پرش به محتوا

قرن اول هجری قمری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۱: خط ۵۱:
علاوه بر حکومت [[پیامبر اکرم]]، [[خلفای سه‌گانه]]، [[امام علی(ع)]] و [[امام حسن(ع)]]، [[حکومت بنی‌امیه]]، [[مروانیان]] و [[زبیریان]] نیز در سده اول هجری برپا شد. حوادث خونباری از جمله [[واقعه عاشورا]]، [[قیام توابین]]، [[قیام مختار]] و [[واقعه حره]] در حکومت بنی‌امیه رخ داد و منتهی به ظهور [[حکومت عباسیان]] شد.
علاوه بر حکومت [[پیامبر اکرم]]، [[خلفای سه‌گانه]]، [[امام علی(ع)]] و [[امام حسن(ع)]]، [[حکومت بنی‌امیه]]، [[مروانیان]] و [[زبیریان]] نیز در سده اول هجری برپا شد. حوادث خونباری از جمله [[واقعه عاشورا]]، [[قیام توابین]]، [[قیام مختار]] و [[واقعه حره]] در حکومت بنی‌امیه رخ داد و منتهی به ظهور [[حکومت عباسیان]] شد.


پنج تن از [[امامان شیعه]] در قرن اول هجری می‌زیستند؛ [[امام علی(ع)]] در دوره ۲۵ ساله [[خلفای سه‌گانه]] دور از [[خلافت]] بود و سپس از [[سال ۳۵ قمری|سال ۳۵]] تا [[سال ۴۰ قمری|۴۰ قمری]] خلافت را با [[بیعت]] گسترده مردم به دست گرفت. [[امام حسن(ع)]] کمتر از یک سال خلیفه مسلمانان بود و پس از [[صلح امام حسن با معاویه|پیمان صلح با معاویه]] در [[سال ۴۱ قمری|سال ۴۱ق]] از خلافت کناره گرفت. [[امام حسین(ع)]] تا مرگ [[معاویة بن ابوسفیان|معاویه]] در [[سال ۶۰ قمری|سال ۶۱ق]] دخالت چندانی در امور خلافت نداشت؛ اما با شروع حکومت [[یزید]] با وی بیعت نکرد و به همین دلیل در [[کربلا]] به دست عاملان [[حکومت بنی‌امیه]] به [[شهادت]] رسید. [[امام سجاد(ع)]] که تا [[سال ۹۵ قمری|سال ۹۵ق]] زنده بود، در هیچ واقعه سیاسی دخالتی نداشت و از قیام‌هایی از جمله [[قیام توابین]] هم حمایت نکرد. [[امامت]] شیعیان در پنج سال آخر قرن اول به عهده [[امام محمد باقر(ع)]] بود.
پنج تن از [[امامان شیعه]] در قرن اول هجری می‌زیستند؛ [[امام علی(ع)]] در دوره ۲۵ ساله [[خلفای سه‌گانه]] دور از [[خلافت]] بود و سپس از [[سال ۳۵ قمری|سال ۳۵]] تا [[سال ۴۰ قمری|۴۰ قمری]] خلافت را با [[بیعت]] گسترده مردم به دست گرفت. [[امام حسن(ع)]] کمتر از یک سال خلیفه مسلمانان بود و پس از [[صلح امام حسن با معاویه|پیمان صلح با معاویه]] در [[سال ۴۱ قمری|سال ۴۱ق]] از خلافت کناره گرفت. [[امام حسین(ع)]] تا مرگ [[معاویة بن ابوسفیان|معاویه]] در [[سال ۶۰ هجری قمری|سال ۶۰ق]] دخالت چندانی در امور خلافت نداشت؛ اما با شروع حکومت [[یزید]] با وی بیعت نکرد و به همین دلیل در [[کربلا]] به دست عاملان [[حکومت بنی‌امیه]] به [[شهادت]] رسید. [[امام سجاد(ع)]] که تا [[سال ۹۵ قمری|سال ۹۵ق]] زنده بود، در هیچ واقعه سیاسی دخالتی نداشت و از قیام‌هایی از جمله [[قیام توابین]] هم حمایت نکرد. [[امامت]] شیعیان در پنج سال آخر قرن اول به عهده [[امام محمد باقر(ع)]] بود.


شیعیان در قرن اول هجری بیشتر در [[مدینه]]، [[یمن]]، [[کوفه]]، [[بصره]]، [[مدائن]] و [[جبل عامل]] زندگی می‌کردند و در اواخر این دوره، حضور [[خاندان اشعری]] در [[قم]] این شهر را به شهری شیعه‌نشین از [[قرن دوم هجری قمری|قرن دوم]] به بعد تبدیل کرد. وضعیت شیعیان در دوره حکومت بنی‌امیه و قدرت گرفتن [[معاویه]]، همراه با دشواری‌های فراوان توصیف شده است که بنابر آنچه [[ابن‌ابی‌الحدید معتزلی|ابن‌ابی‌الحدید]] در [[شرح نهج البلاغه (ابن‌ابی‌الحدید)|شرح نهج البلاغه]] آورده است، شیعیان هر جا بودند یا به قتل می‌رسیدند، یا دست و پای‌شان بریده می‌شد، یا اموال‌شان به غارت می‌رفت و یا زندانی می‌شدند. ایجاد [[فرقه کیسانیه]] پس از شکست قیام توابین و آغاز قیام مختار و نیز زمامداری [[حجاج بن یوسف ثقفی]]، حاکم عراق در بین سال‌های [[سال ۷۵ قمری|۷۵]] تا [[سال ۹۵ قمری|۹۵ق]]، از دیگر وقایعی است که بر زندگی شیعیان تأثیر گذارد. حجاج بن یوسف با شیعیان دشمنی داشت و افراد را حتی به اتهام شیعه بودن می‌کشت و شیعیان نامداری مانند [[کمیل بن زیاد]] و [[قنبر]]، در دوره وی به قتل رسیدند.
شیعیان در قرن اول هجری بیشتر در [[مدینه]]، [[یمن]]، [[کوفه]]، [[بصره]]، [[مدائن]] و [[جبل عامل]] زندگی می‌کردند و در اواخر این دوره، حضور [[خاندان اشعری]] در [[قم]] این شهر را به شهری شیعه‌نشین از [[قرن دوم هجری قمری|قرن دوم]] به بعد تبدیل کرد. وضعیت شیعیان در دوره حکومت بنی‌امیه و قدرت گرفتن [[معاویه]]، همراه با دشواری‌های فراوان توصیف شده است که بنابر آنچه [[ابن‌ابی‌الحدید معتزلی|ابن‌ابی‌الحدید]] در [[شرح نهج البلاغه (ابن‌ابی‌الحدید)|شرح نهج البلاغه]] آورده است، شیعیان هر جا بودند یا به قتل می‌رسیدند، یا دست و پای‌شان بریده می‌شد، یا اموال‌شان به غارت می‌رفت و یا زندانی می‌شدند. ایجاد [[فرقه کیسانیه]] پس از شکست قیام توابین و آغاز قیام مختار و نیز زمامداری [[حجاج بن یوسف ثقفی]]، حاکم عراق در بین سال‌های [[سال ۷۵ قمری|۷۵]] تا [[سال ۹۵ قمری|۹۵ق]]، از دیگر وقایعی است که بر زندگی شیعیان تأثیر گذارد. حجاج بن یوسف با شیعیان دشمنی داشت و افراد را حتی به اتهام شیعه بودن می‌کشت و شیعیان نامداری مانند [[کمیل بن زیاد]] و [[قنبر]]، در دوره وی به قتل رسیدند.