توقیعات امام مهدی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

همچنین برخی از سخنان [[نواب اربعه]] همچون اخبار به [[عالم غیب|غیب]] و اظهارنظر درباره مسائل دینی در محدوده توقیع‌ها ذکر شده است.<ref> صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۰۲-۵۰۴؛ طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۹۴، ۲۹۸، ۳۰۷،۳۰۸،۳۲۱.</ref> گفته شده دلیل این کار احتمالا سخنی از [[حسین بن روح نوبختی]] است<ref>شبیری، «توقیع»، ص۵۷۷.</ref> که گفته «در امر دین از خود سخن نمی‌گوید، بلکه همه را از «اصل» (امام مهدی(عج)) شنیده است».<ref> صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۰۸-۵۰۹.</ref>

== تعداد و اعتبار==

همچنین در کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|الاحتجاج]] (نوشته شده در قرن ششم قمری) دو توقیع از امام مهدی خطاب به [[شیخ مفید]] (درگذشت ۴۱۳ق) نقل شده است که مربوط به دوره [[غیبت کبری]] است.<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۹۷-۵۰۰.</ref> البته [[آیت‌الله خویی]] در انتساب این توقیع‌ها به حضرت مهدی، تردید کرده است به گفته وی بر فرض که شیخ مفید به صدور این توقیع‌ها از جانب امام مهدی یقین پیدا کرده باشد اما برای ما یقینی نیست چراکه واسطه این توقیع به شیخ مفید و نیز واسطه شیخ مفید به شیخ طبرسی شناخته نیست.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲، ج۱۸، ص۲۲۰.</ref> همچنین در نوشته‌های شیخ مفید و کتاب الغیبه شیخ طوسی (شاگرد شیخ مفید) که درباره [[غیبت]] نوشته شده به آنها اشاره نشده است. همچنین در کتاب الاحتجاج که بیش از یک قرن پس از درگذشت شیخ مفید نوشته شده به سند این دو توقیع اشاره نشده است. البته با استناد به جمله پایانی توقیع «فاَخفِهِ عَن کُلِّ اَحَدٍ وَاطوِهِ؛ آن را از همه پنهان بدار و در هم بپیج.»<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۹۹.</ref> احتمال داده شده که شیخ مفید آن را مخفی نگه داشته از این رو به دست شیخ طوسی هم نرسیده است.<ref> محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۴۴۵.</ref>

==موضوع توقیع‌ها==

بخشی از توقیع‌های صادرشده از سوی امام مهدی دباره تکذیب و یا لعن مدعیان دروغین نیابت بوده است چرا که در دوره غیبت صغرا افرادی مدعی نیابت امام مهدی بودند از جمله این افراد [[ابومحمد حسن شریعی]] نخستین مدعی بابیت امام (واسطه بودن بین امام و مردم) در عصر [[غیبت صغری]] بود که توقیعی از سوی امام مهدی(عج) در [[لعن]] و بیزاری از وی صادر شد.<ref>طوسی، الغیبه، ج۱، ص۳۹۷.</ref>

===فقهی===

::«برای خواندن، پشت قبر بایستد و قبر را در پیش خود گذارد و نماز خواندن در جلوی قبر و یا مساوی آن جایز نیست.»<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۸۹.</ref>

{{جعبه نقل قول| عنوان = نامه امام در تأیید [[حسین بن روح]]|: «ما او (حسین بن روح) را می‌شناسیم، خداوند تمام خوبی‌ها و خوشنودی‌های خویش را به وی بشناساند و او را با عنایت خود خرسند گرداند. از نامه او آگاه شدیم و به وی اطمینان داریم. او نزد ما دارای مقامی است که موجب شادی وی خواهد شد. خداوند احسان خود را نسبت به وی زیاد گرداند.»|تاریخ بایگانی|| منبع =طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۷۲.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

==منبع‌شناسی ==