پرش به محتوا

اذان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۲
جز
ویکی سازی
جز (مستندسازی)
جز (ویکی سازی)
خط ۱: خط ۱:
'''اذان''' جمله‌هایی عربی که [[اسلام|مسلمانان]] برای اعلام وقت [[نمازهای روزانه]] با صدای بلند می‌خوانند و همچنین پیش از هر نماز خوانده می‌شود. اذان، دربردارنده آموزه‌های اساسی [[اسلام]] است؛ از جمله [[تکبیر]]، شهادت به [[توحید|یگانگی الله]]، [[رسالت]] حضرت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد(ص)]]، دعوت به [[نماز]] و رستگاری و انجام بهترین عمل.  
'''اذان''' جمله‌هایی عربی که [[اسلام|مسلمانان]] برای اعلام وقت [[نمازهای روزانه]] با صدای بلند می‌خوانند و همچنین پیش از هر نماز خوانده می‌شود. اذان، دربردارنده آموزه‌های اساسی [[اسلام]] است؛ از جمله [[تکبیر]]، شهادت به [[توحید|یگانگی الله]]، [[رسالت]] حضرت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد(ص)]]، دعوت به [[نماز]] و رستگاری و انجام بهترین عمل.  


کسی که برای اعلام وقت نماز، اذان می‌گوید، [[مؤذن]] خوانده می‌شود. بنابر سنت مرسوم در میان مسلمانان، موذن بر مکانی بلند به‌ویژه در [[مسجد]] می‌ایستد و اذکار اذان را با صدای بلند ادا می‌کند تا مسلمانان را از فرا رسیدن وقت [[نماز]] آگاه کند.
کسی که برای اعلام وقت نماز، اذان می‌گوید، [[مؤذن]] خوانده می‌شود. بنابر سنت مرسوم در میان مسلمانان، موذن بر مکانی بلند به‌ویژه در [[مسجد]] می‌ایستد و اذکار اذان را با صدای بلند [[ادا]] می‌کند تا مسلمانان را از فرا رسیدن وقت [[نماز]] آگاه کند.


[[شیعیان]] و [[اهل سنت]] در برخی اجزای اذان‌اختلافاتی با یکدیگر دارند. شیعیان عبارت «اشهد أنّ علیّا ولیُّ الله» را از باب [[مستحب|استحباب]] و بر اساس برخی [[روایات]]، در اذان قرائت می‌کنند؛ بدون آنکه این فقره را جزء اذان بدانند. همچنین شیعیان بر خلاف اهل سنت، عبارت «حیّ علی خیر العمل» را جزء اذان می‌شمارند.  
[[شیعیان]] و [[اهل سنت]] در برخی اجزای اذان‌اختلافاتی با یکدیگر دارند. شیعیان عبارت «اشهد أنّ علیّا ولیُّ الله» را از باب [[مستحب|استحباب]] و بر اساس برخی [[روایات]]، در اذان قرائت می‌کنند؛ بدون آنکه این فقره را جزء اذان بدانند. همچنین شیعیان بر خلاف اهل سنت، عبارت «حیّ علی خیر العمل» را جزء اذان می‌شمارند.  
خط ۴۲: خط ۴۲:
رسم و سنت در میان مسلمانان چنین است که [[موذن]] در مسجد، بر مکانی بلند که [[مأذنه]] خوانده می‌شود، می‌ایستد و بانگ اذان سر می‌دهد تا مسلمانان را از فرا رسیدن وقت [[نماز]] آگاه گرداند. از سوی دیگر هر نمازگزار به عنوان سنت موکد شایسته است که پیش از شروع نماز، اذان و [[اقامه]] گوید.<ref>رجوع کنید به: ابوعبید، غریب الحدیث، ۱۳۸۴ق، ج۴، ص۳۲۰.</ref>
رسم و سنت در میان مسلمانان چنین است که [[موذن]] در مسجد، بر مکانی بلند که [[مأذنه]] خوانده می‌شود، می‌ایستد و بانگ اذان سر می‌دهد تا مسلمانان را از فرا رسیدن وقت [[نماز]] آگاه گرداند. از سوی دیگر هر نمازگزار به عنوان سنت موکد شایسته است که پیش از شروع نماز، اذان و [[اقامه]] گوید.<ref>رجوع کنید به: ابوعبید، غریب الحدیث، ۱۳۸۴ق، ج۴، ص۳۲۰.</ref>


