سبع طوال: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Hasaninasab جز اصلاح کلی از جمله اضافه کردن لینک ها |
imported>Hasaninasab جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سوره‌های طِوال''' یا '''سبع طوال''' به هفت سوره بلند از ابتدای [[قرآن]] گفته می‌شود که در روایتی نام گذاری آن به [[پیامبر (ص)]] منسوب است. این هفت سوره که همگی به جز انعام و اعراف مدنی هستند، عبارتند از: [[سوره بقره|بقره]]، [[سوره آل‌عمران|آل‌عمران]]، [[سوره نساء|نساء]]، [[سوره مائده|مائده]]، [[سوره انعام|انعام]]، [[سوره اعراف|اعراف]] و [[سوره توبه|توبه]]. | |||
'''سوره‌های | |||
==مفهوم طوال== | ==مفهوم طوال== | ||
طوال، به معنای طویل و دراز است | طوال، به معنای طویل و دراز است.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۵، ص ۴۱۴</ref> به نظر می‌رسد علت نامگذاری این سوره‌های هفت‌گانه به سوره‌های طوال نیز طولانی بودن حجم این سوره‌ها نسبت به دیگر سوره‌های قرآن باشد. | ||
==نامگذاری== | ==نامگذاری== | ||
بنابر روایتی، نامگذاری این هفت سوره به طوال توسط [[پیامبر اسلام (ص)]] بوده است: | بنابر روایتی، نامگذاری این هفت سوره به طوال توسط [[پیامبر اسلام (ص)]] بوده است: | ||
* قَالَ رَسُولُ اللَهِ | * قَالَ رَسُولُ اللَهِ (ص): أُعْطِيتُ السُّوَرَ الطِّوَالَ مَكَانَ التَّوْرَاةِ، وَ السُّنَنَ مَكَانَ الإنْجِيلِ، وَالْمَثَانِيَ مَكَانَ الزَّبُورِ؛ وَ فُصِّلْتُ بِالْمُفَصَّلِ: ثَمَانٍ وَ سِتِّينَ سُورَةً؛ وَ هُوَ مُهَيْمِنٌ عَلَي سَآئِرِ الْكُتُبِ.<ref>جرجانی، جلاء الاذهان، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص ۵؛ سیوطی، الدر المنثور، بی تا، ج۶، ص ۱۰۱</ref> | ||
::::: | :::::«به من سوره‌های طوال بجای کتاب [[تورات]] داده شده است، و سوره‌های سُنَن بجای [[انجیل]]، و مَثانی بجای [[زبور]]؛ و من تفضیل داده شدم بر آنها به [[سوره های مفصلات|سوره‌های مُفَصَّل]] که شصت و هشت سوره است. و قرآن سیطره و هیمنه دارد بر سائر کتب انبیاء گذشته.» | ||
==سوره‌های طوال== | ==سوره‌های طوال== | ||
هفت سوره ابتدایی (بعد از سوره حمد) که به سوره‌های طوال معروفند، عبارتند از: بقره، آل‌عمران، نساء، مائده، انعام، اعراف و توبه. برخی به جای توبه، سوره یونس و برخی دیگر دو سوره انفال و توبه را با هم یکی از هفت سوره طوال محاسبه کرده‌اند. | هفت سوره ابتدایی (بعد از سوره حمد) که به سوره‌های طوال معروفند، عبارتند از: بقره، آل‌عمران، نساء، مائده، انعام، اعراف و توبه. برخی به جای توبه، سوره یونس و برخی دیگر دو سوره انفال و توبه را با هم یکی از هفت سوره طوال محاسبه کرده‌اند.<ref>معرفت، علوم قرآنی، ۱۳۷۸ ش، ص ۱۱۴</ref> | ||
===سوره بقره=== | ===سوره بقره=== | ||
'''[[سوره بقره]]'''، دومین سوره به ترتیب مصحف است که ۲۸۶ آیه دارد. این سوره بلندترین سوره قرآن است که بر طبق خط عثمان طه، ۴۸ صفحه دارد و مدنی است. | '''[[سوره بقره]]'''، دومین سوره به ترتیب مصحف است که ۲۸۶ آیه دارد. این سوره بلندترین سوره قرآن است که بر طبق خط عثمان طه، ۴۸ صفحه دارد و مدنی است. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۷: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* | * جرجانی، ابوالمحاسن حسین بن حسن، جلاء الاذهان و جلاء الاحزان، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، | ||
* سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، قم، نشر کتابخانه عمومی آیت الله العظمی مرعشی نجفی، چاپ سنگی، بی‌تا ([http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/image/12262? کتابخانه نور]) | |||
* طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، تهران، نشر مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش. | |||
* معرفت، محمدهادی، علوم قرآنی، قم، مؤسسه فرهنگی تمهید قم، ۱۳۸۷ش. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:سوره‌های قرآن]] | |||
نسخهٔ ۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۲:۱۷
سوره‌های طِوال یا سبع طوال به هفت سوره بلند از ابتدای قرآن گفته می‌شود که در روایتی نام گذاری آن به پیامبر (ص) منسوب است. این هفت سوره که همگی به جز انعام و اعراف مدنی هستند، عبارتند از: بقره، آل‌عمران، نساء، مائده، انعام، اعراف و توبه.
