مرجعیت زن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مرجعیت زن''' به معنای [[تقلید (فقه)|تقلید احکام]] از [[مجتهد]] زن است. بر اساس فتوای مشهوری که میان [[فقه امامیه|فقهای امامی]] بعد از قرن دهم هجری قمری وجود دارد، [[ذکوریت|مرد بودن]] از شرایط [[مرجع تقلید]] است. این شرط اولین بار توسط [[شهید ثانی]] به صراحت بیان شده و با ذکر شدن در [[العروة الوثقی (کتاب)|کتاب عروة الوثقی]]، در [[رساله توضیح‌المسائل|رساله‌های مراجع تقلید]] رواج پیدا کرده است.

در مقابل برخی از [[مجتهد|فقها]] نیز [[فتوا]] به امکان تقلید از زن با وجود شرایط داده‌اند که از این گروه می‌توان به [[محمد صادقی تهرانی]]، [[یوسف صانعی]] و [[محمد ابراهیم جناتی]] اشاره نمود. هم‌چنین به نظر [[عبدالله جوادی آملی]] زنان می‌توانند از مجتهد اعلم زن [[تقلید (فقه)|تقلید]] کنند. در آثار برخی از فقها نیز ادله مشروط بودن فتوا دادن به مردانگی رد شده یا مورد تردید قرار گرفته است.

مخالفین امکان تقلید از زن برای اثبات ادعای خود به [[اجماع]]، [[آیه|آیات قرآن]]، [[حدیث|روایات]]، [[انصراف|انصراف ادله تقلید به مردان]] و مذاق شارع استناد کرده‌اند. در مقابل موافقین به آیات دیگری از قرآن، [[سنت]]، [[اطلاق|اطلاق ادله تقلید]]، [[سیره متشرعه]] در رجوع به متخصصان زن و فهم بهتر موضوعات زنانه توسط فقیهان زن استناد کرده‌اند.