اذان علاوه بر اعلام وقت نماز، به انگیزه‌های دیگری هم ادا می‌شود؛‌ از جمله:
اذان علاوه بر اعلام وقت نماز، به انگیزه‌های دیگری هم [[ادا]] می‌شود؛‌ از جمله:
* اذان به عنوان مقدمه نماز: پیش از شروع [[نماز]]، [[مستحب]] است اذان و [[اقامه]] گفته شود.
* اذان به عنوان مقدمه نماز: پیش از شروع [[نماز]]، [[مستحب]] است اذان و [[اقامه]] گفته شود.
* اذان برای غیر نماز: بانگ بی‌وقت اذان، به عنوان نمونه‌ای شاخص از شعائر اسلامی، نشانگر وقوع رخدادی مهم یا امری خاص است که نیاز به آگاه کردن مردم و گردهم‌آوری آنان داشته باشد؛ از جمله درگذشت شخصی سرشناس، یا دادخواهی یا آتش‌سوزی.<ref>نگاه کنید به: نظام الملک، سیاست نامه، ص۶۶ به بعد؛ جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۲۵.</ref>
* اذان برای غیر نماز: بانگ بی‌وقت اذان، به عنوان نمونه‌ای شاخص از شعائر اسلامی، نشانگر وقوع رخدادی مهم یا امری خاص است که نیاز به آگاه کردن مردم و گردهم‌آوری آنان داشته باشد؛ از جمله درگذشت شخصی سرشناس، یا دادخواهی یا آتش‌سوزی.<ref>نگاه کنید به: نظام الملک، سیاست نامه، ص۶۶ به بعد؛ جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۲۵.</ref>
خط ۶۹: خط ۶۹:
* گفتن فقط یک بار «لا اله الا الله» در پایان اذان در [[مذاهب اربعه]] [[اهل سنت]].<ref>جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۱۲.</ref>
* گفتن فقط یک بار «لا اله الا الله» در پایان اذان در [[مذاهب اربعه]] [[اهل سنت]].<ref>جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۱۲.</ref>
* رأی [[مالک بن انس|مالک]] درباره گفتن ۲ [[تکبیر]] در آغاز [[اذان]] به جای ۴ تکبیر.<ref>ابن قاسم، المدونة الکبری، مکتبة المثنی، ج۱، ص۵۷.</ref>
* رأی [[مالک بن انس|مالک]] درباره گفتن ۲ [[تکبیر]] در آغاز [[اذان]] به جای ۴ تکبیر.<ref>ابن قاسم، المدونة الکبری، مکتبة المثنی، ج۱، ص۵۷.</ref>
* ترجیع در [[شهادتین]]؛ مذهب [[فقه مالکی|مالکی]] و [[فقه شافعی|شافعی]] سنت را در این دانسته‌اند که شهادتین هرکدام دوبار با صدایی آهسته ادا گردند و سپس دوبار دیگر با صدایی بلند خوانده شوند.<ref>مالک بن انس، المدونة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۷؛ شافعی، الام، ج۱، ص۸۴.</ref>
* ترجیع در [[شهادتین]]؛ مذهب [[فقه مالکی|مالکی]] و [[فقه شافعی|شافعی]] سنت را در این دانسته‌اند که شهادتین هرکدام دوبار با صدایی آهسته [[ادا]] گردند و سپس دوبار دیگر با صدایی بلند خوانده شوند.<ref>مالک بن انس، المدونة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۷؛ شافعی، الام، ج۱، ص۸۴.</ref>


==احکام==
==احکام==
* در اذان رعایت [[ترتیب]] و [[موالات]] شرط است.<ref>محقق حلی، شرایع الإسلام، ص۷۵.</ref>
* در اذان رعایت [[ترتیب]] و [[موالات]] شرط است.<ref>محقق حلی، شرایع الإسلام، ص۷۵.</ref>
* اذان گفتن برای نمازگزار [[مستحب]] مؤکد است؛ چه زن باشد چه مرد (البته زنان باید آهسته بگویند)، برای [[نمازهای یومیه|نمازهای پنج‌گانه]] چه ادا باشد چه قضا، چه فرادا چه جماعت.<ref>محقق حلی، شرایع الإسلام، ج۱، ص۷۴.</ref>
* اذان گفتن برای نمازگزار [[مستحب]] مؤکد است؛ چه زن باشد چه مرد (البته زنان باید آهسته بگویند)، برای [[نمازهای یومیه|نمازهای پنج‌گانه]] چه [[ادا]] باشد چه قضا، چه فرادا چه جماعت.<ref>محقق حلی، شرایع الإسلام، ج۱، ص۷۴.</ref>
* استحباب اذان در نمازهای صبح و مغرب موکدتر است.
* استحباب اذان در نمازهای صبح و مغرب موکدتر است.
* تأکید بر اذان تا حدی است که حتی برخی از فقیهان، در مذاهب گوناگون فقهی از [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، در مواردی اذان را [[واجب کفایی]] شمرده‌اند.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۳۷۷ق، ج۱، ص۹۳؛ ابن همام، ج۱، ص۲۰۹؛ محلی، ج۱، ص۱۲۵..</ref>
* تأکید بر اذان تا حدی است که حتی برخی از فقیهان، در مذاهب گوناگون فقهی از [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، در مواردی اذان را [[واجب کفایی]] شمرده‌اند.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۳۷۷ق، ج۱، ص۹۳؛ ابن همام، ج۱، ص۲۰۹؛ محلی، ج۱، ص۱۲۵..</ref>
confirmed، templateeditor
۱۲٬۴۵۱

ویرایش