مفهوم طوال
طوال، به معنای طویل و دراز است.[۱] به نظر می‌رسد علت نامگذاری این سوره‌های هفت‌گانه به سوره‌های طوال نیز طولانی بودن حجم این سوره‌ها نسبت به دیگر سوره‌های قرآن باشد.
نامگذاری
بنابر روایتی، نامگذاری این هفت سوره به طوال توسط پیامبر اسلام (ص) بوده است:
- قَالَ رَسُولُ اللَهِ (ص): أُعْطِيتُ السُّوَرَ الطِّوَالَ مَكَانَ التَّوْرَاةِ، وَ السُّنَنَ مَكَانَ الإنْجِيلِ، وَالْمَثَانِيَ مَكَانَ الزَّبُورِ؛ وَ فُصِّلْتُ بِالْمُفَصَّلِ: ثَمَانٍ وَ سِتِّينَ سُورَةً؛ وَ هُوَ مُهَيْمِنٌ عَلَي سَآئِرِ الْكُتُبِ.[۲]
- «به من سوره‌های طوال بجای کتاب تورات داده شده است، و سوره‌های سُنَن بجای انجیل، و مَثانی بجای زبور؛ و من تفضیل داده شدم بر آنها به سوره‌های مُفَصَّل که شصت و هشت سوره است. و قرآن سیطره و هیمنه دارد بر سائر کتب انبیاء گذشته.»
سوره‌های طوال
هفت سوره ابتدایی (بعد از سوره حمد) که به سوره‌های طوال معروفند، عبارتند از: بقره، آل‌عمران، نساء، مائده، انعام، اعراف و توبه. برخی به جای توبه، سوره یونس و برخی دیگر دو سوره انفال و توبه را با هم یکی از هفت سوره طوال محاسبه کرده‌اند.[۳]
سوره بقره
سوره بقره، دومین سوره به ترتیب مصحف است که ۲۸۶ آیه دارد. این سوره بلندترین سوره قرآن است که بر طبق خط عثمان طه، ۴۸ صفحه دارد و مدنی است.
سوره آل‌عمران
دومین سوره از سوره‌های طوال، آل‌عمران است که ۲۷ صفحه قرآن به خط عثمان طه را به خود اختصاص داده است. این سوره ۲۰۰ آیه دارد و مدنی است.
سوره نساء
سوره نساء که ۱۷۶ آیه دارد، چهارمین سوره برطبق مصحف و سومین سوره از سوره‌های طوال است. حجم این سوره ۲۹ صفحه به خط عثمان طه است و مدنی می‌باشد.
سوره مائده
سوره مائده، پنجمین سوره بر طبق ترتیب مصحف است که ۱۲۰ آیه دارد. این سوره در مدینه نازل شده است و به خط عثمان طه ۲۱ صفحه است.
سوره انعام
اولین سوره مکی از سوره‌های طوال، سوره انعام است که ششمین سوره بر طبق مصحف قرآن به شمار می‌آید و ۱۶۵ آیه دارد و ۲۳ صفحه قرآن به خط عثمان طه را به خود اختصاص داده است.
سوره اعراف
هفتمین سوره قرآن، سوره اعراف است که این سوره نیز همانند سوره انعام، از سوره‌های مکی است که به جهت حجم آن، از سوره‌های طوال به شمار می‌روند. این سوره که ۲۰۶ آیه دارد، ۲۶ صفحه به خط عثمان طه دارد.
توبه
سوره توبه نهمین سوره به ترتیب مصحف و هفتمین سوره از سوره‌های طوال است. این سوره مدنی است و ۱۲۹ آیه دارد و شامل ۲۱ صفحه قرآن به خط عثمان طه است.
پانویس
منابع
- جرجانی، ابوالمحاسن حسین بن حسن، جلاء الاذهان و جلاء الاحزان، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۷۷ش،
- سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، قم، نشر کتابخانه عمومی آیت الله العظمی مرعشی نجفی، چاپ سنگی، بی‌تا (کتابخانه نور)
- طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، تهران، نشر مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش.
- معرفت، محمدهادی، علوم قرآنی، قم، مؤسسه فرهنگی تمهید قم، ۱۳۸۷ش.