]]، شب [[نیمه شعبان]]، شب [[عید فطر]] و شب [[عید قربان]] توصیه شده‌است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸؛ دایرة المعارف تشیع، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۵۳۶-۵۳۷.</ref> | |||
از [[حضرت محمد(ص)]] [[روایت]] شده است که هرکس شب‌های عیدین ([[عید فطر]] و [[عید قربان]]) را زنده نگه دارد، در روزی که قلب‌ها می‌میرند، دلش زنده خواهد ماند. روایتی به‌همین مضمون درباره شب‌زنده‌داری در شب [[نیمه شعبان]] نیز وارد شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸.</ref> | از [[حضرت محمد(ص)]] [[روایت]] شده است که هرکس شب‌های عیدین ([[عید فطر]] و [[عید قربان]]) را زنده نگه دارد، در روزی که قلب‌ها می‌میرند، دلش زنده خواهد ماند. روایتی به‌همین مضمون درباره شب‌زنده‌داری در شب [[نیمه شعبان]] نیز وارد شده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۴۷۸.</ref> | ||
==وجوب شب‌زنده داری بر پیامبر اسلام(ص)== | ==وجوب شب‌زنده داری بر پیامبر اسلام(ص)== | ||
به گفته اکثر [[تفسیر|مفسّران]]، از [[سوره مزمل]] به‌دست می‌آید که در صدر [[اسلام]]، شب‌زنده‌داری به قصد [[نماز شب]] حدود یک سال بر [[پیامبر(ص)]]، [[واجب]] بوده و مسلمانان در کنار پیامبر، آن را به‌جای می‌آوردند. به نظر بیشتر [[فقه|فقها]] و مفسران و طبق آیات یک تا سه سوره مزمل، پس از حدود یک‌سال، [[خداوند]] در این حکم تخفیف قائل شد و [[تهجد]] جای شب‌زنده‌داری را گرفت.<ref>نگاه کنید به: طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۷۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۱۶۱.</ref> | به گفته اکثر [[تفسیر|مفسّران]]، از [[سوره مزمل]] به‌دست می‌آید که در صدر [[اسلام]]، شب‌زنده‌داری به قصد [[نماز شب]] حدود یک سال بر [[پیامبر(ص)]]، [[واجب]] بوده و مسلمانان در کنار پیامبر، آن را به‌جای می‌آوردند. به نظر بیشتر [[فقه|فقها]] و مفسران و طبق آیات یک تا سه سوره مزمل، پس از حدود یک‌سال، [[خداوند]] در این حکم تخفیف قائل شد و [[تهجد]] جای شب‌زنده‌داری را گرفت.<ref>نگاه کنید به: طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۷۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۱۰، ص۱۶۱.</ref> | ||