اخباریان: تفاوت میان نسخه‌ها

با ظهور [[شیخ مفید]] (<small>د ۴۱۳ق / ۱۰۲۲م </small>) و در پی او [[سید مرتضی]] (<small>د ۴۳۶ق /۱۰۴۴م </small>) و [[شیخ طوسی]] (<small>د ۴۶۰ق /۱۰۶۸م </small>) و تألیف نخستین آثار در [[اصول فقه]] امامیه، حرکتی نوین در فقه امامی آغاز شد که تا قرن‌ها گرایش فقها به استنباط را بر حدیث‌گرایی برتری داد. تقابل دو گرایش در جای جای آثار عالمان یاد شده، به چشم می‌خورد. در [[اوائل المقالات]] [[شیخ مفید]] از فقیهان اهل استنباط، با تعبیر مطلق «‌فقها‌» و از حدیث‌گرایان با تعبیرهای «‌اهل النقل»، «‌اصحاب الآثار‌» و تعبیرهای مشابه بارها یاد شده است.<ref>نک:مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۳ق، ص۱۹-۲۳.</ref> در رساله‏‌ای از سید مرتضی، تعبیر فقیهان «‌اصحاب حدیث‌» در مقابل فقیهانی به کار رفته است که روش اصولی داشته، و مورد حمایت مؤلف بوده‌اند.<ref>سید مرتضی، «‌رساله فی الرد علی اصحاب العدد »، ۱۴۰۵ق،‌ ص۱۸.</ref><br>

[[محمدباقر صدر]] بر این باور است که از علل مخالفت اخباری‌ها با [[اصول فقه]] و فقه استدلالی، رواج این دانش در میان [[اهل سنت]] و استفاده آنها از مفاهیمی همچون [[اجماع]]، [[اجتهاد در برابر نص|اجتهاد]] و [[قیاس فقهی|قیاس]] بود که [[شیعیان]] آنها را نامعتبر می‌دانستند. شهید صدر توضیح می‌دهد که مجتهدان شیعه با بازتفسیر این مفاهیم و تحول در اصول فقه، دنباله‌روی اهل سنت نبودند و به همین جهت، با اخباری‌ها در طرد این دانش، موافق نبودند.<ref>صدر، المعالم الجديدة للُاصول، ۱۳۹۵ق، ص۷۷-۸۰؛ هادوی تهرانی، تاريخ علم اصول از نگاه شهيد صدر، ۱۳۷۹ش، ص۱۰۹-۱۱۲.</ref>