پرش به محتوا

احکام شرعی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۴۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ اوت ۲۰۲۱
جز
خط ۲۳: خط ۲۳:
==ادله احکام شرعی==
==ادله احکام شرعی==
{{اصلی|ادله اربعه}}
{{اصلی|ادله اربعه}}
احکام شرعی با کمک دانش‌هایی چون [[درایه]]، [[رجال]]، [[اصول فقه]] و [[فقه]] به دست می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۱۷۶، ۳۲۳-۳۳۰.</ref> فقیهان برای استنباط احکام شرعی به چهار منبع رجوع می‌کنند: قرآن، سنت، عقل و اجماع که آن‌ها را ادله اربعه می‌نامند. منظور از سنت روایاتی است که از گفتار و کردار معصومان نقل شده است. در فقه اهل‌سنت تنها به سنت پیامبر استناد می‌شود؛ اما در فقه شیعه، علاوه بر سنت پیامبر، به سنت امامان معصوم هم مراجعه می‌شود. در فقه شیعه امامی، [[قرآن]] و روایاتِ امامان دوازده‌گانه، دو منبع اصلی احکام دینی است.<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۱۷۶، ۱۸۲.</ref>
احکام شرعی با کمک دانش‌هایی چون [[درایه]]، [[رجال]]، [[اصول فقه]] و [[فقه]] به دست می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۱۷۶، ۳۲۳-۳۳۰.</ref> فقیهان برای استنباط احکام شرعی به چهار منبع رجوع می‌کنند: قرآن، سنت، عقل و اجماع که آن‌ها را ادله اربعه می‌نامند.<ref>مظفر، اصول الفقه، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۵۱.</ref> منظور از سنت روایاتی است که از گفتار و کردار معصومان نقل شده است.<ref>مظفر، اصول الفقه، ۱۴۳۰ق، ج۳، ص۶۴.</ref> در فقه اهل‌سنت تنها به سنت پیامبر استناد می‌شود؛ اما در فقه شیعه، علاوه بر سنت پیامبر، به سنت امامان معصوم هم مراجعه می‌شود. در فقه شیعه امامی، [[قرآن]] و روایاتِ امامان دوازده‌گانه، دو منبع اصلی احکام دینی است.<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۱۷۶، ۱۸۲.</ref>


استنباط احکام شرعی از این منابع برعهده مجتهد است. مجتهد کسی است که به اجتهاد رسیده است. اجتهاد بالاترین درجه علمی در دانش فقه اسلامی و به معنای توانایی استنباط احکام شرعی از منابع دینی است.
استنباط احکام شرعی از این منابع برعهده مجتهد است. مجتهد کسی است که به اجتهاد رسیده است. اجتهاد بالاترین درجه علمی در دانش فقه اسلامی و به معنای توانایی استنباط احکام شرعی از منابع دینی است.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۳۱

ویرایش