آیه ۱۴۶ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه ۱۴۶ سوره بقره''' به شناخت عمیق دانشمندان [[اهل کتاب]] نسبت به ویژگی‌های [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] و کتمان آن شناخت اشاره دارد. درباره شأن نزول آیه، از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] روایت شده که درباره [[یهود]] و [[نصاری]] نازل شده است. درباره مرجع ضمیر کلمه «یَعْرِفُونَهُ» گرچه دیدگاه‌های مختلفی همچون قبله وجود دارد اما اکثریت مفسران باور دارند که مرجع آن، به رسول خدا(ص) برمی‌گردد.

برخی از مفسران معتقدند، علت تشبیه شناخت [[اهل کتاب]] به شناخت پدر از پسر، در این خلاصه شده است که پدر نسبت به پسرش، از ابتدای تولّد و حتّی قبل از آن شناخت دارد. شناختی که همراه با انتظار و بدون شک محقق می‌شود. [[آیه]] ۱۴۶ سوره بقره اشاره دارد که گروه خاصی (و نه همه) از اهل کتاب، حقیقت را پنهان می‌کردند. این شیوه بیان، به انصاف داشتن در قضاوت‌های قرآنی اشاره دارد. [[عبدالله جوادی آملی]]، از مفسران شیعه، باور دارد، دانشمندان اهل کتاب به دلیل تعصب جاهلی و هوا و هوس، حسادت و حبّ دنیا، حقیقت را کتمان می‌کردند.

[[محسن قرائتی]] (زاده: ۱۳۲۴ش) مفسر شیعه بر این باور است که مسئله انتظار اهل کتاب نسبت به ظهور پیامبر اسلام، چندین مرتبه در [[قرآن|قرآن کریم]] آمده است. به طور مثال [[آیه ۲۹ سوره فتح]]، اشاره به این دارد که اهل کتاب نه تنها از پیامبر(ص)، بلکه از جامعه‌ای که او تشکیل می‌دهد و نیز از یارانش خبر داشتند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۲۷.</ref> علت تشبیه شناخت [[اهل کتاب]] به شناخت پدر از پسر، در چند مورد ذکر شده است:

از [[امام صادق علیه‌السلام|امام جعفر صادق(ع)]] روایت شده است که این آیه، درباره [[یهود]] و [[نصاری]] نازل شده زیرا [[خدا|خداوند]] در [[تورات]]، [[انجیل]] و [[زبور]]، صفات [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] و یاران او و نیز [[هجرت به مدینه|هجرت وی]] را آورده بود و زمانی که پیامبر اسلام(ص) مبعوث شد؛ [[اهل کتاب]] آن نشانه‌ها را می‌دانستند.<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۴۶.</ref> همچنین بر اساس تعدادی از [[حدیث|روایات]]، اهل کتاب علاوه بر شناخت صفات پیامبر اسلام(ص)، به [[ولایت|ولایت اهل بیت(ع)]] نیز شناخت داشته‌اند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۲۸۱-۲۸۴.</ref>