پرش به محتوا

شهادت امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۶: خط ۱۶:
پس از شهادت امام علی(ع)، مردم کوفه با [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] بیعت کردند؛ اما به گفته برخی از محققان، واقعیت کوفه چیزی جز گوناگونی گرایش‌ها، اختلاف‌نظرها و آشکارشدن کینه‌ها میان مردم نبود. به همین جهت سپاه امام حسن(ع) توانایی مقاومت در برابر سپاه شام را نداشت.<ref>نصیری رضی، تاریخ تحلیلی صدر اسلام، ۱۳۸۴ش، ص۱۹۱.</ref> [[جعفر سبحانی|آیت‌الله سبحانی]] تاریخ‌پژوه شیعه معتقد است که شهادت امام علی(ع) ضربه سختی بر پیکره جامعه اسلامی بود و سبب آغاز قتل و تعرض و آزار شیعیان توسط دشمنان گردید.<ref>سبحانی، الشیعه فی موکب التاریخ، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۲.</ref> با شهادت امام و پس از دوره کوتاه [[حکومت امام حسن(ع)]]، دوران [[بنی‌امیه]] که دشوارترین زمان برای شیعیان بود آغاز شد.<ref>نصیری رضی، تاریخ تحلیلی صدر اسلام، ۱۳۸۴ش، ص۱۳۵.</ref> اوضاع شیعیان با قدرت گرفتن معاویه به‌شدت سخت شد؛ [[ابن‌ابی‌الحدید|ابن‌ابی‌الحدید]] نقل می‌کند که شیعیان هرجا بودند، یا به قتل می‌رسیدند یا دست و پایشان بریده می‌شد یا اموالشان به غارت می‌رفت و زندانی می‌شدند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۴۳.</ref>
پس از شهادت امام علی(ع)، مردم کوفه با [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] بیعت کردند؛ اما به گفته برخی از محققان، واقعیت کوفه چیزی جز گوناگونی گرایش‌ها، اختلاف‌نظرها و آشکارشدن کینه‌ها میان مردم نبود. به همین جهت سپاه امام حسن(ع) توانایی مقاومت در برابر سپاه شام را نداشت.<ref>نصیری رضی، تاریخ تحلیلی صدر اسلام، ۱۳۸۴ش، ص۱۹۱.</ref> [[جعفر سبحانی|آیت‌الله سبحانی]] تاریخ‌پژوه شیعه معتقد است که شهادت امام علی(ع) ضربه سختی بر پیکره جامعه اسلامی بود و سبب آغاز قتل و تعرض و آزار شیعیان توسط دشمنان گردید.<ref>سبحانی، الشیعه فی موکب التاریخ، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۲.</ref> با شهادت امام و پس از دوره کوتاه [[حکومت امام حسن(ع)]]، دوران [[بنی‌امیه]] که دشوارترین زمان برای شیعیان بود آغاز شد.<ref>نصیری رضی، تاریخ تحلیلی صدر اسلام، ۱۳۸۴ش، ص۱۳۵.</ref> اوضاع شیعیان با قدرت گرفتن معاویه به‌شدت سخت شد؛ [[ابن‌ابی‌الحدید|ابن‌ابی‌الحدید]] نقل می‌کند که شیعیان هرجا بودند، یا به قتل می‌رسیدند یا دست و پایشان بریده می‌شد یا اموالشان به غارت می‌رفت و زندانی می‌شدند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۴۳.</ref>


شیعیان به‌جهت شهادت امام علی(ع) در [[شب بیست و یکم رمضان|شب بیست و یکم ماه رمضان]]، که احتمال دارد [[شب قدر]] باشد،<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۳۸۱.</ref> [[سوگواری|عزاداری]] می‌کنند.<ref>مجیدی خامنه، «شب‌های قدر در ایران»، ص۱۹.</ref> در برخی مناطق ایران، در این شب، تعزیه‌ای به نام تعزیه قنبر و حضرت علی(ع) اجرا می‌شود.<ref>مجیدی خامنه، «شب‌های قدر در ایران»، ص۲۰.</ref> همچنین برخی از شیعیان در این شب [[نذری|نذورات]]، [[افطاری]] و [[سحری]] توزیع می‌کنند.<ref>مجیدی خامنه، «شب‌های قدر در ایران»، ص۲۱.</ref> تکرار صد مرتبه ذکر «اللّهمَّ العَن قَتلَة اَميرَالمُومِنين» یعنی خداوندا قاتلین علی(ع) را لعنت کن، از اعمال شب نوزدهم و بیست و یکم ماه رمضان است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، اسوه، ص۲۲۶.</ref>
شیعیان به‌جهت شهادت امام علی(ع) در [[شب بیست و یکم رمضان|شب بیست و یکم ماه رمضان]]، که احتمال دارد [[شب قدر]] باشد،<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۳۸۱.</ref> [[سوگواری|عزاداری]] می‌کنند.<ref>مجیدی خامنه، «شب‌های قدر در ایران»، ص۱۹.</ref> در برخی مناطق ایران، در این شب، تعزیه‌ای به نام تعزیه قنبر و حضرت علی(ع) اجرا می‌شود.<ref>مجیدی خامنه، «شب‌های قدر در ایران»، ص۲۰.</ref> همچنین برخی از شیعیان در این شب [[نذری (آیین)|نذورات]]، [[افطاری]] و [[سحری]] توزیع می‌کنند.<ref>مجیدی خامنه، «شب‌های قدر در ایران»، ص۲۱.</ref> تکرار صد مرتبه ذکر «[[اللهم العن قتلة امیرالمؤمنین|اللّهمَّ العَن قَتلَةَ اَميرالمُومِنين]]» یعنی خداوندا قاتلین علی(ع) را لعنت کن، از اعمال شب نوزدهم و بیست و یکم ماه رمضان است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، اسوه، ص۲۲۶.</ref>


==آیا امام علی از شهادت خود خبر داشت؟==
==آیا امام علی از شهادت خود خبر داشت؟==